Tape

Αρχείο Παίχτηκε από 23/11/2019 έως 23/02/2020
στο 104
Διάρκεια: 80' (χωρίς διάλειμμα)
Συγγραφέας: Stephen Belber
Μετάφραση: Εμμανουέλα Αλεξίου
Σκηνοθέτης: Θοδωρής Βουρνάς
Σκηνογραφία: David Negrin
Κοστούμια: David Negrin
Φωτισμοί: Θοδωρής Βουρνάς
Ερμηνεύουν: Κώστας Κάππας, Δημήτρης Λιακόπουλος, Εμμανουέλα Αλεξίου

Περιγραφή

Η ANDRODELY p.c. παρουσιάζει το έργο του Αμερικανού συγγραφέα Stephen Belber, «Tape», σε δραματουργική επεξεργασία-σκηνοθεσία του Θοδωρή Βουρνά και μετάφραση της Εμμανουέλας Αλεξίου στο Θέατρο 104. Πρωταγωνιστούν οι Κώστας Κάππας, Δημήτρης Λιακόπουλος, Εμμανουέλα Αλεξίου.

Περισσότερα

Το έργο:

Στο μικρό δωμάτιο ενός μοτέλ στο Μίσιγκαν δυο παλιοί φίλοι και συμμαθητές, ο Βίνσεντ και ο Τζον, συναντιούνται με αφορμή την προβολή της ταινίας του Τζον σε ένα τοπικό κινηματογραφικό φεστιβάλ. Μέσα από μία σύντομη ανασκόπηση της μέχρι τώρα πορείας τους, αρχίζουν να αναμοχλεύουν το παρελθόν. Όταν όμως ο Βίνσεντ κατηγορεί τον Τζον για βιασμό της πρώην κοπέλας του ίδιου, Έιμι, πιέζοντάς τον με κάθε τρόπο να το παραδεχτεί, το αμφιλεγόμενο περιστατικό θα πάρει διαστάσεις προσωπικής κόντρας. H Έιμι, προσκεκλημένη από τον Βίνσεντ, θα μπει αναπάντεχα στο δωμάτιο για να δώσει τη δική της, διαφορετική εκδοχή… Πώς αντιλαμβάνεται και πώς αναπαράγει ο κάθε χαρακτήρας ένα περιστατικό που ανήκει στο παρελθόν και με ποιον τρόπο ο χρόνος διαστρεβλώνει τις θέσεις τους;

Το Tape (1999) του Stephen Belber ανέβηκε για πρώτη φορά στο Actors Theatre του Louisville, στο πλαίσιο του “Humana Festival of New American Plays,” ενώ το 2001 η ταινία του Richard Linklater, σε σενάριο του ίδιου του συγγραφέα, ξεχώρισε με πρωταγωνιστές τους Ίθαν Χοκ, Ούμα Θέρμαν και Ρόμπερτ Σον Λέοναρντ.

Αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές, η ταινία ακολούθησε μια επιτυχημένη φεστιβαλική πορεία, ενώ η Ούμα Θέρμαν προτάθηκε ως υποψήφια καλύτερης γυναικείας ερμηνείας στα “Film Independent Spirit Awards” (2002).

 

Σημείωμα σκηνοθέτη

Ο χρόνος πάντα αλλάζει τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα. Οι ήρωες του έργου έρχονται να αντιμετωπίσουν ένα περιστατικό από το παρελθόν τους σε συνάρτηση με το χρόνο που έχει περάσει και πόσο έχει αλλάξει ο καθένας τους. Η αλήθεια είναι πάντα υποκειμενική και περνάει μέσα από την φιλία τους, τον ανταγωνισμό τους, την αίσθηση του κοινού χιούμορ και τη δύναμη της επιλογής να είσαι ή να μην είσαι θύμα. Σε όλους μας υπάρχει κάτι που δεν το αντιμετωπίσαμε στο χρόνο του και για τον έναν έγινε μεγάλο και για τον άλλο μικρό. Εδώ είναι το διακύβευμα της θέσης του Τζον και του Βίνσεντ απέναντι στην Έιμη. / Θοδωρής Βουρνάς

