Terror

Αρχείο Παίχτηκε από 27/02/2022 έως 12/04/2022
στο Αθηνών
Διάρκεια: 100'
Συγγραφέας: Φέρντιναντ φον Σίραχ
Μετάφραση: Ευαγγελία A. Νάνου
Διασκευή: Μιρέλλα Παπαοικονόμου
Σκηνοθέτης: Γιώργος Οικονόμου
Σκηνογραφία: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Κοστούμια: Νίκος Χαρλαύτης
Φωτισμοί: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου
Ερμηνεύουν:

Διανομή
Κα Νέλσον – εισαγγελέας: Μαρίνα Ασλάνογλου
Πρόεδρος Δικαστηρίου: Βασίλης Παλαιολόγος
Μπίγκλερ – συνήγορος Υπεράσπισης: Μιχάλης Αλικάκος
Λαρς Κοχ – κατηγορούμενος: Γιώργος Σπάνιας
Λάουτερμπαχ – μάρτυρας Υπεράσπισης: Δημήτρης Λιόλιος
Μάιζερ – μάρτυρας κατηγορίας: Βιργινία Ταμπαροπούλου

Περιγραφή

Το δικαστικό θρίλερ TERROR κάνει πρεμιέρα στην Νομική Αθηνών! Η παγκόσμια θεατρική εμπειρία του Ferdinand von Schirach, που βάζει τους θεατές στη θέση των ενόρκων να αποφασίζουν για την τελική έκβαση της δίκης, λίγες μόλις μέρες πριν την έναρξη παραστάσεων στο Θέατρο Αθηνών (14.10), παρουσιάζεται στον φυσικό του χώρο: το αμφιθέατρο Σαριπόλων, στο Παλιό Κτήριο της Νομικής Αθηνών (Σόλωνος 57). Για μια και μόνο παράσταση, παρουσία φοιτητών Νομικής και ελεύθερη πρόσβαση για το κοινό. Την Πέμπτη 10 Οκτωβρίου στις 17.00.

Περισσότερα

Μία πτήση. Μία έκρηξη. Μία δίκη.

TERROR. Το συγκλονιστικό έργο του Γερμανού συγγραφέα Φέρντιναντ φον Σίραχ. έχοντας γνωρίσει τεράστια επιτυχία σε εβδομήντα και πλέον σκηνές σε Ευρώπη, Αμερική και Ασία, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε σκηνοθεσία Γιώργου Οικονόμου, μετάφραση Ευαγγελίας A. Νάνου και διασκευή Μιρέλλας Παπαοικονόμου, με έναν εξαιρετικό θίασο πρωταγωνιστών: Κώστας Ανταλόπουλος, Στέλιος Δημόπουλος, Βάσω Καβαλιεράτου, Νάνσυ Μπούκλη, Βασίλης Παλαιολόγος και Γιάννης Στεφόπουλος.

Το συμβάν.

Στις 26 Μαΐου και λίγο μετά τις οχτώ το απόγευμα, ένα αεροπλάνο της Lufthansa ταξιδεύει από το Βερολίνο προς στο Μόναχο με 164 επιβάτες, υπό καθεστώς ομηρίας. Η διαταγή του τρομοκράτη προς τον πιλότο είναι να το ρίξει στο γήπεδο Allianz Arena του Μονάχου, κατά τη διάρκεια του αγώνα Γερμανίας - Αγγλίας, τον οποίο παρακολουθούν ζωντανά 70.000 φίλαθλοι. Η Γερμανική κυβέρνηση ενημερώνεται άμεσα και σηκώνει δυο μαχητικά αεροσκάφη για να παρακολουθούν την κατάσταση από απόσταση αναπνοής και να περιμένουν οδηγίες.

 

Η δίκη.

Βρισκόμαστε στην αίθουσα του δικαστηρίου. Ο κατηγορούμενος εμφανίζεται φορώντας στολή της πολεμικής αεροπορίας. Κατηγορείται για τον θάνατο και των 164 επιβατών, μετά από εκτόξευση ρουκέτας η οποία είχε ως αποτέλεσμα την κατάρριψη του υπό ομηρία αεροσκάφους και η οποία πραγματοποιήθηκε αποκλειστικά με πρωτοβουλία του ίδιου και όχι κατόπιν εντολής ανωτέρου. Ο πρόεδρος του δικαστηρίου εισέρχεται στην αίθουσα και απευθύνεται κατευθείαν στο κοινό. Ξεκινά η ακροαματική διαδικασία. Ξεκινά η παράσταση.

 

Τα διλήμματα.

