Ο εραστής

Αρχείο Παίχτηκε από 05/02/2016 έως 27/03/2016
στο Olvio
Διάρκεια: 65’
Συγγραφέας: Χάρολντ Πίντερ
Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιέ
Σκηνοθέτης: Γιώργος Χαρατζάς & Κορίνα Χρυσάιδου
Ερμηνεύουν: Κορίνα Χρυσάιδου & Γιώργος Χαρατζάς

Περιγραφή

Σ' ένα προάστιο του Λονδίνου, ένα ευκατάστατο ζευγάρι, μέσα στην καθημερινή, αποστειρωμένη ρουτίνα του, συζητάει ανοιχτά για τον εραστή της συζύγου και τη συνάντησή της μαζί του 3 φορές την εβδομάδα στο σπίτι τους κατά την απουσία του συζύγου στη δουλειά του. Μια κωμωδία αποκαλύψεων, ανατροπών και απρόσμενων στοιχείων, που έρχονται να συνθέσουν ένα παιχνίδι ερωτικής συνωμοσίας.

Περισσότερα

Το επικίνδυνο ψέμα είναι το πειστικό ψέμα. Το πειστικό ψέμα είναι τόσο βαθύ, που ακόμη και ο ψεύτης νομίζειότι λέει μια μεγάλη αλήθεια. Χάρολντ Πίντερ

Πόσο ανάγκη έχουμε τη φαντασίωση; Ποια η σχέση μας με την πραγματικότητα; Πόσο εκτιμούμε τον εαυτό μας και πόσο τους άλλους; Πόσο μας ικανοποιεί η εικόνα μας και η εικόνα των άλλων; Πόσο μας ικανοποιεί η εικόνα μας, έτσι όπως αντικατοπτρίζεται στους άλλους; Κατά πόσο περιστρέφονται όλα γύρω απ' την ικανοποίησή μας και το εγώ μας; Κατά πόσο αναπτύσσουμε ουσιαστικές σχέσεις με τους άλλους, ακόμα και τους πιο οικείους, ή τους χρησιμοποιούμε προς δική μας τέρψη, επίτευξη προσωπικών στόχων και επιβεβαίωση του εγώ μας;

Αυτά είναι μόνο μερικά από τα ερωτήματα, που θέτει αυτή η απρόβλεπτη και ανατρεπτική κωμωδία με την αιχμηρή και σπιρτόζικη γραφή του Χάρολντ Πίντερ (βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 2005). Μια αντισυμβατική - αναρχική εκδοχή μιας συμβατικής συζυγικής σχέσης. Ένας υπόγειος, "πολιτισμένος" πόλεμος προσωπείων και ρόλων. Δύο χαρακτήρες στην ακραία κόχη της ζωής τους, που επινοούν το τέλειο παιχνίδι στα όρια της ασφάλειας και της επικινδυνότητας: ασφάλειας σε σχέση με τον έξω κόσμο, επικινδυνότητας στη μεταξύ τους σχέσης. "Οι λέξεις γίνονται όπλα επικράτησης και δουλοπρέπειας, οι σιωπές εκρήγνυνται, οι υπαινιγμοί του λεξιλογίου ξεγυμνώνουν τους χαρακτήρες ως το μεδούλι" όπως σημειώνει ο Μάρτιν Έσσλιν.

Συγγραφέας: Χάρολντ Πίντερ
Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές
Σκηνικά - κοστούμια - φωτισμοί: Θωμάς Οικονομάκος
Βίντεο: Σπύρος Διαμάντης
Μουσική επιμέλεια: X-Αct Art

Σημείωμα Σκηνοθετών

Ο Πίντερ στον “Εραστή” ασχολείται, μεταξύ άλλων, με το θέμα της πλήξης και της ρουτίνας, που βιώνουν τα ζευγάρια μετά από μακροχρόνια συμβίωση και τους τρόπους, που εφευρίσκουν για να αποδράσουν από την πλήξη αυτή. Όπως εύστοχα σχολιάζει ένας σύγχρονός μας, ο Μισέλ Ουελμπέκ, “το ζευγάρι είναι ένας κόσμος, ένας αυτόνομος και κλειστός κόσμος, που μετακινείται στο μέσον ενός ευρύτερου κόσμου, χωρίς να αγγίζεται πραγματικά από αυτόν”. Ο λόγος, που μας οδήγησε να ανεβάσουμε τον “Εραστή” τώρα, σε αυτή τη δύσκολη για όλους συγκυρία, ήταν η ανάγκη μας να αντιταχθούμε στη γενική κατήφεια, που φέρει η κρίση και να ανεβάσουμε ένα έργο διασκεδαστικό και αστείο, χωρίς όμως να καταφύγουμε στην ευκολία της σάχλας. Θέλαμε να ξεφύγουμε από τα “βαριά έργα”, που ανεβάσαμε στο παρελθόν και να ασχοληθούμε με κάτι, που θα μας έκανε να γελάμε και να ευχαριστιόμαστε στις πρόβες πρώτα απ' όλα εμείς οι ίδιοι. “Ο Εραστής” είναι ένα από τα πιο κωμικά έργα του Πίντερ, με όλα τα χαρακτηριστικά της Πιντερικής γραφής (παύσεις, σιωπές), που δεν υστερεί, όμως καθόλου, σε βάθος και “νόημα” από τα υπόλοιπα έργα του. Θα λέγαμε ότι “Ο Εραστής” είναι για το σημερινό θεατή ένα έργο σατυρικό μεν, με βαθύ προβληματισμό δε, ότι είναι μια πανέξυπνη κωμωδία, που θα τον ανανεώσει και θα τον λυτρώσει. Γιώργος Χαρατζάς & Κορίνα Χρυσάιδου

