Ο Επιθεωρητής έρχεται…

Μέσα από την ιστορία μιας φαινομενικά «ιδανικής» οικογένειας, ο συγγραφέας εγείρει ουσιώδη ερωτήματα σχετικά με την ατομική και συλλογική ευθύνη, φέρνοντας στο προσκήνιο διαχρονικά και επίκαιρα θέματα.

Τι σχέση μπορεί να έχουν ένας επιτυχημένος δυναμικός επιχειρηματίας, μία φιλάνθρωπη κυρία του καλού κόσμου, μία παραχαϊδεμένη κόρη, ένας ανεξέλεγκτος νεαρός γιος και ένας πολλά υποσχόμενος πλούσιος γαμπρός, με μια νεαρή γυναίκα που βρέθηκε νεκρή στο νοσοκομείο;

Κανείς δεν τολμά κατηγορήσει αυτούς τους πέντε ευυπόληπτους πολίτες, εκτός από τον «Επιθεωρητή που έρχεται» και  δεν περιορίζεται σε τυπικές ερωτήσεις, αλλά διεισδύει στις σκοτεινές πτυχές της ζωής τους, αναζητώντας την αλήθεια και υπογραμμίζοντας ότι κάθε πράξη έχει συνέπειες.

Σκηνοθετικό Σημείωμα

Το έργο γράφτηκε το 1945, μετά τη φρίκη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αντικατοπτρίζοντας όχι μόνο τα δεινά του φασισμού αλλά και την εποχή που τα γέννησε. Ο Πρίσλεϋ τοποθετεί το έργο στο 1912, τη χρονιά που βυθίζεται ο «αβύθιστος» Τιτανικός, που τα Βαλκάνια σπαράσσονται από τους Βαλκανικούς πολέμους και τοποθετεί το έργο του εκεί, σε μια προσπάθεια να προειδοποιήσει των κόσμο για τα δεινά που έρχονται.

Η νέα ανάγνωση του έργου αναδεικνύει ότι τα ζητήματα της εργατικής τάξης, της θέσης της γυναίκας, του ρόλου της άρχουσας τάξης και της κοινωνικής ευθύνης παραμένουν διαχρονικά και επίκαιρα.

Ο Πρίσλεϋ, χρησιμοποιώντας τεχνάσματα που κρατούν το κοινό σε εγρήγορση, καταφέρνει να μεταφέρει την αίσθηση αδιαφορίας που κυριαρχεί στους ήρωες του έργου. Για να ενισχύσουμε το μήνυμα, φέραμε στη σκηνή το ίδιο το θύμα, δίνοντάς του εικόνα και παρουσία. Η σιωπή της είναι η πιο δυνατή κραυγή.

Βοηθός Σκηνοθέτη:Ευδοκία Κατερινιού

Φωτογραφίες: Πάνος Ζουλάκης

Video – Trailer: Νίκος Παγωνάκης

Επεξεργασία εικόνων - Σχεδιασμός Αφίσας- banner: Μαρία Σκιαδά