Ποιος έδωσε το δικαίωμα σε έναν απλό εκπρόσωπο του γερμανικού κράτους να σκοτώσει τους λίγους για να σωθούν οι πολλοί; Διαθέτει το δικαστήριο τα κατάλληλα νομικά εργαλεία για να μπορέσει να κρίνει δίκαια τη συνειδητή του απόφαση να αυτενεργήσει κατ’ αυτό τον τρόπο; Ποιος κώδικας τιμής και ποια αίσθηση δικαιοσύνης τού όπλισε το χέρι; Ποιος αποφασίζει ότι το λεγόμενο «μη χείρον βέλτιστον» αποτελεί το μέτρο της ηθικής μας; Τι είναι δίκαιο; Και τι άδικο; Εθνικός ήρωας ή δολοφονικός αλαζόνας; Οι αριθμοί, οι συσχετισμοί, οι υπολογισμοί και το ζύγισμα των ανθρώπινων ψυχών αιωρούνται για ώρα πάνω από την αίθουσα του δικαστηρίου κυριεύοντας τις σκέψεις όλων. Η ακροαματική διαδικασία ολοκληρώνεται. Ο λόγος τώρα στους ενόρκους για την τελική ψηφοφορία. Για την τελική ετυμηγορία.

 

Η απόφαση.

Οι θεατές της παράστασης έχουν τον λόγο. Αυτοί είναι οι ένορκοι της δίκης που μόλις παρακολούθησαν, αυτοί καλούνται και να απαντήσουν στα ηθικά διλήμματά της. Αυτοί θα κρίνουν αν ο κατηγορούμενος είναι αθώος ή ένοχος. Άραγε, θα αποφασίσουν ως υποψήφιοι θύτες ή ως υποψήφια θύματα; Αυτό δεν μπορεί να το ξέρει κανείς.

Βοηθός Σκηνοθέτη: Γιώτα Δημητριάδη
Βοηθός Παραγωγής: Αλεξάνδρα Ξυδά
Επικοινωνία: Άρης Ασπρούλης

Promo Team
Creative concept / design by Saint of Athesns
Social & ads by Eproductions
Promo photos by Nikos Zikos
Video trailer by Mike Bekos

 

Λίγα λόγια από τους δημιουργούς της παράστασης

Γιώργος Οικονόμου - σκηνοθεσία
Terror, τρόμος ή τρομοκρατία. Έχει η κοινωνία τα απαραίτητα εργαλεία για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας; Έχει  στρατιωτική δύναμη, εξοπλισμό  ασύλληπτο και προσωπικό εκπαιδευμένο για κάθε αποστολή. Έχει όμως λύσει τα νομικά, φιλοσοφικά και ηθικά ζητήματα που αφορούν στην αξία της ανθρώπινης ζωής; Μπορεί η κοινωνία να θυσιάσει ζωές αθώων για να σώσει ζωές άλλων, έστω και περισσοτέρων, αθώων;  Στα χρόνια που ακολούθησαν το χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης αυτά τα ερωτήματα αυτά είναι πλέον φλέγοντα ζητήματα κι η ανάγκη να απαντηθούν επανέρχεται διαρκώς κι επιτακτικά.  Ο επισμηναγός Κοχ της πολεμικής αεροπορίας της Γερμανίας καταρρίπτει ένα Airbus της Lufthansa. Οι αεροπειρατές που το έχουν καταλάβει απειλούν να το ρίξουν σε ένα κατάμεστο στάδιο που διεξάγεται ένας ποδοσφαιρικός αγώνας Ο επισμηναγός αποφασίζει να παρακούσει τις ρητές διαταγές που έχει να μην χτυπήσει το Airbus.  Αποφασίζει να θυσιάσει 164 ζωές για να σώσει 70.000. Σε μια αποστροφή του λόγου της η εισαγγελέας λέει: «Κάνουμε λάθη και τα επαναλαμβάνουμε κάθε φορά εκ νέου, πράγμα που είναι στη φύση μας». Ήθος, συνείδηση, κοινή λογική, δίκαιο. Κάθε ένας από αυτούς τους όρους είναι ευαίσθητος, μεταβάλλεται από περίπτωση σε περίπτωση κι είναι από τη φύση τους έτσι φτιαγμένοι ώστε να μην μπορούμε να είμαστε σίγουροι πια πράξη είναι η σωστή σήμερα κι αν οι συλλογισμοί μας θα ισχύουν το ίδιο και αύριο.  Το δικαστήριο είναι η σκηνή του Terror. Είναι ο τόπος σύγκρουσης  ιδεών, στόχων, χαρακτήρων και προσωπικοτήτων σε μια δίκη ύψιστης  σημασίας . Είναι μια δίκη σταθμός, σαν την δίκη της Ιωάννας της Λορένης, του Ντρέιφους σαν τις αντιρατσιστικές δίκες της Αλαμπάμα κι οι συγκρούσεις που παρακολουθεί ο θεατής εύκολα παραπέμπουν και στην Αντιγόνη του Σοφοκλή, αλλά και στον Ιούλιο Καίσαρα του Σαίξπηρ. ‘Ένορκοι σ’ αυτήν την παράσταση είναι οι θεατές. Αθώος ή Ένοχος; Αυτοί αποφασίζουν.

