Την Τρίτη στο σούπερ-μάρκετ

Μια τρανς εξομολογείται

Βραβευμένος μονόλογος για την αποδοχή της διαφορετικότητας

Η υπόθεση του έργου περιστρέφεται γύρω από τη Μαρί-Πιερ που είχε χρόνια να εμφανιστεί στη γειτονιά της παιδικής της ηλικίας. Το πατρικό της σπίτι το εγκατέλειψε τότε που αποφάσισε να γίνει «αυτή καθεαυτή» και να απομακρυνθεί από το περιβάλλον που την ήξερε ως Ζαν-Πιέρ. Αλλά εδώ και λίγους μήνες η μητέρα της πέθανε, ο ηλικιωμένος πατέρας της, κύριος Αντρέ έμεινε μόνος κι η Μαρί-Πιερ θεωρεί υποχρέωση της να τον φροντίζει. Αποφασίζει λοιπόν πως κάθε Τρίτη πρέπει να επιστρέφει στο πατρικό της. Φτάνει πρωί με το πρώτο τραίνο και αμέσως στρώνεται στη δουλειά. Καθαρίζει το σπίτι, πλένει και σιδερώνει τα ρούχα και συνοδεύει τον πατέρα της στο σούπερ–μάρκετ της γειτονιάς για να κάνουν μαζί τα ψώνια της εβδομάδας. Ήδη, μέσα στο σπίτι η συνύπαρξη είναι δύσκολη, στο δρόμο γίνεται ακόμη δυσκολότερη και κορυφώνεται στο χώρο του σούπερ–μάρκετ. Εκεί η Μαρί-Πιέρ «αυτή καθεαυτή» συγκεντρώνει κάθε «Τρίτη στο σούπερ μάρκετ» όλα τα βλέμματα, καθώς η παρουσία της, μια εισβολή της διαφορετικότητας στην πεζή καθημερινότητα των γύρω της, λειτουργεί σαν «τερατικό» αξιοθέατο.

Το έργο του Εμμανουέλ Νταρλέ, «Le Mardi à Monoprix» («Την Τρίτη στο σούπερ–μάρκετ»), κέρδισε το Α’ Βραβείο στο Φεστιβάλ Fringe του Εδιμβούργου το 2011, το βραβείο Herald Archangel Award και ήταν υποψήφιο δύο φορές στα Βραβεία Molière του Εθνικού Θεάτρου της Γαλλίας (2010, 2011). To «Le Mardi à Monoprix» γνώρισε τεράστια εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία στο Παρίσι με ερμηνευτή τον Ζαν Κλoντ Ντρέιφους στο ρόλο της Marie Pierre (υποψήφιο για βραβείο Molière) και το Ηνωμένο Βασίλειο με τίτλο «Tuesdays at Tescos» και τον Σάιμον Κάλλοου στο ρόλο της Pauline. Στην Ελλάδα παρουσιάστηκε το 2011-12 στο «Από Μηχανής Θέατρο» με τον Φαίδωνα Καστρή, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Μπερδέκα και τιμήθηκε με: Το «Βραβείο Ερμηνείας Κοινού 2011» της Athens Voice, το «Βραβείο Ερμηνείας, Σκηνοθεσίας, Σκηνικού στα πρώτα Gay Awards 2012 και 5 υποψηφιότητες Βραβείων Κοινού Αθηνοράματος 2012 (παράσταση, ερμηνεία, σκηνοθεσία, μουσική, κοστούμι).

Φωτισμοί- Φωτογραφίες Παράστασης: Σπύρος Τσακίρης

Ψιμυθίωση: Ήρα Σ. Μαγαλιού

Παραγωγή: Show What?

Διεύθυνση Παραγωγής: Ντορίτα Λουκίσσα

Στην παράσταση ακούγεται το τραγούδι του Cyril Mokaiesh «Va savoir»