Λίγα λόγια την εταιρεία θεάτρου X-Act Art

«Ο Εραστής» είναι η πέμπτη παραγωγή της X-Act Art, που ιδρύθηκε το 2011 (ως X-Act) από την Κορίνα Χρυσάιδου και τον Γιώργο Χαρατζά. Η πρώτη περιλάμβανε κείμενα του Α. Στρίντμπεργκ («Μητρική Αγάπη» και «Η Πιο Δυνατή» σε μετάφραση Ερρίκου Μπελιέ) και παίχτηκε στο Ίδρυμα Μ.Κακογιάννης τον Ιούνιο του 2011. Η δεύτερη παραγωγή της εταιρείας ήταν ο «Έγιολφ» του Χ.Ίψεν, μικρή διασκευή του «Μικρού Έγιολφ», σε μετάφραση Ερρίκου Μπελιέ και παίχτηκε στο Θεατρικό χώρο «Βρυσάκι» στην Πλάκα τον Ιανουάριο-Μάρτιο 2013.

Η παράσταση αυτή οδήγησε στην τρίτη παραγωγή της εταιρείας: τη διασκευή του «Μικρού Έγιολφ» σε κινηματογραφικό σενάριο και τα γυρίσματα ταινίας μεγάλου μήκους τον Ιούλιο του 2013 σε σκηνοθεσία του μόνιμου συνεργάτη της εταιρείας Σπύρου Διαμάντη. Η ταινία βρίσκεται στη τελική φάση ολοκλήρωσής της.

Η τέταρτη παραγωγή της εταιρείας ήταν οι “Δανειστές” του Α.Στρίντμπεργκ σε μετάφραση Ερρίκου Μπελιέ που παίχτηκε στο θέατρο “Αλκμήνη” τον Μάρτιο-Μάιο 2014.

Η ομάδα X-Act Art χρησιμοποιεί σαν βάση στη δουλειά της τη μέθοδο αλλά και τη φιλοσοφία υποκριτικής της τεχνικής του Ντέιβιντ Μάμετ, που ονομάζεται «Πρακτική Αισθητική». Και η Κορίνα και ο Γιώργος σπούδασαν αυτήν την τεχνική στη σχολή του Ντέιβιντ Μάμετ στη Νέα Υόρκη και τη διδάσκουν στην Ελλάδα από το 2007. Για το σκοπό αυτό έκαναν τη μετάφραση και την έκδοση του εγχειριδίου της τεχνικής που ονομάζεται «ΕΝΑ ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΗΘΟΠΟΙΟ».

Πρόσφατα η X-Act Art απέκτησε μόνιμη στέγη προβών (The X-Act Place) στην οδό ΑΙΜΟΥ 24/30 στο Βοτανικό.

Κορίνα Χρυσάιδου

Έχει σπουδάσει υποκριτική στην Αθήνα (Σχολή Αρχή). Στη Νέα Υόρκη ειδικεύθηκε στην τεχνική υποκριτικής Practical Aesthetics (Πρακτική Αισθητική) στο Atlantic Theater Company, τη σχολή, που ίδρυσε ο David Mamet και οι συνεργάτες του. Είναι ιδρυτικό μέλος της εταιρείας θεάτρου και πολιτισμού X-Act Art. Ως ηθοποιός έχει παρουσιάσει δουλειά της σε Ελλάδα, Αίγυπτο, Αμερική και Αγγλία. Στα πλαίσια της θεατρικής ομάδας X-Act Art  έχει συμμετάσχει πρωταγωνιστικά σε 3 θεατρικές παραστάσεις και μια ταινία μεγάλου μήκους (που βρίσκεται σε φάση ολοκλήρωσης). Επίσης έχει συνεργαστεί στο θέατρο με τους Κοραή Δαμάτη, Stephen Hutton, Μαρία Σάββα, Michael Seibel, Μιχάλη Βιρβιδάκη. Στον κινηματογράφο έχει συνεργαστεί με τους Λένα Μαρκογιάννη, Catherine Gulacsy, Ηλία Γιαννακάκη, Γιώργο Μαρκάκη και στην τηλεόραση με τους Κώστα Κωστόπουλο και Γιάννη Βασιλειάδη.  Επίσης, έχει μεταφράσει στα ελληνικά το βασικό εγχειρίδιο της Πρακτικής Αισθητικής, “A Practical Handbook for the Actor” (Ένα Πρακτικό Εγχειρίδιο για τον Ηθοποιό). Έχει διδάξει σε πλήθος χώρων θεατρικής εκπαίδευσης μεταξύ των οποίων και το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης (τα τελευταία 5 χρόνια).

Γιώργος Χαρατζάς

Έχει σπουδάσει υποκριτική στην Αθήνα (Σχολή Αρχή) και σκηνοθεσία Θεάτρου στο Λονδίνο (Master in Theatre Practices). Στη Νέα Υόρκη ειδικεύθηκε στην τεχνική υποκριτικής Practical Aesthetics (Πρακτική Αισθητική) στο Atlantic Theater Company, τη σχολή που ίδρυσε ο David Mamet και οι συνεργάτες του. Είναι ιδρυτικό μέλος της εταιρείας θεάτρου και πολιτισμού X-Act Art. Έχει παρουσιάσει δουλειά του σε Αγγλία, Ελλάδα, Ισπανία και Αμερική. Στα πλαίσια της θεατρικής ομάδας X-Act Art  έχει σκηνοθετήσει μία παράσταση ενώ έχει παίξει πρωταγωνιστικά σε 2 παραστάσεις και μια ταινία μεγάλου μήκους (που βρίσκεται σε φάση ολοκλήρωσης). Ως σκηνοθέτης έχει παρουσιάσει δουλειά πάνω στους Α.Στρίντμπεργκ, Ε. Ίψεν, Χ. Πίντερ, Μ. Κρίμπ, και Π. Μάρμπερ. Ως ηθοποιός έχει συνεργαστεί μεταξύ άλλων με τους Peader Kirk, Λεωνίδα Λοϊζίδη, Chris Baldwin, Νέλλη Καρρά, Γιώργο Αγαθονικιάδη, Θωμά Μοσχόπουλο, Φρόσω Μαστρόκαλλου, Λένα Φιλίπποβα και Σπύρο Διαμάντη.  Έχει μεταφράσει, εκτός από θεατρικά έργα, το A Practical Handbook for the Actor (Ένα Πρακτικό Εγχειρίδιο για τον Ηθοποιό)  που αποτελεί το βασικό εγχειρίδιο της Πρακτικής Αισθητικής. Έχει διδάξει σε πλήθος χώρων θεατρικής εκπαίδευσης μεταξύ των οποίων και το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης (τα τελευταία 5 χρόνια).

2 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Από τον Κωνσταντίνο Πλατή.

    Στο θέατρο Olvio αυτή την περίοδο παίζεται η παράσταση «Ο εραστής» του Χάρολντ Πίντερ. Πρόκειται για ένα έργο, άξιο εκπρόσωπο του «θεάτρου του παραλόγου» το οποίο στα χέρια των δύο ηθοποιών που αναλαμβάνουν και τη σκηνοθεσία «ακονίζει» όλα εκείνα τα αιχμηρά σημεία που χαρακτηρίζουν τη σχέση ενός ζευγαριού και το οδηγούν συνήθως στην υιοθέτηση «ρόλων» προκειμένου να αντέξει τη ρεαλιστική πραγματικότητα.

    Χρησιμοποιώντας την τεχνική Practical Aesthetics του David Mamet οι δύο ηθοποιοί δίνουν μεγαλύτερη σημασία στην κατανόηση της ιστορίας από το κοινό και λιγότερο στην υποκριτική αυταρέσκεια του καθενός τους.

    Παράλληλα όμως, μέσα από την εξαιρετική τους συνεργασία, ο καθένας τους δίνει μια αψεγάδιαστη ερμηνεία αξιοποιώντας στο μέγιστο βαθμό στοιχεία του έργου που χαρακτηρίζουν την γραφή του Πίντερ όπως οι παύσεις, οι οποίες δίνουν την ευκαιρία στον ηθοποιό να λειτουργήσει με το σώμα και τις εκφράσεις του προσώπου.

    Οι φωτισμοί δημιουργούν την ατμόσφαιρα που χρειάζεται για να ενταθεί το ενδιαφέρον του κοινού στην ενδοσκόπηση των δύο χαρακτήρων.

    Τα σκηνικά επίσης είναι λειτουργικά και αξιοποιούνται στο έπακρο από τους δύο ηθοποιούς.

    Πρόκειται για μια παράσταση που δείχνει στο κοινό ότι το ψέμα είναι βασικό εργαλείο σε μια συζυγική σχέση και πολλές φορές το απολαμβάνουμε χωρίς τύψεις όπως πράττει και η ίδια η κοινωνία σε πολλούς τομείς της.