Μιρέλλα Παπαοικονόμου - διασκευή
Με το έργο του αυτό, ο Ferdinand von Schirach, τραβά με βία το πάπλωμα από την ωραία κοιμωμένη μας ηθική. Από τις πρώτες κιόλας σελίδες, ένιωσα στους ώμους μου το βαρύ φορτίο που εσκεμμένα εναποθέτει ο συγγραφέας στον ανυποψίαστο θεατή. Ευθύνη. Μια ευθύνη που όσο βυθιζόμουν μέσα σε αυτή, γινόταν όλο και πιο προσωπική. Χωρίς καν να το καταλάβω, είχα βρεθεί σε πόλεμο με την ίδια μου την συνείδηση. Η σιγουριά, της αίσθησης δικαίου μέσα μου, κλονίστηκε. Στον αντίποδα της αμφισβήτησης, ο κατηγορούμενος μετατρέπεται στον απόλυτο ήρωα μιας τραγωδίας. Ο Schirach αφήνει στον θεατή την ευθύνη της προσωπικής του κάθαρσης. Η μοίρα ενός τραγικού ήρωα στα χέρια της συλλογικής μας συνείδησης. Ένας ευφυής ελιγμός που με γοήτευσε, με συγκλόνισε και με έφερε ένα βήμα πιο κοντά σε έναν «εαυτό» άγνωστο που όλοι μας κουβαλάμε, ελπίζοντας πως κάποτε θα γνωρίσουμε. Ολοκληρώνοντας την διασκευή του θεατρικού έργου είμαι πλέον βέβαιη πως οι θεατές που θα παρακολουθήσουν αυτή την παράσταση, θα αναμετρηθούν κι εκείνοι με άγνωστες πτυχές της συνείδησής τους.

Ευαγγελία Α. Νάνου - μετάφραση
Οκτώβριος του 2016. Τα γερμανικά Γυμνάσια δέχονται την πρόταση να μελετήσουν και να εντρυφήσουν στο θεατρικό έργο «Terror» του Φέρντιναντ φον Σίραχ. Έκτοτε και για μήνες αποτέλεσε δημόσιο ανάγνωσμα στα γερμανικά εκπαιδευτικά ιδρύματα μέσης εκπαίδευσης. Το ίδιο διάστημα στην Γερμανία οι συζητήσεις για το έργο μονοπωλούν τα μέσα ενημέρωσης και τον έντυπο τύπο. Το έργο γυρίστηκε κατόπιν κινηματογραφική ταινία και πυροδότησε ακόμη περισσότερο το ενδιαφέρον της γερμανικής κοινής γνώμης. Αποφασίζω να το μεταφράσω. Ο εκδοτικός οίκος «Ηριδανός» στην Αθήνα αποφασίζει να το εκδώσει. Και η ιδέα γεννιέται! Η πλοκή με συνεπήρε, με καθήλωσε και με «έβαλε» απέναντι από τον καθρέπτη. Με έκανε κριτή και συνάμα συνένοχο. Έβγαλα τα συμπεράσματά μου. Το θέμα είναι άκρως επίκαιρο, κοινωνικοπολιτικό. Ταρακουνάει τον θεατή, ταρακουνάει την κοινωνία μας. Η προβληματική είναι σύγχρονη αλλά και ταυτόχρονα διαχρονική. Αφετηρία της μυθοπλασίας αποτελεί ένα «φανταστικό» συμβάν που προκαλεί μια πραγματικά φιλοσοφική συζήτηση. Η γλώσσα ασφαλώς ξύλινη, άμεση, ρεαλιστική, ορθολογιστική, χωρίς ιδιαίτερες συναισθηματικές χροιές. Το συναίσθημα προκαλεί «σοκ», τραντάζει και φοβίζει. Δεν είναι ευπρόσδεκτο. Παρόλο που πρόκειται για τον ακαριαίο θάνατο πολλών αθώων ψυχών, το συναίσθημα εδώ το προσπερνάμε. Δεν υπάρχει καθόλου χώρος παρερμηνείας των διαλόγων. Ψυχρός ανταγωνισμός μεταξύ ορθολογισμού (αριθμοί) και συνείδησης (χρόνος). Οι αριθμοί, οι υπολογισμοί, οι συσχετισμοί παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στο όλο συμβάν, όπως ακριβώς το ξέρουμε και από τις αρχαίες τραγωδίες. Ο χρόνος εκλαμβάνεται ως μάρτυρας αυτής της ανθρώπινης περιπέτειας, ως αυτός που μπορεί να «λυτρώσει» την αλήθεια και να φέρει στο φως το δίκαιο. Η ουσία του έργου προδίδει τάσεις συνειδητής επαγρύπνησης, προκαλώντας την σύγκρουση των απόψεων και των επιχειρημάτων, διεγείροντας και αφυπνίζοντας το κριτικό πνεύμα και την κριτική σκέψη των θεατών. Ξαφνικά και άμεσα ερχόμαστε αντιμέτωποι με τον Νόμο, με τους «άγραφους νόμους», με την δικαιοσύνη- και τελικά με την αυταπάτη ότι αυτοί οι προβληματισμοί ανήκουν σε άλλους. Όλα μας φαίνονται τόσα μακρινά και όμως είναι τόσο κοντά μας.

* Το έργο «TERROR» του ΦΕΡΝΤΙΝΑΝΤ ΦΟΝ ΣΙΡΑΧ κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ηριδανός» σε μετάφραση Ευαγγελίας Α. Νάνου με τον τίτλο «Στον αστερισμό του τρόμου».

Η αρχική διανομή ήταν: Βασίλης Παλαιολόγος, Γιάννης Στεφόπουλος, Στέλιος Δημόπουλος, Βάσω Καβαλιεράτου,  Κώστας Ανταλόπουλος, Νάνσυ Μπούκλη

Φωτογραφίες

Βίντεο

80 ΣΧΟΛΙΑ

  3. Πολύ ενδιαφέρουσα και ωραία παράσταση.Σαν να βρίσκεσαι στ αλήθεια σε δικαστήριο.
    Στη δική μας παράσταση βγήκε αθώος εγώ ψήφισα ένοχος και παραξενέυτηκα με την αποκτήνωση του ανθρώπου. Η ανθρώπινη ζωή έχει τη μεγαλύτερη αξία.

  4. Παρακολουθησα την παράσταση στις 5/4. Πολύς κόσμος, extra καθίσματα, όπως παλιά, προ covid εποχή. Αυτό σαν αρχή με ενθουσίασε. Και όταν άρχισε η παράσταση, οι καλές ερμηνείες, η προσομοίωση της δίκης και κυρίως η διαδραστικοτητα, έκανε την βραδιά ακόμα καλύτερη!!! Ξεχώρισα την ερμηνεία του κου Αλικακου. Ευχαριστώ Θεατρομανία για την πρόσκληση

  5. Terror... Διαβάζοντας την υπόθεση μου φάνηκε ενδιαφέρον οτι ήταν διαδραστικό, πάντα μου άρεσαν τα έργα με τη συμμετοχή του κοινού. Δε σας κρύβω πως είχα πάρει και την απόφαση σαν ένορκος... Φτάνουμε στο θέατρο, ουρά! Πάντα με ενθουσιάζουν τέτοιες εικόνες, κάτι μέσα μου αναθάρρησε, υπάρχει ελπίδα σκέφτομαι και χαμογελάω. Όλες οι ηλικίες και αφού κάθεσαι στην ουρά αρχίζεις και τις κουβέντες με τους δίπλα σου, τι ωραία! Μπαίνουμε στο θέατρο και μας δίνουν το πρόγραμμα, που θα το χρησιμοποιούσαμε για να ψηφίσουμε οπως μας εξήγησαν, Α από την μια μεριά, Ε από την άλλη. Αρχίζει και έχει μια άλλη βαρύτητα η κατάσταση σκέφτηκα! Αρχίζει η παράσταση... Δεν το περίμενα το παραδέχομαι, αλλά μπήκα αμέσως στη διαδικασία να μη χάσω λέξη, σαν να μπήκα στο πετσί του ρόλου έπρεπε να είμαι σίγουρη οτι θα αποφασίσω σωστά. Ωραίες ερμηνείες, βοήθησαν τα ακουστικά εφέ και τα φώτα, για να μπεις στη διαδικασία να σκεφτείς, διάφορες εικόνες, συναισθήματα, σκέψεις, κατάκλυζαν το μυαλό μου... Και φτάνει η στιγμή που πρέπει να ψηφίσουμε, πήρα τη σωστή απόφαση σκέφτηκα; Ένα ξέρω , δεν ήταν η ίδια απόφαση με την αρχική μου την άλλαξα κατά την διάρκεια της παράστασης. Αλλά δε θα σας πω τι ψήφισα. Μη τη χάσετε απλά μπείτε στη διαδικασία ότι είστε όντως ένορκος και η ψήφος σας μετράει! Διασκεδάστε το και θα εκπλαγεί τε με τις σκέψεις που θα κάνετε όταν γίνεστε μέρος της παράστασης!

  8. Η παράσταση είχε πολύ ενδιαφέρον! Το κείμενο αρκετά απαιτητικό μιας και πρόκειται για δικαστικό λόγο. Οι ηθοποιοί απόδωσαν με πολύ καλές ερμηνείες τους ρόλους τους και κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον μας. Ιδιαίτερο στοιχείο και η τελική συμμετοχή του κοινού. Ευχαριστούμε θερμά.

  9. Παρακολούθησα την παράσταση 5/4.Ωραίες ερμηνείες, ξεχωρίζω την ερμηνεία του κατηγορουμένου.Στα πλην είναι ότι πρόσθεσαν καρέκλες στον διάδρομο με αποτέλεσμα ο χώρος να είναι υπεράριθμός.Ευχαριστώ την θεατρομάνια για την πρόσκληση.

  11. Χθες παρακολουθήσαμε μια θεατρική δίκη! Την είδαμε σαν μια πραγματική δίκη που έπρεπε να κρίνουμε με το χέρι στην καρδιά την αθωότητα ή την ενοχή του κατηγορούμενου. Αφοσιωθήκαμε και αλήθεια πόσο γρήγορα πέρασε η ώρα και φτάσαμε στο τέλος.. Έπρεπε να βγάλουμε σαν ένορκοι την ετυμηγορία. Και τη βγάλαμε! Θεώρησα λίγο το τι έπρεπε να πράξει ο πιλότος του μαχητικού διότι για μένα ήταν ξεκάθαρο!!! Με πολύ διάθεση προσηλωθήκαμε στο κείμενο γιατί ήταν σπουδαίος ο ρόλος των θεατών! Όλοι οι συντελεστές της ήταν πολύ καλοί στις ερμηνείες τους. Και ακούστηκαν όλες οι απόψεις και οι πιθανές εκβάσεις (πλήρες έργο).. Μας άρεσε, νοιώσαμε ικανοποίηση για το αποτέλεσμα και απογοήτευση για τον αριθμό των ατόμων που ψήφισαν την άλλη ετυμηγορία.. Μπήκαμε στο πετσί του ρόλου! Η διαδραστικότητα ήταν ένα πολύ δυνατό σημείο του θεατρικού, όπως η απολογία και οι αγορεύσεις..

  13. Ενδιαφέρουσα παράσταση, αν και κάπως επίπεδη σκηνοθετικά. Οι ερμηνείες των ηθοποιών πολύ καλές. Δεν υπήρχαν συναισθηματικές διακυμάνσεις, ούτε ισχυρή ορθολογική τοποθέτηση των ηρώων του έργου, ώστε να δημιουργήσουν εντάσεις στους θεατές. Οπότε θεωρώ ότι δεν ήταν δυνατόν να διατηρήσει η παράσταση αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού καθ' όλη τη διάρκεια του έργου. Περισσότερο ενδιαφέρον θα είχε οπωσδήποτε εάν η συμμετοχή του κοινού ήταν σε διάφορα σημεία και ότι μόνο στο τέλος.

  15. Εξαιρετική παράσταση με συγκλονιστικές ερμηνείες, ιδιαίτερα από τον κατηγορούμενο (Γιώργος Σπάνιας). Σε προβληματίζει ιδιαίτερα για την έκδοση της ετυμηγορίας από τους ενόρκους (θεατές) και το σκέφτεσαι για πολλές μέρες ακόμη : εάν υπερισχύει ο νόμος και οι διαταγές από ανωτέρους ή η ατομική ηθική τους καθενός σε περιπτώσεις ακραίου διλήμματος....

  27. Ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία που μου δώσατε να πάω σε μια παράσταση που ήταν διαδραστική και εμείς οι θεατές ημασταν σε συνεχή εγρήγορση, αλλαζοντας συνεχώς η γνώμη μας για τον κατηγορουμενο, ανάλογα με τα νέα στοιχεία που προέκυπταν από τις καταθέσεις των μαρτύρων. Ούτε κατάλαβα πως πέρασε η ώρα, τόσο πολύ με συνεπήρε αυτή η πρωτόγνωρη για μένα παράσταση-δίκη.

  28. Αθώωση ή καταδίκη; Διλήμματα πάνω σε αποφάσεις ζωής και θανάτου. Απόφαση με βάση την Λογική ή την Ηθική; Το συναίσθημα παίζει ρόλο σε τόσο σοβαρές αποφάσεις; Εξαιρετική παράσταση. Ευχαριστώ την θεατρομανία για την πρόσκληση.

  29. Αρχικά να ευχαριστήσω τον Κο Μιχάλοβιτς Ευάγγελο ο οποίος μου παραχώρησε την πρόσκληση. Το έργο ήταν καταπληκτικό προτείνεται σε όσους θέλουν να προβληματιστούν με το πώς και κάτω από ποιες συνθήκες μπορείς να αποφασίσεις για την ζωή και τον θάνατο των ανθρώπων. Πολύ ωραίες ερμηνείες η διάρκεια της δίκης τόση όσο χρειάζεται για να αποφασίσεις την αθώωση ή την καταδίκη του κατηγορούμενου. ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΉ ΠΑΡΆΣΤΑΣΗ. Ευχαριστούμε ΘΕΑΤΡΟΜάΝΙΑ για την πρόσκληση.

  31. Μια ενδιαφέρουσα παράσταση που σε μεταφέρει στα δικαστικά έδρανα και σου παραθέτει ανθρώπινα διλήμματα.Καλείσαι ως ένορκος να αποφασίσεις αν συντάσσεται με την λογική ή την ηθική.
    Καλοδουλεμένο έργο με ωραίες ερμηνείες και άρτια σκηνοθεσία που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού.
    Ευχαριστούμε πολύ για τις προσκλήσεις!

  33. Πολυ καλη αναπαρασταση δικης. Περα απ αυτο δεν μου αρεσαν καθολου τα ηχητικα εφε και οι μουσικες. Πολυ ενδιαφερον το γεγονος πως οι θεατες γινονται ενορκοι και φαινεται πως οι αποφασεις τους διιστανται. Εν κατακλείδι ενδιαφερουσα παρασταση χωρις κατι εξαιρετικα καλο ή κακο.

  35. Μία εξαιρετική παράσταση που πραγματεύεται την αδιαπραγμάτευτη αξία της ανθρώπινης ζωής. Η θεατρική σκηνή μετατρέπεται αυτόματα σε δικαστική αίθουσα όπου οι θεατές αναλαμβάνουν τον ρόλο του ενόρκου. Δυστυχώς στην δική μας την βραδιά υπήρξε η αθώωση του κατηγορούμενου.
    Η ερμηνεία της κυρίας Ασλάνογλου ήταν εξαιρετική και η σκηνοθεσία απέδωσε τα μέγιστα.Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές.
    Ευχαριστούμε θερμά για την πρόσκληση!

  36. Η ωραία αίθουσα του Θεάτρου Αθηνών μετατράπηκε επιτυχώς σε δικαστική Οι ηθοποιοί καλοκουρδισμενοι στους ρόλους τους. Ο άνθρωπος και η ζωή. Αφού δεν μπορεί να φτιάξει ζωή πως τολμά να την αφαιρέσει. Δικαιολογίες... Το μη χείρον... Και ποιος είπε πως αρκεί για να ζήσει ο άνθρωπος το λιγότερο κακό .Έτσι απλά επιβιώνει και συνεχίζει τις εκπτώσεις μέχρι πτώσης και αποκτήνωσης. Όπου όλα είναι φυσικά αρκεί να μην υπάρχουν συνέπειες . Μα πάντα όταν υπάρξει ύβρις θα υπάρξει τιμωρία. Όταν ο άνθρωπος καταντά πραματεια χρειάζεται να επαναπροσδιοριστεί. Να θυμηθεί ότι άνθρωπος είναι αυτός που κοιτάζει ψηλά και δεν εγκαταλείπει την πίστη στις αξίες του. Σήμερα ο Λαρς Κοχ ήταν ένοχος ύβρις κατά της ζωής Σας ευχαριστώ για την πρό(σ)κληση,

  37. Ενδιαφέρουσα παράσταση. Αιώνιο δίλημμα ο άνθρωπος, η αξία του, η θυσία του ανάλογα τις περιστάσεις, σε μια κατάσταση που ποτέ δεν πρόκειται να ειναι της φύσης "win win". Συμπαθητικές οι ερμηνείες. Άλλωστε ήταν τέτοιο το στήσιμο της ιστορίας που δεν προσφέρεται για κάτι παραπάνω, μιας και ο "αβανταροδικος" ρόλος ειναι αυτός του κατηγορούμενου. Ο ρόλος της πολιτικής εναγουσας, δεν είχε καμία σκοπιμότητα, ούτε καν στο θυμικό. Τα σκηνικά επαρκή, οι φωτισμοί και ο ήχος συνεισφέρουν θετικά, αν και τα ηχητικα θα μπορούσαν να είναι χαμηλότερης έντασης ώστε να ειναι πιο αντιληπτα. Την δική μας βραδιά υπήρξε η καταδίκη του ενόχου. Ευχαριστώ για την πρόσκληση.

  40. Πάρα πολύ καλή και επαγγελματική δουλειά από όλους τους συντελεστές. Κέρδιζει απο την αρχή το θεατή και με την έξυπνη επιλογή οι θεατές να αποφασίζουν σαν ενορκοι την έκβαση της αποφασης του δικαστηρίου σε βάζει ακομα πιο πολύ μέσα στο έργο.

  43. Μια υπέροχη παράσταση καλοδουλεμένη, με σφικτό κείμενο (ούτε μία λέξη δεν είναι περιττή), υποδειγματική σκηνοθεσία, εξαιρετικές ερμηνείες και από τους 6 ηθοποιούς!!! Κρατάει τον θεατή συνέχεια σε εγρήγορση και δεν βαριέται ούτε 1΄. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την πρόσκληση.

  48. Εξεταστική παράσταση! Κείμενο και ερμηνείες που βάζουν το κοινό σε βαθύ προβληματισμό και δίλημμα για το τι είναι ηθικό και τι όχι τι σωστό και τι λάθος. Το γεγονός ότι το κοινό αναλαμβάνει τον ενεργό ρόλο του ενόρκου δεν είναι απλά μια διάδραση με το κοινό που έχουμε ξαναδεί και σε άλλα έργα αλλά η πλοκή και τα ερωτηματικά που εξελίσσονται στην άμεση δική πραγματικά βάζουν ένα βάρος στον θεατή μια ευθύνη που κλονίζει το μέσα του.. ο θεατής θα αλλάξει πολλές φορές γνώμη για την αθωότητα ή την ενοχή.. θα δώσει τροφή για συζήτηση μετά την θέαση.. Από τις πιο δυνατές θεατρικές συγκινήσεις της φετινής χρονιάς

  50. Τελείως διαφορετική παράσταση, έξω από τα συνηθισμένα.
    Πολύ έξυπνη απόφαση την ετυμηγορία να τη δίνει κάθε φορά το κοινό.
    Η παράσταση βάζει στον θεατή διλήμματα μεταξύ ηθικής και λογικής που για κάποιους έχει μεγάλο βαθμό δυσκολίας
    Πολύ καλές ερμηνείες με την καλύτερη να είναι του συνήγορου υπεράσπισης.
    Το μόνο υπερβολικό και μάλλον ανούσιο ήταν τα ηχητικά εφέ που δεν πρόσθεσαν τίποτα.
    Ευχαριστούμε τη Θεατρομάνια για τις προσκλήσεις.

  54. Ιδιαίτερη παράσταση που ακολουθεί τη λογική μιας δίκης και βάζει το θεατή σε ρόλο ενόρκου που πρέπει να αποφασίσει για την τελική έκβαση. Κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον από την αρχή ως το τέλος με αρκετά καλές ερμηνείες. Ευχαριστώ Θεατρομάνια.