Σημείωμα του ερμηνευτή και σκηνοθέτη: «Το έργο πια έχετε καταλάβει πόσο το αγαπώ, την παράσταση την αφιερώνω στον Εμμανουέλ Νταρλέ, τον γλυκύτατο φίλο, που έφυγε τόσο νωρίς, το 2016 ξαφνικά. Στη μνήμη του λοιπόν και θυμάμαι πόση εντύπωση του είχε κάνει, το "ζωντάνεμα" του πατέρα και των άλλων προσώπων που συναντά στην διαδρομή της η Μαρί-Πιερ, πώς ένας μονόλογος άνοιγε σε έργο με δύο πρόσωπα και μια γειτονιά, έναν ολόκληρο κόσμο. Όπως έλεγε χαρακτηριστικά: "Ο Φαίδων είναι η Μαρί-Πιερ και είναι και μια μπαλαρίνα πάνω στη σκηνή". Μέχρι τότε παιζόταν σχεδόν στατικά, αφηγηματικά ο μονόλογος, εγώ τον "χόρεψα" μέσα μου και τελικά ο χορός αυτός μας οδήγησε στο φως. Είναι η ηρωίδα του Νταρλέ που με γοητεύει, που δεν έχει σύνορα μέσα της, η ίδια παιδί, η ίδια Ζαν-Πιερ και Μαρί, η ίδια

ένας γέρος πατέρας, μόνος κι έρημος μέσα της, η ίδια μια Τρίτη, κάθε Τρίτη μέχρι την τελευταία φορά».

Σημείωμα του συγγραφέα Εμμανουέλ Νταρλέ: «Κάνω συχνά τα ψώνια μου στο κέντρο της πόλης εδώ, στη Ναρβόννη της Γαλλίας. Στο αντίστοιχο Μονοπρί εδώ. Είναι πολύ κοντά, και είναι βολικό. Επίσης, είναι λιγότερο κρύο και απρόσωπο από τα υπερ- σούπερ- μάρκετ της περιφέρειας. Εδώ μπορεί κανείς να συναντήσει, να δει, να ακούσει, κάθε λογής άνθρωπο. Μια μέρα, Τρίτη πρέπει να ήταν, είδα μπροστά μου να περιμένει στην ουρά για το ταμείο, ένα πολύ περίεργο ζευγάρι. Ένα ζευγάρι ανάρμοστο. Ήταν ένας μικρούλης κύριος, προχωρημένης ηλικίας, ένας κύριος από τα μέρη μας σίγουρα, μαζί με μια μεγαλόσωμη γυναίκα, αρκετά όμορφη αλλά… είχε μια ομορφιά παράξενη, μπορούσες να τη διακρίνεις από μακριά. Υπερβολικά μακιγιαρισμένη, υπερβολικά διακριτή, όλα της υπερβολικά. Υπερβολικά προσεγμένη, στην παραμικρή λεπτομέρεια. Όλοι τους κοίταζαν, όλοι. Όλα τα βλέμματα, ναι, επάνω της. Μια παράξενη ομορφιά, πολύ ανδροπρεπής. Μια τραβεστί, ή τρανσέξουαλ, να κάνει ήρεμη με τον μπαμπά της μικροψώνια στο Μονοπρί, με ψιθύρους να ακούγονται σε όλο το χώρο. Προσπάθησα να φανταστώ τη ζωή, τις σκέψεις, τα λόγια, προσπάθησα να νοιώσω πώς είναι να ’χεις όλα αυτά τα βλέμματα πάνω σου, πώς να είναι όλα αυτά τα μάτια επάνω σ’ εκείνη τη γυναίκα και τον πατέρα της. Τι να σκέφτεται ο καθένας τους. Αν μιλούν μεταξύ τους. Εκείνη τη στιγμή μου ήρθε η επιθυμία να γράψω επιτόπου. Μια μέρα, συνηθισμένη και κανονική, μια τέτοια μέρα της ζωής ενός πατέρα και του γιου του/ της κόρης του. Μικρές καθημερινές συνήθειες. Αυτά που λέγονται, και αυτά που μένουν στη σιωπή. Αυτό που γίνεται αποδεκτό, και αυτό που μένει μια πληγή. Αυτό που ήταν πριν και αυτό που είναι τώρα».

