Σκηνοθέτης: Ματίνα Μέγκλα
Σκηνογραφία: Ματίνα Μέγκλα
Φωτισμοί: Σεμίνα Παπαλεξανδροπούλου
Μουσική: Αλέξανδρος Γκόνης
Ερμηνεύουν: Κατερίνα Πατσιάνη, Θοδωρής Πεντίδης, Ματίνα Περγιουδάκη, Αλεξία Φάλλα
Περιγραφή
Μία παράσταση βασισμένη στον μύθο της Ηλέκτρας
Περισσότερα
“Οι εγκληματικές σκέψεις σας, οι ανομολόγητές σας επιθυμίες κατρακυλούν από τις κερκίδες και μεταγγίζονται μέσα μου έτσι που μια φρικτή συναλλαγή να σας κάνει εσάς συνείδησή μου κι εμένα κραυγή σας.”
Τέσσερα πρόσωπα αναζητούν όσα έγιναν και όσα αναβιώνουν ξανά και ξανά ανά τους αιώνες. Εκφράζουν τις βαθύτερες επιθυμίες τους, διατυπώνουν τις προσωπικές τους ανθρώπινες αλήθειες. Πότε στέκονται με θάρρος και πότε λυγίζουν κάτω από το βάρος της ιστορίας. Εκείνης που γράφεται και ξαναγράφεται με τρόπο αέναο και αναπόδραστο.
Τέσσερις ηθοποιοί αναμετρούνται με τα αρχέτυπα του μύθου των Ατρειδών. Ένας Ορέστης (Θοδωρής Πεντίδης) καταδικασμένος να ζει και να ξαναζεί τη μιαρή του πράξη. Μία Κλυταιμνήστρα (Ματίνα Περγιουδάκη) έτοιμη να μιλήσει, να αφορίσει, ποτέ όμως να δικαιολογηθεί. Μία Ηλέκτρα (Κατερίνα Πατσιάνη) προσκολλημένη στον στόχο της, εγκλωβισμένη ανάμεσα στις σελίδες όσων βιβλίων γράφτηκαν για εκείνη. Συμπαραστάτης, κριτής και σχολιαστής, ένα άλλο πρόσωπο (Αλεξία Φάλλα) που μιλά τη φωνή όσων βλέπουν, ακούν και συναισθάνονται.
Η Ματίνα Μέγκλα επιστρέφει, τέσσερα χρόνια μετά το WINDOW, που απέσπασε εξαιρετικά σχόλια για την εμβριθή θεατρικότητα και την άρτια εικαστική του προσέγγιση.
Στο Rabbithole για 9 παραστάσεις, κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή από τις 10 έως και τις 26 Μαΐου.
Μουσική Δραματουργία - Σύνθεση: Αλέξανδρος Γκόνης
Διεύθυνση Παραγωγής - Επικοινωνία: Νίκος Μαυράκης - TooFarEast Productions
Βοηθός Παραγωγής: Κωνσταντίνα Δούκα-Γκόση
Εξωτερικός Συνεργάτης: Ανδρέας Γ. Ανδρέου
Παραγωγή: Apparat Athen, TooFarEast Productions
Με την υποστήριξη του Outset
Ενδιαφέρουσα παράσταση.Ευχαριστώ για την πρόσκληση
Μια παράσταση με κυρίαρχο το κλασικό, μέσα από την πρωτότυπη σκηνοθεσία, τη μουσική δραματουργία και το έντονα σκηνογραφικό στοιχείο. Η μακραίωνη και αέναη διαπάλη ανάμεσα στο πατριαρχικό δίκαιο, που εκπροσωπούν ο Ορέστης και η Ηλέκτρα και στο δίκαιο μιας δεσπόζουσας για τις γυναίκες θέσης που εκπροσωπεί η Κλυταιμνήστρα. Η υπόδικη συζυγοκτόνος Κλυταιμνήστρα μετατρέπεται σε κατήγορο. Μιλά για τον έρωτα και το γάμο, για τη θυσία της κόρης της στο βωμό των σχεδίων των Αργείων, για τον εραστή της Αίγισθο που δειλιάζει, για το μίσος στη καταπίεση του βασιλιά - αφέντη που την υποβαθμίζει σαν οντότητα και μετατρέπεται σε ψυχρό αντικείμενο ενός πόθου που την καίει ή της φλογίζει την αγανάκτηση. Η Ηλέκτρα, ως γυναίκα - κόρη, υπογραμμίζει την εσωτερίκευση των «νέων» πατριαρχικών αρχών και την εδραίωσή τους. Είναι εκείνη που καθοδηγεί τον Ορέστη στο έγκλημα και που σκοτώνει τη μάνα.
Η μητέρα, με σκηνοθετική ευρηματικότητα από κατηγορούμενη ,μετατρέπεται σε θεά – πανύψηλη και τρομερή, σκιά ενός κόσμου που προϋπήρχε με άλλες αξίες και αναφορές για να υπογραμμίσει την κρίση του λαού του Άργους για τη μητροκτονία ως το πιο φοβερό έγκλημα και να εξετάσει την εκτέλεση του Ορέστη και της Ηλέκτρας με λιθοβολισμό. Το νήμα, παραπέμπει στο μίτο του λαβύρινθου, από τον οποίο δύσκολα βγαίνει κανείς, που καθορίζει όρια, μια ειμαρμένη που θα μπορούσε να ιδωθεί κι αλλιώς, σαν εκδίκηση των καταπιεσμένων και φωνή από το παρελθόν για ένα μέλλον που μπορεί να θέσει τα πράγματα σε αντίρροπη βάση.
Πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση του μύθου της Ηλέκτρας σε μια παράσταση υπόδειγμα εικαστικής παρέμβασης. Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση