Proof

Αρχείο Παίχτηκε από 17/11/2017 έως 01/04/2018
στο Από Μηχανής Θέατρο
Διάρκεια: 100'
Συγγραφέας: Ντέιβιντ Όμπερν
Μετάφραση: Άννα Ελεφάντη
Σκηνοθέτης: Δημήτρης Μυλωνάς
Σκηνογραφία: Αμαλία Αντώνη
Κοστούμια: Αμαλία Αντώνη
Φωτισμοί: Γιώργος Αγιαννίτης
Μουσική: Παύλος Κατσιβέλης
Ερμηνεύουν: Ρόμπερτ: Χρήστος Βαλαβανίδης, Κάθριν: Ελεάνα Στραβοδήμου, Κλερ: Άννα Ελεφάντη, Χαλ: Χρήστος Καπενής

Περιγραφή

Ένα συγκινητικό έργο για τις κόρες και τους πατεράδες, τη φύση της διάνοιας και τη δύναμη της αγάπης, την αφοσίωση και τη συμφιλίωση με την οικογένεια, αλλά και με ό, τι μας κάνει ξεχωριστούς.

Περισσότερα

Η Εταιρεία Θεάτρου Εν Δράσει παρουσιάζει στο Από Μηχανής Θέατρο από την Παρασκευή 10 Νοεμβρίου το αριστούργημα του Ντέιβιντ Όμπερν, «PROOF» σε μετάφραση Άννας Ελεφάντη και σκηνοθεσία Δημήτρη Μυλωνά.

Η Κάθριν ζει με τον πατέρα της Ρόμπερτ, έναν ιδιοφυή, αλλά διαταραγμένο διανοητικά μαθηματικό. Η ίδια έχει διακόψει τις πολλά υποσχόμενες σπουδές της επίσης στα μαθηματικά κι αφοσιώνεται εξ ολοκλήρου στη φροντίδα του.

Παραμονές των εικοστών πέμπτων γενεθλίων της δέχεται στο σπίτι τη μεγαλύτερή της αδελφή Κλερ με την οποία έχει αποξενωθεί και τον Χαλ, παλιό φοιτητή του πατέρα της ο οποίος εργάζεται πυρετωδώς πάνω στα 103 τετράδια με τις σημειώσεις, που έχει αφήσει ο σπουδαίος μαθηματικός με την ελπίδα πως θα ανακαλύψει κάποιο σημαντικό υλικό.

Όταν η Κάθριν και ο Χαλ έρθουν κοντά, εκείνη θα του εμπιστευτεί ένα κρυμμένο τετράδιο με την απόδειξη ενός εξαιρετικά σημαντικού μαθηματικού προβλήματος. Κι ενώ ο Χαλ και η Κλερ αναρωτιούνται για την υπογραφή του σημαντικού αυτού εγγράφου, η Κάθριν προσπαθεί να λύσει το πιο αγωνιώδες απ’ όλα τα ερωτήματα: άραγε μαζί με το ταλέντο έχει κληρονομήσει και την τρέλα του πατέρα της;

Ένα συγκινητικό έργο για τις κόρες και τους πατεράδες, τη φύση της διάνοιας και τη δύναμη της αγάπης, την αφοσίωση και τη συμφιλίωση με την οικογένεια, αλλά και με ό, τι μας κάνει ξεχωριστούς.

Το έργο Proof του Ντέιβιντ Όμπερν έχει αποσπάσει τα βραβεία Pulitzer Prize for Drama και Tony Award for Best Play το 2001. Το 2005 μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο με την Γκουίνεθ Πάλτροου και τον Άντονι Χόπκινς στους κεντρικούς ρόλους ενώ οι παραστάσεις σε Νέα Υόρκη και Λονδίνο γνώρισαν τεράστια επιτυχία με εξαιρετικές διακρίσεις και κριτικές.