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ

Εμμανουέλ Νταρλέ

Γεννήθηκε το 1963 και ταξίδεψε πολύ ακολουθώντας τους γονείς του στην Αφρική, τη Λωρραίνη και τη γαλλική επαρχία. Το 1977 επέστρεψε στην πρωτεύουσα, για να εγκατασταθεί τελικά στην Ωντ (Καρκασσόν). Σπούδασε κινηματογράφο και στη συνέχεια εργάσθηκε για αρκετά χρόνια σε βιβλιοπωλεία. Μέχρι το Ιανουάριο του 2016 που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία μόλις 52 ετών, είχε εκδώσει τέσσερα μυθιστορήματα και πολυάριθμα θεατρικά έργα. Μεταξύ αυτών, το «Le Mardi à Monoprix» («Την Τρίτη στο σούπερ–μάρκετ»), που κέρδισε το Α΄ Βραβείο στο Φεστιβάλ Fringe του Εδιμβούργου το 2011, το βραβείο Herald Archangel Award και ήταν υποψήφιο 2 φορές στα Βραβεία Molière του Εθνικού Θεάτρου της Γαλλίας (2010, 2011). To «Le Mardi à Monoprix» γνώρισε τεράστια εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία στο Παρίσι με ερμηνευτή τον Ζαν Κλoντ Ντρέιφους στο ρόλο της Marie Pierre (υποψήφιος για βραβείο Molière) και το Ηνωμένο Βασίλειο με τίτλο «Tuesdays at Tescos» και τον Σάιμον Κάλλοου στο ρόλο της Pauline. Στην Ελλάδα παρουσιάστηκε το 2011-12 στο «Από Μηχανής Θέατρο» με τον Φαίδωνα Καστρή, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Μπερδέκα και τιμήθηκε με: Το «Βραβείο Ερμηνείας Κοινού 2011» της Athens Voice, το «Βραβείο Ερμηνείας, Σκηνοθεσίας, Σκηνικού στα πρώτα Gay Awards 2012 και 5 υποψηφιότητες Βραβείων Κοινού Αθηνοράματος 2012 (παράσταση, ερμηνεία, σκηνοθεσία, μουσική, κοστούμι). To «Le Mardi à Monoprix» συνεχίζει τη θριαμβευτική του πορεία στη Γαλλία, με παραστάσεις σε κεντρικά αλλά και μικρότερα θέατρα του Παρισιού και της γαλλικής περιφέρειας.

