Ο Ορφέας στον Άδη

Καλη παρασταση με αξιόλογους ηθοποιός. Ειδικά η κυρία Χατούπη ήταν εξαιρετική. Πιστεύω ότι θα μπορούσε να έχει αποδοθεί και σε παράσταση μικρότερης διάρκειας η ουσία του έργου. Ωστόσο συνολικά ήταν μια πολύ καλή προσπαθεια. Πολυ καλα και τα σκηνικά καθώς και η σκηνοθεσία.
Ευχαριστώ πολυ για την πρόσκληση.

ωραία παράσταση!!!! ευχαριστούμε για την πρόσκληση

Καλή παράσταση, ωστόσο λίγο μεγάλη σε διάρκεια.
Καλή προσπάθεια από τους ηθοποιούς, με τις ερμηνείες του Δημήτρη Δρόσου και της Δήμητρας Χατούπη να ξεχωρίζουν.
ΥΓ: Η παράσταση θα παίζεται έως 3/7

Εξαιρετική παράσταση και πολύ ωραίες ερμηνείες!! Σε μεγάλο βαθμό αποδίδεται το κλίμα της εποχής στην Αμερική με πολύ ατμοσφαιρικό τρόπο!!
Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση!!

- Δεν αναδείχτηκε κάποια εξουσιαστική σχέση ανάμεσα στον σύζυγο και τη σύζυγο, που διαφημίζεται ως δομική για το κείμενο.
- Δεν κλιμακώθηκε ποτέ ο έρωτας της Λέηντυ και του Βαλ ώστα να φανεί το λυτρωτικό στοιχείο.
- Οι μάσκες και το μακιγιάζ που προορίζεται για να υπογραμμίζει τη συνάφεια με τον κάτω κόσμο δεν ολοκληρώνεται ποτέ ως θεατρική πρόταση αλλά παραμένει μια πεταμένη ιδέα που κάπου πρέπει να χωρέσει.
- Το αυτό και για τις εναρκτήριες σκηνές που απλώς επιμηκύνουν τη διάρκεια του έργου χωρίς οργανική συνάφεια.
- Γενικά ήταν ασυντόνιστη η όλη προσπάθεια.
- Είχα πολύ περισσότερες απαιτήσεις από θίασο που μετέχει η κυρία Χατούπη γιατί στο παρελθόν έχει δώσει σπουδαίες δουλειές.
- Οι ερμηνείες πάντως ήταν καλές, ξεχώρισα τον κύριο Δρόσο και περίμενα καλύτερη εκμετάλλευση του ταλαντούχου κ. Δρακόπουλου που θάφτηκε από τη σκηνοθεσία.

Πολυ μεγάλο και κουραστικό το πρώτο μέρος!Το δεύτερο κάπως καλύτερο!Ευχαριστώ για την πρόσκληση!

ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΜΕΓΑΛΗ ΣΕ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΟΥ ΚΟΥΡΑΖΕ ΠΟΛΥ. ΜΠΡΑΒΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΗΘΟΠΟΙΟΥΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΤΟΥΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ.

Ιδιαίτερη παράσταση.
Όλοι οι ηθοποιοί δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό, κυρίως το βασικό ζευγάρι του έργου ( Λέϊντι και Βαλ -κυρία Χατούπη και κύριος Δρόσος, τον οποίο βρήκα εξαιρετικό) , προσωπικά όμως με κούρασε αρκετά η μεγάλη διάρκεια του έργου.
Ευχαριστώ ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ για την πρόσκληση!!!

