Μόνος κόσμος

Αρχείο Παίχτηκε από 19/01/2018 έως 30/01/2018
στο Βρυσάκι
Διάρκεια: 50' (χωρίς διάλειμμα)
Συγγραφέας: Emily Dickinson
Σκηνοθέτης: Αλέξιος Κοτσώρης
Φωτισμοί: Αλέξανδρος Πολιτάκης
Μουσική: Violet Louise
Ερμηνεύουν: Χριστίνα Τασκασαπίδου

Περιγραφή

Η παράσταση «Μόνος κόσμος-Emily Dickinson», θα συνεχίσει τις παραστάσεις της, από την Παρασκευή 19 Ιανουαρίου 2018 και κάθε Παρασκευή στις 21.30, στο Βρυσάκι, Χώρο Τέχνης & Δράσης

Περισσότερα

«Δεν ξέρω γιατί ισχύει αυτό, αλλά δε μου φαίνεται ότι θα πάψω ποτέ να ζω στη γη…»

Η Αμερικανίδα ποιήτρια έγινε οικουμενική δίχως να ξεμυτίσει από το δωμάτιό της στην μικρή πόλη του Amherst. Το πρώτο γνωστό ποίημά της χρονολογείται το 1850, στα είκοσί της. Απέκτησε φήμη, δίχως ποτέ να εκδώσει βιβλίο όσο ζούσε. Επηρέασε δραστικά την αμερικανική ποίηση του 20ού αιώνα και έγινε μία από τις σημαντικότερες πένες της Αμερικής.

Το κείμενο του έργου αποτελεί σύνθεση από διάφορες εκδόσεις που αφορούν στην Emily Dickinson: «The Belle Of Amherst» του William Luce,  «Επειδή Δεν Άντεχα Να Ζήσω Φωναχτά» (Εκδόσεις Gutenberg), «Έλα Στον Κήπο Μου» ( Εκδόσεις Αρμός), του Διονύση Καψάλη, των Εκδόσεων Άγρα, αλλά και νέων ανέκδοτων μεταφράσεων του Παναγιώτη Ντουτσούλη.

Φωτογραφίες: Αρσένης Μίαρης
Βοηθός σκηνοθέτη: Φωτεινή Τεντολούρη
Προβολή-Επικοινωνία: Νατάσα Παππά

Facebook group της παράστασης:  https://www.facebook.com/groups/988183457909713/

«Είναι μια εξαίσια εμπειρία να αγαπάς κάποιον με άυλο τρόπο, χωρίς σώμα εραστές , ένα για πάντα..»

Βίντεο

3 ΣΧΟΛΙΑ

  1. […] Βασίλης Σαμαριτάκης.  Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ Facebook […]

  2. Ο χώρος Τέχνης Βρυσάκι μας έχει συνηθίσει σε ενδιαφέρουσες παραστάσεις και συναυλίες κι έτσι πήγαμε προϊδεασμένοι να παρακολουθήσουμε ένα ποιοτικό έργο. Ο μονόλογος της Χριστίνας Τασκασαπίδου ήταν παραγματικά αποκαλυπτικός και πολύ συγκινητικός ταυτόχρονα. Ένιωθες την ποίηση της Emily Dickinson, μεταφερόμενος στην εποχή και στο βρετανικό αυστηρό περιβάλλον, αντιλαμβανόμενος την προσωπική ιστορία και ιδιορρυθμία της ηρωίδας. Αισθανόσουν τις λεπτές γραμμές και ισορροπίες πάνω στις οποίες ακροβατούσε η ποιήτρια. Ο σκηνοθέτης (Αλέξιος Κοτσώρης) εκμεταλλευόμενος τις δυνατότητες του απολύτως ταιριαστού χώρου, της αίθουσας - κάποτε σάλας του σπιτιού της Πλάκας, χρησιμοποίησε εναλλάξ το λόγο και τη σιωπή και μας αξίωσε να ζήσουμε μια ξεχωριστή θεατρική εμπειρία. Μπράβο σε όλους τους συντελεστές! Σε ευχαριστούμε Θεατρομάνια!