  63. Δυστυχώς και η παράσταση στις 8/2 και η παράσταση στις 15/2 όπου είχε μεταφερθεί , ακυρωθήκανε λόγω κρούσματος. Ελπίζω να καταφέρω να τη δω σε νεα ημ/νια. Ευχαριστώ πάντως την Θεατρομανια για την ευκαιρία που μου έδωσε.

  70. Εξαιρετικό δικαστικό δράμα που κάνει το θεατή να αισθάνεται σαν να βρισκεται σε αίθουσα δικαστηρίου. Η ψυχολογία του ως ενόρκου αλλάζει μετά απο κάθε αγόρευση κ στο τέλος καλείται να δώσει την ετυμηγορία του κ να καθορίσει την εκβαση της υπόθεσης ξεπερνώντας τυχόν ηθικά διλλήματα. Ευχαριστούμε για την πρόσκληση Θεατρομάνια!!!

  71. Η παράσταση ήταν πολύ ωραία. Ταλαντευεται μεταξύ ηθικής και λογικής. Αυτό που μας άρεσε ήταν η ταύτιση που νιώθεις και με τις δύο πλευρές κάτι που δυσκολεύει την τελική επιλογή σαν ενορκος. Ευχαριστούμε πολύ!

  72. Διαφορετική παράσταση, με καλή ροή και ρυθμό και πολύ καλές ερμηνείες από όλους. Προσωπικά με άφησε μετέωρη το τέλος καθώς δεν ήταν κατανοητό (λόγω κειμένου ή λόγω γρήγορης εκφοράς του λόγου). Η αίσθηση αυτή δεν είναι μόνο δική μου αλλά και όσων ήταν μαζί μου. Θα ήθελα πολύ να ξανακούσω την τελευταία αγόρευση του Προέδρου μετά την απόφαση του κοινού. Σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση.

  77. Εξαιρετική, υπέροχη, παράσταση, ιδιαίτερη με μια τελείως ασυνήθιστη υπόθεση και ένα θαυμάσιο κείμενο! Ωραιότατη σκηνοθεσία και αξιόλογες ερμηνείες. Με εξέπληξε το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας των θεατών , που σύμφωνα με αυτό έχουμε και το ανάλογο τέλος της υπόθεσης.
    Σπεύσατε.....

  78. Από τη θεατρολόγο Μαρία Μαρή

    Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε σκηνοθεσία Γιώργου Οικονόμου, μετάφραση Ευαγγελίας A. Νάνου και διασκευή Μιρέλλας Παπαοικονόμου, που ειδικεύεται στις τηλεοπτικές σειρές. Εξαιρετικός ο θίασος των πρωταγωνιστών: Κώστας Ανταλόπουλος, Στέλιος Δημόπουλος, Βάσω Καβαλιεράτου, Νάνσυ Μπούκλη, Βασίλης Παλαιολόγος και Γιάννης Στεφόπουλος.

    Στις 26 Μαΐου και λίγο μετά τις οχτώ το βράδυ, ένα αεροπλάνο της Lufthansa κατευθύνεται από το Βερολίνο στο Μόναχο με 164 επιβάτες υπό καθεστώς ομηρίας.

    Η διαταγή του τρομοκράτη προς τον πιλότο είναι να ρίξει το αεροσκάφος στο γήπεδο Allianz Arena του Μονάχου, κατά τη διάρκεια του αγώνα Γερμανίας - Αγγλίας, τον οποίο παρακολουθούν ζωντανά 70.000 φίλαθλοι. Η Γερμανική κυβέρνηση ενημερώνεται άμεσα και σηκώνει δυο μαχητικά αεροσκάφη για να παρακολουθούν την πορεία του από απόσταση αναπνοής περιμένοντας οδηγίες. Στο ένα πιλότος είναι ο Λαρς Κοχ (Στέλιος Δημόπουλος), που πήρε την πρωτοβουλία να το ανατινάξει, σκοτώνοντας όλους τους επιβάτες του αεροπλάνου, προκειμένου να σωθούν χιλιάδες θεατές.

    Το δικαστικό θρίλερ TERROR είναι μια προσομοίωση δίκης σε αίθουσα του δικαστηρίου. Ο κατηγορούμενος εμφανίζεται φορώντας στολή της πολεμικής αεροπορίας. Κατηγορείται για τον θάνατο και των 164 επιβατών, μετά από εκτόξευση ρουκέτας η οποία είχε ως αποτέλεσμα την κατάρριψη του υπό ομηρία αεροσκάφους και η οποία πραγματοποιήθηκε αποκλειστικά με πρωτοβουλία του ίδιου και όχι κατόπιν εντολής ανωτέρου. Ο πρόεδρος του δικαστηρίου (Βασίλης Παλαιολόγος) εισέρχεται στην αίθουσα και απευθύνεται κατευθείαν στο κοινό κάνοντάς τους ξεκάθαρο ότι σε αυτούς πέφτει η ευθύνη της ετυμηγορίας. Με την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας του 16ου ορκωτού ποινικού δικαστηρίου, ξεκινά και η παράσταση.

    Παρουσιάζονται όλοι οι συντελεστές: ο Μπίγκλερ - συνήγορος Υπεράσπισης (Γιάννης Στεφόπουλος), ο Λαρς Κοχ – κατηγορούμενος (Στέλιος Δημόπουλος)
    Κα Νέλσον – εισαγγελέας (Βάσω Καβαλιεράτου), ο Λάουτερμπαχ - μάρτυρας Υπεράσπισης (Κώστας Ανταλόπουλος) η Μάιζερ - μάρτυρας κατηγορίας( Νάνσυ Μπούκλη).

    Ξεκινά ένας δικανικός λόγος που προσπαθεί να θέσει όλα τα ζητήματα μιας τέτοιας πρωτοβουλίας. Πώς μπορεί κάποιος να πάρει απόφαση για τη ζωή των λίγων έναντι των περισσοτέρων; Ποιος αποφασίζει για τη ζωή των άλλων; Μπορεί ένας στρατιώτης να παίρνει αποφάσεις χωρίς την εντολή των ανωτέρων του; Ποιος είναι σε θέση να αποφασίζει για την ανθρώπινη ζωή και να θέτει προτεραιότητες; Αν δεν υπήρχαν αυτοί οι «έξυπνοι» πύραυλοι τι θα γινόταν;

    Η Εισαγγελέας (Βάσω Καβαλιεράτου), άκαμπτη, με επιχειρήματα που θα μπορούσαν να κλονίσουν ακόμα και εκείνον που με την «καλύτερη» πρόθεση αποφάσισε την εξόντωση 164 επιβατών, έναντι 70.000 φιλάθλων. Ίσως να μπορούσε να εκκενωθεί το γήπεδο, ίσως κάποιοι επιβάτες να μπορούσαν να αφοπλίσουν τους αεροπειρατές. Θα έκανε το ίδιο πράγμα ο πιλότος αν μέσα στο αεροσκάφος βρίσκονταν η γυναίκα και το παιδί του; Πολλά τα ερωτήματα που τίθενται, το ίδιο και τα ηθικά διλήμματα.

    Οι ήχοι και ο φωτισμός (Αλέξανδρος Αλεξάνδρου) προσπαθούν να δημιουργήσουν τις συνθήκες εκείνες και να μεταδώσουν στους θεατές την αγωνία για την σωστή απόφαση. Καλά στημένο mind trap ένα είδος escape game που όμως απομακρύνεται από τον ορισμό του θεάτρου και τη λειτουργία του. Δεν υπήρξε καμία ταύτιση με κανέναν ήρωα, δεν υπήρξε συγκίνηση, ούτε φόβος και έλεος και βέβαια όπως σε πάμπολλες περιπτώσεις ο θεατής αντιμετώπισε τις διαφορετικές απόψεις πάνω στο ίδιο θέμα, την αδυναμία της πολιτείας να ενεργήσει έτσι που να απομακρύνει το άτομο από το να πάρει πρωτοβουλία. Καθώς είπε στην κατάθεσή του ο Λάουτερμπαχ - μάρτυρας Υπεράσπισης (Κώστας Ανταλόπουλος), οι περισσότεροι συνάδελφοί του θα έπρατταν ό,τι και ο Λαρς Κοχ.

    Ο συνήγορος (Γιάννης Στεφόπουλος) σε μια εξαιρετική ερμηνεία αναλύει τις ευθύνες όλων των πλευρών και επιπλέον μιλά για την ευθύνη των επιβατών όταν συνωστίζονται για να επιβιβαστούν σε ένα μεταφορικό μέσο όπως το αεροπλάνο έχοντας γνώση του κινδύνου. Από την άλλη κάπως προβληματισμένος ο διακεκριμένος, κατηγορούμενος όμως, πιλότος Λαρς Κοχ (Στέλιος Δημόπουλος) υποστήριξε ότι «έπρεπε να θυσιαστούν οι επιβάτες για το εθνικό συμφέρον του κράτους.»

    Με αγωνία η κατάθεση της μάρτυρος κατηγορίας (Νάνσυ Μπούκλη), της οποίας ο σύζυγος ήταν μέσα στα θύματα και με τον οποίο μίλαγε μέχρι την ώρα που σκόπευαν οι επιβάτες να εισβάλουν στο πιλοτήριο. Έμεινε με την απορία για το τι θα συνέβαινε αν το κατόρθωναν τελικά, δηλώνοντας ότι στην κηδεία του άντρα της κήδεψαν ένα άδειο φέρετρο, ενώ εκείνη αργότερα έθαψε στον κήπο τους ένα παπούτσι του, μοναδικό εύρημα του αποθανόντος συζύγου της. Σκηνή αποκαλυπτική της συντριβής του ατόμου, που δεν μπορεί ούτε να κλάψει το αγαπημένο σώμα.

    Ένα σφάλμα χειρισμού, σε καιρό ειρήνης, τυπικά τουλάχιστον, με αθώα θύματα, όπου παραβιάζονται οι αξίες και η αξιοπρέπεια του ανθρώπου.

    Μια καλοστημένη παράσταση με καλές ερμηνείες, που όμως δεν ακολουθεί τους κώδικες του θεάτρου.