Ωραία παράσταση με ιδιαίτερη και πολύ ενδιαφέρουσα σκηνοθεσία. Ξεχώρισαν οι ερμηνείες της κας Χατούπη και του κου Δρόσου. Λειτουργικά σκηνικά που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ροής του έργου. Αρκετά γκροτεσκ στοιχεία που ελαφραινουν λίγο το κείμενο που θίγει πολλά θέματα που είναι δυστυχώς επίκαιρα ακόμη και τώρα. Η Λειντι με το Βαλ σαν άλλοι Ορφέας και Ευρυδίκη προσπαθούν να ξεφύγουν από το θάνατο και τη μιζερια αλλά ο Τζέημπ/θάνατος δεν τους αφήνει. Σίγουρα δεν είναι "εύκολη" παράσταση αλλά σίγουρα έχει πολλά να δώσει αν εμβαθύνουμε λίγο. Ευχαριστώ Θεατρομανια.

Αρκετά καλή παράσταση ,καλές ερμηνείες από τους ηθοποιούς ,λίγο κουραστικό όμως το πρώτο μέρος.

Ωραία παράσταση συνδυαστικά με τη ζωντανή μουσική, απλώς λίγο κουραστική στο α μέρος λόγω της μεγάλης διάρκειας. Θεατρομάνια ευχαριστούμε πολύ για την πρόσκληση!!!

Ωραία παράσταση! Ωραιες Ερμηνειες. Ωραιο Σκηνικο. Ευχαριστούμε Θεατρομάνια!

Ωραίες ερμηνείες. Αν και δεν ενθουσιάστηκα ιδιαίτερα από την σκηνοθετική προσέγγιση του έργου, η παράσταση ήταν ωραία.

Ωραία η παράσταση. Μόνο που πλατείασε αρκετά στο 1ο μέρος (να δείξει κάποια πράγματα ήθελε..) και γι'αυτό ήταν 2,5 ώρες, αλλά θα μπορούσε να ήταν πιο μαζεμένη και πιο συνοπτική (να βγει 2 ώρες περίπου για να μην κουράζει..). Η κα Χατούπη με την ενεργητικότητα ενός κοριτσιού και ο κος Δρόσος επίσης ήταν εξαιρετικοί! Όπως και μερικοί ακόμα ηθοποιοί!. Πολύ ενδιαφέρον και το σενάριο. Είχαμε θέσεις κοντά στον ανεμιστήρα, ακουγόταν ο θόρυβός του και χάναμε από την ακουστική της παράστασης (δυστυχώς δεν χρησιμοποιούνταν μικρόφωνα ενώ επιβαλλόταν, και κάποιες στιγμές που χρησιμοποιήθηκαν το απολαύσαμε!). Επιπλέον μου άρεσε το σκηνικό και οι αλλαγές που γινόταν..

Ήταν μια εξαιρετική παράσταση το πρώτο μέρος ήταν για λίγο προχωρημένους για να μπουν λίγο στο νόημα της μιζέριας των ανθρώπων το δεύτερο πολύ κατανοητό. Μου άρεσε πολύ δεν το περίμενα είναι από τις παραστάσεις που δεν ξεχνάς ευχαριστώ πολύ Θεατρομάνια

Ενα εξαιρετικό έργο το οποίο αναφέρετε στις νόρμες και στα κοινωνικά στερεότυπα. Στην καταπίεση των συναισθημάτων και στην απουσία της ελευθερίας. Είναι ένα ποιητικό έργο με συμβολισμούς (άδης, κόλαση). Εξαιρετική η ερμηνεία των ηθοποιών πολύ όμορφη η μουσική επένδυση, έξυπνη η εναλλαγή των συναισθημάτων.
Ευχαριστώ πολύ θεατρομάνια.

Παραχώρησα την έκπτωση

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΟ. ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΗΤΑΝ ΚΑΠΩΣ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΙΚΟ.
ΑΞΙΑΙΠΕΝΗ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΩΝ ΗΘΟΠΟΙΩΝ ΑΛΛΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΔΕΝ ΒΟΗΘΟΥΣΕ

Μια πραγματικά ξεχωριστή και πρωτότυπη παράσταση, με δυνατές ερμηνείες, ενέργεια και δέσιμο!

Ιδιαίτερα αξιέπαινη η μουσική-ηχητική επένδυση που γινόταν ζωντανά, με μουσικά όργανα επί σκηνής (αν και τα τραγούδια δεν ήταν ιδιαίτερα εμπνευσμένα).

Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσίαζε και η σκηνοθεσία και οι αλλαγές των σκηνικών, καθώς και οι ενίοτε χιουμοριστικές παρεμβάσεις, με σκοπό προφανώς να σπάει το βαρύ κλίμα του κειμένου. Ωστόσο, παραήταν γκροτέσκο σε κάποια σημεία. Εάν ήταν λίγο πιο μαζεμένο από θέμα χρόνου (ιδίως στο πρώτο μέρος, που έκανε λίγο κοιλιά), θα ήταν ακόμα καλύτερο.

Σε γενικές γραμμές πάντως, πολύ αξιόλογη παράσταση. Ευχαριστούμε για την πρόσκληση!

Μια πολύ καλή παράσταση με πολλά νοήματα που αξίζουν της προσοχής του ακροατή. Εξαιρετική η ερμηνεία των πρωταγωνιστών επίσης! Μπράβο σε όλους τους συντελεστές!

Μια πολύ κουραστική παράσταση, δεν αντέξαμε να την παρακολουθήσω όλοι και φύγαμε Ευχαριστώ πολύ Θεατρομανια για τη πρόσκληση.

Ήθελα να δω το έργο λόγω του συγγραφέα. Δυστυχώς δεν κατάφερα να ακολουθήσω τη ροή της παράστασης καθώς οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις της πρωταγωνίστριας με το νερό και η νευρικότητά της αποτέλεσαν εμπόδιο. Ευχαριστώ πολύ πάντως για την πρόσκληση και την ευκαιρία να δω τη Δήμητρα Χατούπη!

Αξίζει να δείτε την παράσταση, αυτή είναι τουλάχιστον η αίσθηση που σου αφήνει μετά το πέρας της, η μεγάλη σε διάρκεια παράσταση.
“Ένα σπουδαίο αλλά δύσκολο κείμενο για να παρασταθεί. Θέλει δραματουργική επεξεργασία και αφαίρεση μάλλον για να κρατήσει το ενδιαφέρον του θεατή”. Σημειώνει η θεατρολόγος Μαρία Μαρή. Συμφωνώ μαζί της.
Ως Θεατής νοιώθω τυχερός που είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω μια παράσταση “μάλλον δύσκολη”. Αν “ψάχνεστε” γενικότερα σε ότι αφορά την τέχνη μην χάσετε την παράσταση.

Ωραία παράσταση! Ευχαριστούμε θεατρομάνια!

Εξαιρετική παράσταση ,συγκινητική με φοβερές ερμηνείες των ηθοποιών. Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση.

Τα έργα του Ουίλιαμς είναι λεπτομερή ψυχογραφήματα. Οι ηθοποιοί καλούνται να ξεπεράσουν τους εαυτούς τους. Η σωματική σκηνοθεσία το έκανε ακόμα πιο δύσκολο μα όλοι οι ηθοποιοί της παράστασης ανταποκρίθηκαν. Η εύθραυστη και ταυτόχρονα δυνατή ερμηνεία της κας Χατούπη απέδωσε υπέροχα άλλη μια γυναικεία ύπαρξη σε συναγερμό, στα όρια. Ο Ουίλιαμς προσφέρει απλόχερα μαγεία και μέσα σε αυτό το ονειρικό σκηνικό κλίμα όλα γεννιούνται και χάνονται σε μια στιγμή όπως το παιδί της Λέηντυ. Από κεκτημένη ταχύτητα γιατί έτσι είναι η ζωή. Ούτε γενναία ούτε δίκαιη και ο συγγραφέας που το ξέρει πολύ καλά μας κλείνει το μάτι και μας το υπενθυμίζει πάλι. Oi νεολογισμοί που ξάφνιασαν πολλούς ήταν θεμιτοί μέσα στην προσέγγιση γιατί πως αλλιώς να πλησιάσεις ένα τόσο σημαδεμένο από εξαιρετικές ερμηνείες κείμενο

Δυστυχώς το έργο ήταν πολύ κουραστικό και η απουσία δραματουργικής επεξεργασίας καθιστούσε ακόμα πιο δύσκολη την παρακολούθησή του. Το γκροτέσκο σκηνικό έδωσε μια ενδιαφέρουσα πινελιά που δεν κατάφερε ωστόσο να χρωματίσει την άνευρη και άνευ ουσίας μεγάλη σε διάρκεια παράσταση. Σας ευχαριστώ για την πρόσκληση!

Μια ατμοσφαιρική παράσταση με υπέροχα σκηνικά και κουστούμια! Ξεχωρίζει η εξαιρετική ερμηνεία της κυρίας Χατούπης που καταφέρνει με τον εύθραυστο ψυχισμό της, την εκφραστικότητα της να αποδώσει όλο τον συναισθηματικό πλούτο του έργου, την δίψα για ζωή που αναπηδά μέσα από το σκηνικό του θανάτου.Στον αντίποδα η μεγάλη διάρκεια του έργου που σε πολλά σημεία έχρηζε συμμαζέματος.

«Και αυτοί οι δύο συναντήθηκαν όπως τσουγκρίζουν δυο πέτρες και ανάβει φωτιά».
Το κείμενο του Τενεσί Ουίλιαμς τόσο κοντά στην ανθρώπινη φύση και πάντα διαχρονικό. Η σκηνοθεσία πολύ ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη, που ταίριασε απόλυτα με το ύφος του κειμένου. Οι ηθοποιοί εξαιρετικοί όλοι τους. Η απόδοση του έργου και η μεταφορά του στη σκηνή έγινε με σεβασμό και ακρίβεια.
Θεατρομάνια ευχαριστώ πολύ.

Εξαιρετική παράσταση ,συγκινητική με φοβερές ερμηνείες των ηθοποιών. Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση.

Πολύ μου άρεσε η παράσταση. Καλοδουλεμένη, με ωραία σκηνοθεσία, μουσική επί σκηνής και υπέροχες ερμηνείες.
Θα κρατήσω τις φράσεις «αυτοί που δεν αγαπιούνται, έχουν πάθος με το χρήμα», «ο θάνατος δεν έρχεται όταν τον θέλουμε, αλλά όταν δεν τον θέλουμε», «υπάρχουν πουλιά που δεν έχουν πόδια και έτσι αναγκάζονται να πετούν συνέχεια, πατούν επάνω στο έδαφος μόνο μια φορά, όταν πεθαίνουν» και «είμαστε καταδικασμένοι να κλεινόμαστε στον εαυτό μας, μόνοι, μέχρι να πεθάνουμε».
Η παράσταση αν και μεγάλη σε διάρκεια με ταξίδεψε στους διαφορετικούς χαρακτήρες των ανθρώπων, τις πολύπλοκες σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ τους και την ανάγκη που έχουμε όλοι για αγάπη.
Ευχαριστώ πολύ Θεατρομάνια

Μία πολύ καλή παράσταση με εξαιρετικές ερμηνείες. Ωραία κουστούμια και φωτισμοί, πολύ καλή μουσική. Αν ήταν λίγο πιό μαζεμένο το έργο, ακόμη καλύτερα. Μπράβο σε όλους τους συντελεστές και ένα ευχαριστώ στο Theatromania για την πρόσκληση.

Ωραία παράσταση! Ευχαριστούμε θεατρομάνια!

Μαγική παράσταση, ονειρική ατμόσφαιρα με υπέροχα σκηνικά και μουσική, φρέσκια μάτια του έργου, εξαιρετική η Δήμητρα Χατούπη όπως κι όλοι οι υπόλοιποι ηθοποιοί. Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση.

Πολύ ενδιαφέρουσα παράσταση. Οι ηθοποιοί έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό σε ένα έργο που η σκηνοθεσία απαιτούσε το μέγιστο των δυνατοτήτων τους. Πολυσήμαντο και πάντα σύγχρονο έργο, από τα καλύτερα του Τέννεση Ουίλλιαμς. Η Δήμητρα Χατούπη ήταν εξαιρετική, αποδεικνύοντας ότι ο/η ηθοποιός είναι ψυχή!

Μας άρεσε πολύ! εξαιρετικόι ηθοποιοί όπως κ το έργο
.Πολύ ζέστη όμως όποιος κάτσει στα ψηλά.
Ευχαριστούμε θεατρομάνια!

Από τη θεατρολόγο Μαρία Μαρή

Το 1939 ο Τεννεσσή Ουίλλιαμς γράφει ένα δίπρακτο έργο με τίτλο "Η μάχη των Αγγέλων" και το 1957, με βάση το έργο αυτό και ορισμένους από τους χαρακτήρες του, γράφει τον "Ορφέα στον Άδη", που παρουσιάζεται την ίδια χρονιά σε κεντρική σκηνή της Νέας Υόρκης.
Η ηρωίδα του έργου η Λέηντυ ζει στον αμερικάνικο Νότο παντρεμένη με τον γηραιό ετοιμοθάνατο Τζέημπ, που είναι ιδιοκτήτης καταστήματος γενικού εμπορίου, το οποίο διευθύνει εκείνη. Εκείνη είναι γόνος οικογένειας Ιταλών και συγκεκριμένα ο πατέρας της τον καιρό της ποταπαγόρευσης ασχολούνταν με την παραγωγή κρασιού. Η περιουσία του και ο ίδιος κάηκαν όταν έβαλαν φωτιά οι ρατσιστές του Νότου, επειδή έδινε ποτά σε νέγρους. Στη μικρή αυτή πόλη του Αμερικάνικου Νότου έρχεται ο νεαρός τριανταπεντάχρονος Βαλ, ένας περιθωριακός τύπος με το λαγούτο του, τον οποίο αν και λούμπεν η Λέηντυ τον προσλαμβάνει ως υπάλληλο στο κατάστημα τους.
Ο παθιασμένος έρωτας των δυο αυτών ατόμων έχει την κατάληξη του Ορφέα και της Ευρυδίκης, όταν ο Βαλ-Ορφέας(Δημήτρης Δρόσος) προσπαθεί να πάρει μαζί του την Λέηντυ – Ευρυδίκη (Δήμητρα Χατούπη), ενώ την διεκδικεί για πάντα ο Τζέημπ-Πλούτων (Γιάννης Δρακόπουλος) κρατώντας την στον Άδη της μικρής τους πόλης, στον πάτο της άρρωστης αυτής καταχνιάς.

Οι δυο τους αποτελούν την προσπάθεια της ζωής, που ξεπηδά μέσα από τον βάλτο, τη λάσπη, είναι η αντίστιξη στην άρρωστη ακινησία αυτής της επαρχίας.

Οι χωριάτισσες Ντόλυ(Στέλλα Παπακωνσταντίνου) και Μπιούλα (Φαίδρα Παπανικολάου), που έρχονται στο μαγαζί και κουτσομπολεύουν, έχουν μια γκροτέσκ εμφάνιση και ερμηνεία. Προλειαίνουν το έδαφος για την εξέλιξη του έργου όταν λένε ότι τα περισσότερα ζευγάρια δεν ανέχονται ο ένας τον άλλον.

Τα σκηνικά είναι πολύ λεπτομερή και αποδίδουν απόλυτα το ύφος της παράστασης. Ο ίδιος ο Ουίλιαμς υποδεικνύει: «Μέσα στο μαγαζί τα εμπορεύματα ελάχιστα και καθόλου ρεαλιστικά».

Οι σκηνές εξελίσσονται πάνω σε κινούμενες πλατφόρμες, όπως στα έργα που σκηνοθετεί η Αριάν Μνουσκίν.