Διδασκαλία ρόλων-αναλυτική προσέγγιση: Ανδροκλής Δεληολάνης
Βοηθός σκηνοθέτη: Λυδία Τριγώνη
Φωτογραφίες / Artwork: Γιώργος Γιαννίμπας
Φωτογραφίες παράστασης: Jason Konteos
Επικοινωνία: BrainCo
Παραγωγή: ANDRODELY p.c.
Παραγωγός: Ανδροκλής Δεληολάνης

Φωτογραφίες

Βίντεο

50 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Ευχαριστω παρα πολυ τη Θεατρομανια για την προσκληση & την ευκαιρια να παρακολουθησω μια εξαιρετικη παρασταση με 3 υπεροχους ηθοποιους!! Την λατρεψα απ’ την αρχη μεχρι το τελος!! Ξεχωρισα τον κο Καππα ο οποιος ηταν πολυ ιδιαιτερος στο ρολο του!! Το μονο που θα ηθελα ηταν το εργο να ηταν λιγο μεγαλυτερο σε διαρκεια

  2. Μία πάρα πολύ ενδιαφέρουσα παράσταση (που έτυχε να μην γνωρίζω) με θέμα τις ανθρώπινες σχέσεις.
    Το ερώτημα που γεννάται, παρακολουθώντας την παράσταση, είναι αν υπάρχουν όρια στο σεξ.
    Με αφορμή ένα βιασμό με ή χωρίς ερωτηματικό, τρεις νέοι- φίλοι συναντιούνται μετά από πολλά χρόνια σε ένα δωμάτιο ενός μοτέλ και ξετυλίγουν ο καθένας τον χαρακτήρα του, διαφορετικό. Τρεις διαφορετικές ερμηνείες για ένα γεγονός που συνέβη πριν από χρόνια.
    Ο Κώστας Κάππας θεωρώ ότι είναι από τους καλύτερους, αν όχι ο καλύτερος ηθοποιός της γενιάς του -στο ρόλο ενός ανώριμου αγενή και βίαιου 40άρη. Καταπληκτική ερμηνεία.. Ωραία σκηνοθεσία και καλοί και οι άλλοι δύο ηθοποιοί.
    Ευχαριστώ πολύ.

  3. Μια παράσταση με πολύ καλές ερμηνείες. Έδωσε να καταλάβουμε πως μπορεί να αντιλαμβάνεται ο καθένας διαφορετικά τα πράγματα και πως μπορεί κάποιος να ξεπερνάει καταστάσεις ή να κολλάει σε αυτές. Ευχαριστώ πολύ θεατρομανια για την πρόσκληση.

  4. Ένα σύγχρονο, μοντέρνο έργο με πολύ καλές ερμηνείες. Ξεχωρίζει η ερμηνεία του Κωνσταντίνου Κάππα, υπέροχος στο ρόλο του. Ωραία η σκηνοθεσία, κατάφερε να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον μας ως το τελευταίο λεπτό. Σωστή η διάρκεια του έργου. Συγχαρητήρια σε όλους!!! Ευχαριστούμε πολύ Θεατρομάνια για για την όμορφη θεατρική βραδιά!!!

  8. Είδαμε την αρκετά καλή παράσταση την Κυριακή. Έξυπνο και μοντέρνο κείμενο. Η σκηνοθεσία ωστόσο μου φάνηκε λίγο αδύναμη, μου έλειψε η κορύφωση που περίμενα με την άφιξη της Έιμι (Εμμανουέλα Αλεξίου). Ευχαριστούμε Θεατρομάνια!

  10. Μια από τις καλύτερες δουλείες του Θοδωρή Βουρνά. Συγχαρητήρια στους ηθοποιούς για τις ερμηνείες τους. Πολύ καλή παράσταση με γρήγορους ρυθμούς που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή σε όλη τη διάρκειά της. Ευχαριστώ Θεατρομάνια

  14. Εκπληκτική παράσταση! Έξυπνο σενάριο, πειστικοί χαρακτήρες. Πολύ καλοί οι ηθοποιοί στους ρόλους τους. Ναι, είχε βωμολοχίες, αλλά ήταν από τις φορές που εξυπηρετούσαν το χτίσιμο ενός χαρακτήρα και δεν βρίσκονταν παντού στο σενάριο άνευ λόγου και αιτίας! Ίσως από τις καλύτερες παραστάσεις που είδα φέτος. Απλά δείτε την!

  16. Μια ικανοποιητική παράσταση. Ήταν υπερβολική και όχι ευχάριστη αυτή η συνεχής χρήση τόσο άσχημου λεξιλογίου, όπως επίσης και κάποιες σκηνές..(π.χ. η χρήση ναρκωτικών ουσιών να γίνεται τόσο απροκάλυπτα...)
    Ευχαριστώ θεατρομανια

  21. Υπέροχη παράσταση στο σύνολό της!
    Εξαιρετική υπόθεση και θαυμάσιο κείμενο. Έξοχες ερμηνείες και σκηνοθεσία που κρατάνε αμείωτο το ενδιαφέρον σε όλη τη διάρκεια τής παράστασης!Ευχαριστώ πολύ ΘΕΑΤΡΟΜάΝΙΑ για την πρόσκληση!!

  22. Είδαμε την παράσταση το περασμένο ΣΚ και ήταν πραγματικά υπέροχη. Πολύ δυνατά μηνύματα και έντονοι προβληματισμοί. Παρ' όλα αυτά η έλλειψη σκηνοθεσίας ήταν αισθητή καθώς την εκτέλεση του ρόλου του κ.Κάππα θα την χαρακτήριζα ολίγον υπερβολική και της κ.Αλεξίου ελλειπή, αφού η κορύφωση που θα έπρεπε να ερθει με την είσοδό της δεν ήρθε ποτέ. Ο κ.Λιακόπουλος πολυ σωστός και στα όρια του ρόλου που του δωθηκε, ένας χαρακτήρας επιφανειακά καθώς πρέπει, ενώ καθώς ξετυλιγεται το έργο ξετυλιγεται η "ρηχότητα" του. Πολυ καλή παρασταση. Την συστήνω ανεπιφυλακτα!

  25. Ένα δωμάτιο ξενοδοχείου,δυο φίλοι ξεκινούν μια αναμέτρηση ζωής.Ο πετυχημένος κινηματογραφιστής Τζον σε αντιδιαστολή με τον φίλο του Βίνσεντ που μένει στο φτηνό μοτέλ και επαγγέλεται κομμώτρια ή πυροσβέστης και έχει θέματα βίαιης συμπεριφοράς.Ποιός έχει προχωρήσει στη ζωή του και μπορεί να εκφράζει άποψη για τη ζωή του άλλου :
    Ο Βίνσεντ δεν μπορεί να ξεπεράσει ότι η κοπέλλα των εφηβικών του χρόνων,η Έιμι,πήγε με το φίλο του Τζον παρόλο που είχαν χωρίσει.Πολύ καλή η ερμηνεία του Κώστα Κάππα ως Βίνσεντ,ενός εμπόρου κοκαίνης,ατημέλητου και χωρίς πλάνο ζωής.
    Ευχαριστώ πολύ την Θεατρομανία για την πρόσκληση!!

  26. Μια παράσταση με πολύ καλές ερμηνείες. Έδωσε να καταλάβουμε πως μπορεί να αντιλαμβάνεται ο καθένας διαφορετικά τα πράγματα και πως μπορεί κάποιος να ξεπερνάει καταστάσεις ή να κολλάει σε αυτές. Την συστήνω ανεπιφύλακτα. Μου αρέσει τόσο που θα ήθελα να κρατούσε άλλο λίγο. Ευχαριστώ πολύ θεατρομανια για την πρόσκληση.

  27. Πικρή κομεντί θα την χαρακτήριζα.Οι τρεις ηθοποιοί πολύ καλοί με τις ερμηνείες τους.Ειδικοτερα ο κος Κάππας είχε και έχει αυτή την ικανότητα, να γεμίζει με την παρουσία του την σκηνή.Την προτείνω ... ευχαριστώ πολύ την ΘΕΑΤΡΟΜάΝΙΑ για την ευκαιρία...

  30. Από τη θεατρολόγο Μαρία Μαρή

    Η ANDRODELY p.c. παρουσιάζει το έργο του Αμερικανού συγγραφέα Stephen Belber, «Tape», σε δραματουργική επεξεργασία-σκηνοθεσία του Θοδωρή Βουρνά και μετάφραση της Εμμανουέλας Αλεξίου στο Θέατρο 104.

    Πώς αντιλαμβάνεται κανείς την πραγματικότητα; Γιατί ο φίλος κάποιου επιλέγει να ανακινήσει μια παλιά τραυματική μνήμη; Πόσο υποτιμημένος και αποτυχημένος μπορεί να νιώθει για να επιλέγει σκόπιμα μια σημαντική στιγμή της ζωής του άλλου να τον κατηγορήσει για μια υποτιθέμενη ιστορία βιασμού, ή έστω ψυχολογικής βίας;

    Το σκηνικό τοποθετείται στο φτηνό δωμάτιο ενός μοτέλ με απόλυτα συμβατό στην ατμόσφαιρα μουσικό φόντο τη χαρακτηριστική φωνή του Τομ Γουέιτς.

    Ο Βίνσεντ (Kώστας Κάππας) χωρισμένος από την κοπέλα του, που τον θεωρεί ανώριμο, είναι χωμένος στις ουσίες και το αλκοόλ, με μια κατεστραμμένη καθώς φαίνεται ζωή και σχέση. Έρχεται στο Μίσιγκαν προκειμένου να δει τη πρώτη ταινία του φίλου και συμμαθητή του Τζον. Με τη στάση του σώματός του από την αρχή δείχνει έναν βίαιο χαρακτήρα, ατημέλητος, περιφέρεται άσκοπα και νευρικά με το εσώρουχο στο μικρό δωμάτιο ενός μοτέλ εκσφενδονίζοντας σε κατάσταση σχεδόν μέθης τα τενεκεδάκια από τις μπύρες εδώ και εκεί, ενώ αρχίζει σταδιακά να γίνεται όλο και πιο εριστικός επιτιθέμενος στον φίλο του σκηνοθέτη Τζον (Δημήτρης Λιακόπουλος ), όταν αυτός από απλό ενδιαφέρον σχολιάζει την αλλοπρόσαλη εμφάνισή του βλέποντάς τον να κυκλοφορεί με ένα τρύπιο σώβρακο και να πίνει μπύρες και τον συμβουλεύει επίσης να μην είναι τραμπούκος με την κοπέλα του.

    Οι επισημάνσεις αυτές πυροδοτούν την καταγγελτική διάθεση του Βίνσεντ, που θυμάται ότι ο Τζον είχε εμπλακεί σε μια συγκεχυμένη υπόθεση σεξουαλικής κακοποίησης της Έιμι, της τότε κοπέλας του Βίνσεντ, ενός συνεσταλμένου κοριτσιού. Τον κατηγορεί και εκείνος του λέει ότι της είχε ζητήσει συγγνώμη. Ο Βίνσεντ ενώ δείχνει άνθρωπος με χοντρούς τρόπους και μάλλον με συμπεριφορά αγενή επιμένει για το τραύμα που μπορεί η κίνηση αυτή του Τζον να έχει προκαλέσει στην Έιμι και ότι ένα συγγνώμη δεν αρκεί για να θεραπεύσει την άρρωστη ψυχή της.

    Πανέξυπνο κείμενο, που εισάγει τον χαρακτήρα του Βίνσεντ με όλα αυτά τα χαρακτηριστικά και υποστηρίζεται από τον εκπληκτικό Κώστα Κάππα, με κίνηση ανθρώπου, που μάλλον δεν πέτυχε και τόσο στη ζωή του και που τώρα ενώ έρχεται να συγχαρεί τον φίλο του για την ταινία, πετά τη χολή του για να αισθανθεί καλύτερος. Η σκηνοθεσία του Θοδωρή Βουρνά ακολουθεί την ευφυέστατη γραφή και συντονίζει έναν καταιγιστικό Βίνσεντ, έναν υποχωρητικό, μάλλον σε αμηχανία Τζον, Δημήτρη Λιακόπουλο, που δεν προλαβαίνει να χαρεί την αναμονή του έργου του και βάλλεται από τον φίλο του για ένα ατιμώρητο υποτιθέμενο έγκλημα. Το σκηνικό ολοκληρώνεται με την εμφάνιση του θύματος, που ευτυχώς ο σκηνοθέτης δεν την βάζει στη θέση της αδικημένης και καταρακωμένης γυναίκας, αλλά μιας δυναμικής, ανεξάρτητης και πανέμορφης συμμαθήτριας, που χαίρεται που βλέπει και τους δυο και που συνεχίζει τη ζωή της με δράση και προοπτική.

    Η Έιμι (Εμμανουέλα Αλεξίου), αντεισαγγελέας πια, άνετη με τους δυο συμμαθητές της και τα εφηβικά φλερτ της, περνά όμορφες στιγμές μαζί τους και όταν ο Βίνσεντ πάει να το ¨γυρίσει¨στον βιασμό, να εκβιάσει, ίσως και να καιρδοσκοπήσει, εκείνη τον αρνείται. Για εκείνη δεν ήταν βιασμός. Μένουμε έτσι με το ερώτημα αν τώρα είναι αυτή η αλήθεια, ή είναι ο τρόπος που θέλει το ¨θύμα¨ να βλέπει εκείνη την εμπειρία. Το σίγουρο είναι ότι αυτό είναι πίσω τους και για την Έιμι θεραπευμένο τραύμα ή καθόλου τραύμα. Η πραγματικότητα είναι αυτό που θέλει ο καθένας γι΄αυτόν. Τα ίδιο συμβαίνει και για τους τρεις ήρωες του έργου. Ο μόνος μάλλον στατικός, δυστυχισμένος και αποτυχημένος είναι ό Βίνσεντ.

    Ένα σύγχρονο, γρήγορο, μοντέρνο έργο με εξαιρετικές ερμηνείες, ένας λόγος που ρέει και υποστηρίζεται από μια φρέσκια , νεανική σκηνοθετική ματιά.

  31. Μία παράσταση για την οπτική γωνία. Τρεις άνθρωποι, τρεις οπτικές γωνίες.
    Μία παράσταση για τη συναίνεση.
    Μία παράσταση για το πώς -πιθανόν- ωραιοποιούμε μια τραυματική εμπειρία για να την αντέξουμε.
    Μια παράσταση με χιούμορ που πιο πολύ πονάει παρά προκαλεί το γέλιο, γιατί υπενθυμίζει την απόσταση και τη σκληρότητα στις ανθρώπινες σχέσεις.
    Ερμηνείες πολύ καλές, επιτυγχάνουν να κινήσουν συναισθήματα. Ωραίοι συμβολισμοί, ακόμα και τα επαγγέλματα των ηρώων στην υπηρεσία της σκιαγράφησης των χαρακτήρων.
    Θα μπορούσε να γίνει καρικατούρα ή  "αμερικανιά" αλλά δεν γίνεται.
    Φεύγεις με μια απορία, και αυτό έχει πολύ ενδιαφέρον!
    Σε ευχαριστώ πολύ αγαπημένη Θεατρομάνια!

