Βουρκόλακας

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ.
Η νέα θεατρική ομάδα ΑΥΤΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ παρουσιάζει σε σύγχρονη εκδοχή το μοναδικό θεατρικό έργο του Λέσβιου συγγραφέα και δημοτικιστή ΕΦΤΑΛΙΩΤΗ το έργο Ο ΒΟΥΡΚΟΛΑΚΑΣ βασισμένο στο τραγούδι του Νεκρού Αδελφού. Η ομάδα αποτελείται από δύο νέους ηθοποιούς Αναστασίνη και Ψύλια διασκευάζουν και σκηνοθετούν και από την μουσικολάγο επί σκηνής Αληφραγκή με τους υπέροχους στίχους της, την πρωτότυπη μουσική της που δένει ιδανικά με το θέμα και τέλος με την υπέροχη όλο αίσθημα φωνή της μας ξαφνιάζουν ευχάριστα!!!!!
Είναι μιά καλοδουλεμένη παράσταση, φτιαγμένη με πολύ αγάπη, μεράκι, κέφι και τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια.Γρήγορη και έξυπνη εναλλαγή ρόλων ανδρικών και γυναικείων από τους δύο ηθοποιούς που ... καθηλώνουν με το ταλέντο τους.Γέλιο, συγκίνηση χιούμορ, μελαγχολία, σε μιά θαυμαστή ισορροπία. Στις 27/2 που το παρακολουθήσαμε ήταν η τελευταία παράσταση όπως μας είπαν. Ελπίζουμε ότι θα επαναληφθεί και για τρίτη χρονιά. ΜΗΝ ΤΗΝ ΧΑΣΕΤΕ.

Όταν μια άδεια θεατρική σκηνή, χωρίς σκηνικά, χωρίς κοστούμια, χωρίς σύγχρονα μηχανήματα και πολυπληθή θίασο, γεμίζει από το ταλέντο τριών νέων παιδιών καθοδηγούμενο από μια έξυπνη και φρέσκια σκηνοθετική ματιά, τότε αυτό ονομάζεται τέχνη! Ευχαριστούμε πολύ θεατρομάνια!

Η θεατρική ομάδα «Αυτή κι Αυτοί», στον τεχνοχώρο Εργοτάξιον, παρουσιάζουν μία performance, μία δραματοποιημένη αφήγηση παραμυθιού, βασισμένη στο «Βουρκόλακα», μοναδικό θεατρικό έργο του Αργύρη Εφταλιώτη.
Στο έργο του Εφταλιώτη, όπως αποδίδεται επί σκηνής, ζωντανεύει ο μύθος του νεκρού αδελφού, της μάνας με τους εννιά τους γιους και με τη μία την κόρη. Η παραλογή σμιλεύεται από τον Εφταλιώτη με το κοινωνικό πρόσημο της εποχής του. Έτσι, δίπλα στον αφηγηματικό – επικολυρικό χαρακτήρα, το εξωλογικό στοιχείο του να περπατούν οι ζωντανοί με τους αποθαμένους, το γρήγορο ρυθμό και την πυκνότητα, υπεισέρχεται μία νέα πλοκή όπου ο πλούτος - στο πρόσωπο του γαμπρού από τη Βαβυλώνα - αποσπά την Αρετή από τη μάνα και διαπράττει διπλό «άγος», τόσο απέναντι σε αυτήν όσο κι απέναντι στο φτωχό νέο, τον από παρακατιανή γενιά, που λιώνει από έρωτα για την κοπέλα, ο οποίος όμως εμφανίζεται να έχει στα φιλόπονα χέρια του τη δύναμη της δημιουργίας και μιας εν δυνάμει ευτυχίας που του στερούν. Ο Εφταλιώτης δίνει μια διάσταση «μαγικού ρεαλισμού», γεφυρώνοντας την ιστορική – λαϊκή συνέχεια με το κοινωνικό γίγνεσθαι.
Στο έργο ο λόγος του πρωτότοκου γιου, του Κωνσταντή, που έχει τη θέση του πατέρα – πατριάρχη, παρακάμπτει τη θέληση των πάντων, της μάνας, των αδερφιών και της ίδιας της Αρετής. Είναι όμως η γυναίκα που δεσπόζει. Η ανεκπλήρωτη υπόσχεση απέναντι στη μάνα κάνει τον Κωνσταντή να βρικολακιάσει, η κόρη εγκαταλείπει το σύζυγο για χάρη της και το έργο τελειώνει με το «φιλήθηκαν και πέθαναν αντάμα». Ο Εφταλιώτης δίνει έμφαση στον κόσμο του μεταφυσικού, στον κόσμο των βουρκολάκων. Πλάσματα ενός μη – ανθρώπινου σύμπαντος, που έχουν τη βιαιότητα της καταιγίδας και των κεραυνών, που τρέφονται ο ένας από τον άλλο, προβάλλοντας ένα όριο απαγορευτικό για την ανάπαυση ενός νεκρού. Ένα όριο που ο Κωνσταντής, ο τελευταίος από τους εννιά γιούς που πεθαίνει, θα το περάσει συνειδητά, για να βρει καταφύγιο από τις Ερινύες της μη εκπλήρωσης της υπόσχεσης προς τη μάνα.
Η ομάδα «Αυτή κι Αυτοί», στήνοντας ένα έργο πολλαπλών ρόλων, γυναικείων και ανδρικών, για δύο άνδρες ηθοποιούς και μία γυναικεία φωνή (τραγούδι, συνοδεία ηλεκτρονικών πλήκτρων), χωρίς ιδιαίτερα σκηνικά, με ένα «χορό» - λαό: τις κουτσομπόλες και τους θαμώνες της ταβέρνας, πετυχαίνει να δώσει στιγμές ρίγους αλλά και να διασκεδάσει και αποσυμφορήσει το κοινό, μέσα από την παρωδία και το χιούμορ. Έτσι, προσθέτει στο έργο μια λαϊκότητα, που είναι πιο κοντά στην θέληση και την οπτική του συγγραφέα, από ότι, ενδεχόμενα, μια πιο διανοουμενίστικη και «πιστή απόδοση του έργου.