Εξαιρετικά εκφραστική η Δήμητρα Χατούπη, σε κάθε στιγμή και στον θρήνο για τον χαμό του αγαπημένου της πατέρα. Ο άνδρας της, ο Τζέημπ ((Γιάννης Δρακόπουλος) είναι ο ίδιος ο θάνατος και εκείνη τόσα χρόνια ζευγάρωνε μαζί του, με τον θάνατο. Αυτός πρέπει να πεθάνει για να ξαναγεννηθούν. Ο Τέννεση Ουίλιαμς δεν είναι αισιόδοξος. Ο θάνατος, αυτή η μαύρη τρύπα, που τα απορροφά όλα και δεν αφήνει κανέναν να σωθεί, πνίγει τη μουσική του ερωτευμένου ζευγαριού.

Ο σκηνοθέτης (Βασίλης Ανδρέου )μελέτησε ενδελεχώς το έργο και αυτό φάνηκε, όμως ο πολυφορτωμένος και αμήχανος "Ορφέας στον Άδη" με πάρα πολύ πληροφορία μάλλον κούρασε κάνοντας την παράσταση άνευρη και δύσκαμπτη, ενώ οι ερμηνείες όλων των συντελεστών Δήμητρας Χατούπη (Λέηντυ Τόρανς), Δημήτρη Δρόσου (Βαλ Ξαβιέ), Γιάννη Δρακόπουλου (Τζέημπ Τόρανς), Φαίδρας Παπανικολάου (Μπιούλα Μπίνινγκς), Δανάης Ντέμου (Κάρολ Κατρήρ), Βικτωρίας Μπιτούνη (Βη Τάλμποτ), Στέλλας Παπακωνσταντίνου (Ντόλυ Χάμμα), ΝεκταρίαςΕλευθερίας Κουτσαβλάκη (Εύα Τεμπλ) και Γιάννη Κουρμπάνη (Αστυνόμος Τάλμποτ/Ντέηβιντ Κατρήρ) ήταν στο ύψος του κειμένου του Ουίλιαμς.

Ειδικά η Δήμητρα Χατούπη (Λέηντυ Τόρανς) και ο Δημήτρης Δρόσος (Βαλ Ξαβιέ) έδωσαν ένα ρεσιτάλ ερμηνείας, εκείνη δείχνοντας την καταγωγή της , την δυστυχία στην οποία είχε περιπέσει και βέβαια την ικμάδα φωτός μέσα από τη σχέση που είχε δημιουργήσει με τον Βαλ. Ο Δημήτρης Δρόσος (Βαλ Ξαβιέ), ένας αντισυμβατικός ροκ ήρωας, ελεύθερο πνεύμα, αλλά με αξίες και ήθος στο τέλος αφήνεται να παγιδευτεί από αυτό το άρρωστο κοινωνικό σώμα.

Ένα σπουδαίο αλλά δύσκολο κείμενο για να παρασταθεί. Θέλει δραματουργική επεξεργασία και αφαίρεση μάλλον για να κρατήσει το ενδιαφέρον του θεατή.

ΕΞΕΡΕΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ! ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ!!

Μια πολύ καλή παράσταση! Ένα μεστό κείμενο - και με ιστορικές αναφορές - αποδόθηκε σκηνοθετικά με τη Southern Gothic ματιά που ταίριαζε απόλυτα στην παρακμιακή ατμόσφαιρα, τη γεμάτη με τα βαρίδια του παρελθόντος. Όλοι οι ηθοποιοί εξαιρετικοί. Θεατρομάνια, σ' ευχαριστούμε πολύ!

Μην χάσετε χρόνο άδικα

Από το έργο του Τενεσι Γουιλιαμς μόνο ο τίτλος είναι ίδιος, κατά τα άλλα οτι χειροτερο και ασχετο εχω δει φέτος κρίμα!

Απαραδεκτη βεβήλωση του εργου του Τενεσι Γουιλιαμς με κάκιστη σκηνοθεσία αυτοσχεδιασμούς και κατακρεούργηση του πρωτότυπου έργου.