Φαίδων Καστρής

Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου το 1988, παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής στο studio ηθοποιών του Βασίλη Διαμαντόπουλου {1988-89} και στο θεατρικό εργαστήρι του Γιάννη Ρήγα {1994-95}. 1989-1990 Εθνικό Θέατρο: "Οιδίπους επί Κολωνώ" Σοφοκλή, σκηνοθ. Αλέξη Μινωτή {χορός} 1989,"Φουέντε Οβεχούνα" Λόπε Δε Βέγα, σκηνοθ. Κοραή Δαμάτη {ένας χωρικός} 1990. Μέλος της Ομάδας Θέαμα του Γιάννη Κακλέα στο παλιό παγοποιείο Φιξ από το 1990 ως το 1993, συμμετείχε στις παραστάσεις: "Στο βάθος... κτήνος" κόμικς 1990, "Μετά το φόνο" {class enemy του Nigel Williams} 1991, "Η Μεγάλη Μαγεία" Εντ. Ντε Φιλίππο 1992, "Στο βάθος ...βάθος αμέτρητο" κόμικς 1993, σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα. Με τον Θεατρικό Οργανισμό Εστία του Γιάννη Ρήγα και σε διδασκαλία-σκηνοθεσία του ίδιου στις παραστάσεις: "Σαίξπηρ, όπως μας αρέσει", σε συνεργασία με την Σχολή Καλών Τεχνών {Μαλβόλιο} 1994, "Δεσποινίς Έλζε" του Άρτουρ Σνίτσλερ, στο πατάρι του Θεάτρου Εμπρός {εξάδελφος Πάουλ} 1995. Από το καλοκαίρι του 1995 συνεργάστηκε με το Θέατρο Στοά στις παραστάσεις του Θανάση Παπαγεωργίου: "Ρωμαίος και Ιουλιέτα" του Μποστ {τροβαδούρος,δημοσιογράφος} 1995-96, "Η Φυλακή του Όλλυ" του Εντουαρντ Μποντ {Φρανκ} 1997, "Το πρόβλημα του Κώστα" του Βασ. Ραίση {Παύλος} 1998, "Το τραγούδι του νεκρού αδελφού " του Μίκη Θεοδωράκη {Παύλος} καλοκαίρι 2000. Επίσης στην παιδική σκηνή της Στοάς στις παραστάσεις της Λήδας Πρωτοψάλτη: "Τα μαγικά μαξιλάρια" Ευγ. Τριβιζά 1996,"Ενα δέντρο μεγαλώνει στο Μπρούκλιν" διασκευή Παναγ. Μέντη 1997, "Με το Νι και με το Σίγμα" Ευγ. Τριβιζά 1998-99. Το 2000 και 2001 συμμετείχε στις παραστάσεις του Θεάτρου Χώρα: "Η Κυρία με τις καμέλιες" διασκευή-σκηνοθ. Πέτρου Ζούλια με την Ρούλα Πατεράκη {Πριντάνς} 2000, "Το φάντασμα της όπερας" διασκευή-σκηνοθ. Π. Ζούλια {Ραούλ} 2001. 2002-3 "Αντιγόνη" Σοφοκλή, σκηνοθεσία Νικαίτη Κοντούρη {Αντιγόνη η Λυδία Κονιόρδου}, Εθνικό Θέατρο, παγκόσμια περιοδεία {χορός}, 2003 "Ίων" Ευριπίδη, σκηνοθ. Λυδία Κονιόρδου, Εθνικό Θέατρο {αγγελιοφόρος-υπηρέτης}. Το 2005 συμμετείχε στην παράσταση της Νικαίτης Κοντούρη για το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας "Κεκλεισμένων των θυρών" του Σαρτρ {θυρωρός}, 2006 "Πέρσες" Αισχύλου, σκηνοθ. Λυδία Κονιόρδου, Εθνικό Θέατρο {Α Κορυφαίος - αγγελιοφόρος}, 2007 "Το τέλος του παιχνιδιού" Σάμιουελ Μπέκετ , σκηνοθ. Λυδία Κονιόρδου, ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας -Θέατρο Απόλλων {Χαμ}, 2008 "Ορέστης" Ευριπίδη, σκηνοθ. Σλόμπονταν Ουνκόφσκι, ΚΘΒΕ {αγγελιοφόρος}, 2009 "Τρωάδες" Ευριπίδη, σκηνοθ. Νικαίτη Κοντούρη {Εκάβη η Λήδα Πρωτοψάλτη}, ΚΘΒΕ {Ταλθύβιος}. Το 2010 δημιούργησε τη θεατρική εταιρία "ΙΔΙΟΜΟΙΡΙΕΣ" και παρουσίασε στο Θέατρο Αλκμήνη-Άκης Δαβής τη "Lisbon Traviata" του Terrence McNally σε σκηνοθ. Λάζαρου Γεωργακόπουλου {Mendy}, το 2011 "Τρισεύγενη" του Κωστή Παλαμά, σκηνοθ. Λυδία Κονιόρδου, με την Στεφανία Γουλιώτη, Εθνικό Θέατρο {Δεντρογαλής}. 