  35. Παρακολουθήσαμε την παράσταση το Σάββατο 7/12. Ήταν μια ενδιαφέρουσα παράσταση με ένα θέμα αρκετά ευαίσθητο και πάντα επίκαιρο. Ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίστηκε ήταν αυτός που του άρμοζε, με τον απαιτούμενο σεβασμό χωρίς να ξεφεύγουν ερμηνευτικά και να γελοιοποιείται. Σίγουρα μας έλειψε η κορύφωση. Υπήρχαν σημεία στα οποία η ένταση μεταβαλλόταν όμως δεν έγινε στον βαθμό που θα επιθυμούσαμε ώστε να υπάρξει σημείο στο οποίο να μας καθηλώσει. Οι ερμηνείες όλων των ηθοποιών ήταν απολαυστικές. Ξεχώρισε σίγουρα η ερμηνεία του κ.Κάππα η οποία ήταν άρτια με μια δόση χιούμορ τόσο όσο θα έπρεπε. Αυτό που μας έλειψε και σίγουρα θα είχε απογειώσει την παράσταση θα ήταν εάν ο ρόλος της κας. Αλεξίου ήταν πιο κεντρικός, να της είχε δοθεί παραπάνω χρόνο και χώρος ώστε να ξεδιπλώσει καλύτερα τον χαρακτήρα γύρω από τον οποίο στην ουσία χτίστηκε το έργο αυτό. Μια παράσταση από μια αντρική ματιά χιλιοπαιγμένη.

  36. Εκπληκτική παράσταση! Υπέροχες ερμηνείες.
    Ειδικά οι δύο άντρες της παράστασης ήταν άψογοι.
    Ιδιαίτερο έργο με προβληματισμούς , ωραία σκηνοθετημένο που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον.
    Λϊγο πιο αδύναμη η γυναίκα της παράστασης αλλά γενικά είναι από τις καλύτερες παραστάσεις που είδα φέτος και τη συνιστώ ανεπιφύλακτα!
    Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές.

  37. Ενδιαφέρουσα παράσταση, με επίκαιρο προβληματισμό και πολύ καλές ερμηνείες και από τους τρείς ηθοποιούς.
    Τη σοβαρότητα της υπόθεσης διέκοπτε με όμορφο και έξυπνο τρόπο το ιδιαίτερο χιούμορ του Βίνσεντ (Κάππας), προκαλώντας το γέλιο, μια εναλλαγή που άρεσε πολύ και στο κοινό της παράστασης.
    Συγχαρητήρια στους ηθοποιούς για τις ερμηνείες τους.
    Θα την πρότεινα ανεπιφύλακτα.
    Ευχαριστώ για την πρόσκληση.

  39. Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα παράσταση, το θέμα της σαφώς επίκαιρο και αρκετά πολύπλοκο. Ο χαρακτήρας του Βίνσετ δεν αποδίδεται σκηνοθετικά επαρκώς με αποτέλεσμα ορισμένες φορές να προσομοιάζει σε καρικατούρα, και υπάρχει μια κοιλιά μετά την εμφάνιση του χαρακτήρα της Έιμι, καθυστερώντας κατά πολύ την πολυπόθητη κλιμάκωση. Μια σωστή κατεύθυνση του σκηνοθέτη θα μπορούσε να εξαλείψει αυτά τα λάθη, αλλά την παράσταση κρατάνε κυρίως οι ερμηνείες των ηθοποιών οι οποίοι αποδίδουν τέλεια τους ρόλους τους. Ξεχωρίζει πειστικά ο κ.Λιακόπουλος ο οποίος διαχειρίζεται το χαρακτήρα του Τζον με εξαιρετικό τρόπο και σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή. Ιδιαίτερες ερμηνείες επίσης και από την κ.Αλεξίου και τον κ.Κάππα. Σίγουρα μια παράσταση που αξίζει να δεις και σίγουρα φεύγεις από το θέατρο με έντονο προβληματισμό. Μπράβο στους ηθοποιούς.

  43. Παρακολουθήσαμε την παράσταση του Σαββάτου.
    Πολύ καλή παράσταση με ωραία σκηνικά, το θέμα ενδιαφέρον και οι ηθοποιοί ήξεραν καλά τον ρόλο τους.
    Σου κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον να δες τι θα γίνει στο τέλος.

  44. Μια μέτρια παράσταση για μένα δυστυχώς. Η πρωταγωνίστρια δεν με έπεισε καθόλου και με δυσκόλεψε λίγο μέσα σε δυο πολύ καλές ερμηνείες των 2 αντρών που ακόμα και αυτές είχαν άλλο επίπεδο μεταξύ τους. Το μνμ στο τέλος ξεκάθαρο αλλά στο σύνολο "πολύ κακό για το τίποτα".