Κείμενο: Φαίη Κοσμά
Σκηνοθέτης: Κωνσταντίνος Τσακανάκης
Ερμηνεύουν: Σταματίνα Αγγελοπούλου
Περιγραφή
Η μοναξιά είναι ο αβάσταχτος σύντροφος της φαρμακωμένης μάνας στην μάταιη αναζήτηση χρόνων και χρόνων του θανόντος παιδιού της.
Περισσότερα
Η σπαρακτική κραυγή της αναζήτησης της ακούγεται σε δακρυσμένους ουρανούς και οργισμένες θάλασσες στο αδρανές παρόν και στο πλάνο παρελθόν, στην ισοπεδωτική ειμαρμένη και στο υπέρτατο Θείο.
Ο σκηνοθέτης της παράστασης Κωνσταντίνος Τσακανάκης μας δίνει τη δική του ματιά μέσα από τις σημειώσεις του:
Το αίσθημα της απώλειας κι οι σκοτεινοί δρόμοι στους οποίους οδηγεί η ακούσια μοναξιά φωτίζονται στη μορφή της ηρωίδας μας. Μια ιδιόμορφη φιγούρα που σιγά σιγά ξεδιπλώνει την ιστορία της μέσα από αλλεπάλληλες εικόνες του παρελθόντος και με μία φράση να συνοδεύει διαρκώς την ψυχική της ανάγκη: "Μου λείπεις!" Το φωνάζει παντού: Στο παιδί που έχασε, στους ανθρώπους της που έφυγαν, στη ψυχή της που δεν πρόλαβε να γευθεί το μητρικό μεγαλείο και στη ζωή της που της στέρησε την ευτυχία. Είναι μια γυναίκα που τοποθετείται σε κάθε εποχή και κοινωνία και παλεύει κάθε στιγμή με τους δαίμονές της για να μπορέσει να διαχειριστεί το θάνατο του παιδιού της. Άλλοτε τραγική κι άλλοτε συγκινητική μα πάντα βαθιά ανθρώπινη ξεδιπλώνει εμπρός μας τις πτυχές μίας καθόδου της ψυχής με κατεύθυνση προς τη λύτρωση και τη σωτηρία. Αυτό που μένει σ’ εμάς είναι να την αγγίξουμε και να την κατανοήσουμε…
Η συγγραφέας Φαίη Κοσμά δίνει το δικό της βροντερό μήνυμα που θα μας φέρει ακόμα πιο κοντά στην ηρωίδα:
Ο Θάνατος, ό,τι ποιο ζωντανό και διαρκές έχουμε εμείς οι θνητοί άνθρωποι.
Η αγάπη διαρκεί για πάντα μα το ίδιο και η θλίψη.
Ο οξύς πόνος στη θέα της απώλειας κάνει τα όρια της αποθυμιάς να διασχίζουν τα σύνορα της φυλής, του έθνους και της θρησκείας. Ξετυλίγεται λεπτό το λεπτό και η αιμορραγία δεν σταματά ποτέ. Το κενό της απώλειας διαρκεί μια ζωή.
Και κει δα εγείρεται τυραννικός ο πόνος με την εφόρμηση της οδύνης από τη νοσταλγία.
Η ηρωίδα σπαράζοντας στην έγερση του παρελθόντος κραυγάζει.
Και σε καλεί να περπατήσεις μαζί της αυτό το διαφορετικό μονοπάτι.
Με βήματα βαριά, χωρίς χαρά, χωρίς ελπίδα κάτω από ζοφερό ορίζονται αναζήτησης μέσα σε ωκεανό οδύνης.
Με ουρλιαχτά και αλαλαγμούς θέλει μόνο ένα πράγμα…
… Να σε βοηθήσει να κλάψεις…
…………………………………………………….
Στην ψυχή μου απ΄την ψυχή μου
Πρωτότυπη Μουσική Σύνθεση & Επιμέλεια: Νικολέτα Ρούσσου
Φωτογραφίες: Maria Chavdarova Mavrona
Make up: Χριστιάννα Ανανιάδου
Δημόσιες Σχέσεις & Επικοινωνία: Χριστιάννα Ανανιάδου
Σχεδιασμός αφίσας: Σταύρος Τσάκωνας