2011-12 "Την Τρίτη στο σούπερ-μάρκετ" του Εμμανουέλ, Νταρλέ, σκηνοθ. Κατερίνα Μπερδέκα, Από Μηχανής Θέατρο {για τον μονόλογο της Μαρί-Πιερ: βραβείο ερμηνείας κοινού Athens Voice 2011, βραβείο ερμηνείας, σκηνοθεσίας, σκηνικού στα πρώτα Gay Awards 2012, υποψηφιότητες βραβείων κοινού Αθηνοράματος 2012 για παράσταση, ερμηνεία, σκηνοθεσία, μουσική, κοστούμι}. 2012-13 "Ο Πατέρας" Αύγ. Στρίντμπεργκ, σκηνοθ. Λίλλυ Μελεμέ, με τον Γιάννη Φέρτη, Θέατρο Τέχνης- Yπόγειο {πάστορας}, 2013-14 "Φλαντρώ" του Παντελή Χορν, σκηνοθ. Λυδία Κονιόρδου, Εθνικό Θέατρο {Λευτέρης Ζατούνης}, 2014 "Blanche/Μετεπιβίβαση" του Μιχάλη Παλίλη, Θέατρο Σημείο, {υποψηφιότητες ερμηνείας, σκηνοθεσίας, στα Gay Awards 2014}, "Ιππόλυτος" Ευριπίδη, σκηνοθ. Λυδία Κονιόρδου, Εθνικό Θέατρο {θεράπων-έρως}, "Κάθε Σαράντα Χρόνια" Δημήτρη Τσεκούρα, σκηνοθ. Νίκου Σακαλίδη, για λίγες παραστάσεις στο μπαρ “Πατάρι” στο Κουκάκι, 2015 "Βυσσινόκηπος.ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑ"΄κείμενο Κατερ, Μπερδέκα-Στρ, Σωπύλης, σκηνοθ. Κατερίνα Μπερδέκα, ομάδα MeWE , Θησείον, ένα Θέατρο για τις τέχνες {Φοίβος, ο σκηνοθέτης}, "Ο Λάκκος της Αμαρτίας" Γιώργου Μανιώτη, σκηνοθ. Π.Φιλιππίδη, Εθνικό Θέατρο {Κίρκη η Ντολορόζα, υποψηφιότητα βραβείου ερμηνείας στα Queer Theatre Awards 2015}. Tο 2016 "Οφσάιντ-Εκτός Παιδιάς" του Σέρτζι Μπελμπέλ {Ζουζέπ}, σκηνοθ. Κ.Μάρκελλου, στο Από Μηχανής Θέατρο. Το καλοκαίρι του 2016 συμμετείχε στην "Αντιγόνη" του Ζαν Ανούιγ {ο αφηγητής Χορός}, σκηνοθεσία Ελένης Ευθυμίου για το Φεστιβάλ Αθηνών {21-22 Ιουλίου θέατρο REX-σκηνή Κοτοπούλη και περιοδεία}.2017-18 Ερμήνευσε τον μονόλογο "Σοφία" του Ιγνάθιο Γκαρθία Μάι {βραβείο ερμηνείας κοινού Athens Voice 2017 - υποψηφιότητα βραβείου ερμηνείας στα Queer Theatre Awards 2018}, σε σκηνοθ. Λεωνίδα Παπαδόπουλου, στην Οικία Κατακουζηνού, το σπίτι-μουσείο στο Σύνταγμα και περιοδεία. [Θεσσαλονίκη, Casa Bianca, 3-4 Φεβρ. 2018 - Κέρκυρα, Ιερός Καθολικός Ναός Αγ. Φραγκίσκου της Ασίζης, 3-4 Μαρτίου -Πάτρα, Αγγλικανική Εκκλησία Αγίου Ανδρέα, 26-27 Μαΐου - Κηφισιά, Μουσείο Γ,Δροσίνη 25 Ιουνίου - Βυζαντινό Λουτρό της οδού Θεοτοκοπούλου 13, Άνω Πόλη Θεσσαλονίκης, 20- 21 Οκτωβρίου 2018]. Το 2020 στην κεντρική σκηνή του ΘΟΚ ερμήνευσε τον Σπύρο Καρύνη στην Δράκαινα του Δημήτρη Μπόγρη, σκηνοθ.Λυδία Κονιόρδου, μόνο για δώδεκα παραστάσεις λόγω της πανδημίας του κορονοιού. Το 2021-22 στο Θέατρο Αργώ για δέκα παραστάσεις: "HAMLET & Άμλετ". Ο Φαίδων Καστρής και η Ζωή Ξανθοπούλου ερμηνεύουν τον Άμλετ, αφιερώνουν μια σπουδή στο πλέον αγαπημένο έργο του Σαίξπηρ, τον Άμλετ των ανθρώπων. Στην κλασική μετάφραση του Βασίλη Ρώτα και σε δραματουργική επεξεργασία και προσαρμογή του κειμένου για δύο ηθοποιούς από τον Φαίδωνα Καστρή. Το 2022 (13/10- 13/11/22) ερμηνεύει τον «Κρέοντα» στο έργο του Ρακίνα «Θηβαϊδα ή Τα αδέλφια εχθροί», σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μπαμπίλη στην Σκηνή Ωμέγα του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά. Ακόμη εμφανίστηκε στις κινηματογραφικές ταινίες: "Κρυστάλλινες νύχτες" της Τώνιας Μαρκετάκη 1991 και "Παραμονή Πρωτοχρονιάς" του Π.Ζούλια 1994. Στις τηλεοπτικές σειρές :"Αχ Ελένη", "παν μέτρον άχρηστον" κόμικς, "Οι αθώοι της πτέρυγας πέντε". Το 2001 έγραψε το θεατρικό έργο "Χώμα στην Μπανιέρα" και ήταν υποψήφιος για το βραβείο "Κάρολος Κουν" θεατρικού έργου 2002.