Επιμέλεια κίνησης: Ειρήνη Κυρμιζάκη
Βοηθός σκηνοθέτη: Βίκη Παναγιωτοπούλου
Βοηθοί σκηνογράφου: Ιωάννα Γιαννακοπούλου, Ανριέττα Γκιώνη
Αφίσα – Banner: Θωμάς Παπάζογλου
Παραγωγή: Εταιρεία Θεάτρου Εν Δράσει

34 ΣΧΟΛΙΑ

  4. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΜΟΛΥ ΔΩΣΑΤΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΩ ΜΙΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ.ΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΒΑΛΑΒΑΝΙΔΗ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΖΕΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΣΤΑΥΡΟΔΗΜΟΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΠΡΟΣΕΓΜΕΝΗ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΚΑΙ ΕΞΥΠΝΗ ΠΛΟΚΗ!!ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

  7. Η παράταση βασίζεται σε ένα πολύ καλό έργο και αυτό είναι το μεγάλο του ατού. Ενδοοικογενειακές σχέσεις και ψυχική υγεία είναι τα θέματα που αγγίζονται με σεβασμό και ρεαλισμό. Από εκεί και πέρα η σκηνοθεσία ήταν υπερβολική (το πάθος δεν είναι πάντα φωνές) και οι ερμηνείες μετριότερες του έργου. Η διάταξη των θέσεων είναι εξαιρετική αλλά γιατί τόσο άβολα καθίσματα;

  8. ΛΟΓΩ ΙΩΣΗΣ ΔΕΝ ΜΠΗΚΑ ΣΤΟ E-MAIL ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΘΗΚΑ ΕΓΚΑΙΡΩΣ
    ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΔΙΠΛΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ 4/3/18.
    ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΑΡΕΥΡΕΘΗΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΟΘΗΚΕ ΣΕ ΑΛΛΟΝ Η ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ.
    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΕΥΕΛΠΙΣΤΩ ΝΑ ΔΩ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ.

  10. Υπέροχη παράσταση. Με πολλές διαστάσεις. Και γέλιο και δάκρυ και δέος.. Η ηθοποιός που υποδύεται την κόρη του κουπονιού βαλαβανιδη καταπληκτική.. Ολοι όμως οι ηθοποιοί είναι πολύ καλοί, με ερμηνείες που σε αγγίζουν. Ευχαριστώ για την ευκαιρία!

  15. Πραγματικά μετρούσαμε τα λεπτά να τελειώσει αυτό το πράγμα που παρακολουθούσαμε στα πιο άβολα καθίσματα θεάτρου ever. Οι ερμηνείες απαράδεκτες.. Η Κάθριν έκλαιγε από το πρώτο δευτερόλεπτο μέχρι το τελευταίο συνοδεύοντας το κλάμα με μια τσιριχτή φωνή που έχω ακόμα στα αυτιά μου. Ο Βαλαβανίδης έχανε συνέχεια τα λόγια του.. ενώ για τους άλλους δύο τα λόγια είναι περιττά (ερασιτεχνική παράσταση λυκείου). Πολύ κρίμα που αυτό το κείμενο υπέφερε στα χέρια τους...

  26. Μια συγκλονιστική, βαθιά διαταρακτική παράσταση που θίγει άφοβα και γυμνά την ύπαρξη ή όχι συσχέτισης ψυχικής ασθένειας και κληρονομικότητας, την αγωνιώδη ανάγκη διαφοροποίησης από τον σημαντικό Άλλο, τη δυσπιστία, τη σιωπή, την ανάγκη έκφρασης μέσα σε ένα οικογενειακό περιβάλλον άκαμπτο και παθολογικό. Είμαστε όμηροι μιας τυφλής, βίαιης βιολογίας ή τελικά μέσα από την ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία μας μπορούμε να υπερβούμε αυτόν τον φρικτό καταναγκασμό της επαναλήψης; Ερωτήματα η ουσία των οποίων αποδόθηκε απόλυτα εύστοχα και βαθιά συγκινητικά σε όλη τη διάρκεια της παράστασης, με τη σκηνοθεσία να είναι άχρονη, αδέσποτη, μη γραμμική - όπως ακριβώς και η ζωή μας- και ταυτόχρονα απέριττη από ψευτοκαμώματα, οι δε ηθοποιοί απόλυτα αρμονικοί με το βάρος και τις σκιές των ηρώων τους, ειδικά η Ελεάνα Στραβοδήμου έπαιξε με όλα της τα κύτταρα στη διαπασών! Παρακολούθησα τη παράσταση στις 10/12, ευχαριστώ πολύ Θεατρομανία!!!