Ερασιτεχνική παράσταση σε ένα χώρο εργοτάξιο!!!, χωρίς σκηνικό. Φιλότιμη προσπάθεια των δύο ηθοποιών σε πολλαπλούς ρόλους, οι οποίοι κατάφεραν να κρατήσουν τον ρυθμό της παράστασης με μοναδικό εφόδιο την ηθοποιία τους. Ξεχωρίζει στην παράσταση η μουσικός η οποία μας μάγεψε με την μελωδική της φωνή και την υπέροχη μουσική της. Ευχαριστούμε ΘΕΑΤΡΟΜάΝΙΑ για τις προσκλήσεις!!!

Εξαιρετική παράσταση. Θα πω μόνο να το δείτε για να κατανοήσετε τι σημαίνει θέατρο : χωρίς σκηνικά κουστούμια, μακιγιάζ, μόνο με το ταλέντο τους, οι δύο ηθοποιοί μας έκαναν να πιστέψουμε οτι βλέπαμε έναν ολόκληρο θίασο! Θέατρο είναι από το τίποτα να φτιάχνεις τα πάντα!
Ευχαριστώ πολύ Θεατρομάνια.

Μια παράσταση με ευρηματική σκηνοθεσία εμπλουτισμένη με μνήμες δύσκολων εποχών, καθώς και εναλλαγές ρόλων δύο νέων και ταλαντούχων ηθοποιών. Η μουσικός με την μελωδική της φωνή μάς ταξίδεψε στο χρόνο επιτυγχάνοντας να καθηλώσει το κοινό. Με έμπνευση από το δημοτικό τραγούδι, αποτυπώνεται ο ρόλος της γυναίκας σε μια πατριαρχική οικογένεια..Παράσταση που διακρίνεται από έντονες εναλλαγές συναισθημάτων καθώς προκαλεί ταυτόχρονα γέλιο αλλά και συγκίνηση με εύστοχα μηνύματα. Ο τεχνοχώρος Εργοτάξιον φιλικός και ζεστός, έχει αρκετά vintage στοιχεία και συνίσταται για όσους θέλουν να παρακολουθήσουν κάτι το διαφορετικό. Θεατρομάνια ευχαριστούμε πολύ για την πρόσκληση και την μοναδική εμπειρία μας σε ένα ξεχωριστό θέατρο! Εύχομαι μια λαμπρή και ανοδική πορεία στην μοναδική θεατρική σας κοινότητα!!! Εκτιμώ πολύ την δουλειά σας-συνεχίστε έτσι δυναμικά!!!

Σαγηνευτικές ερμηνείες, εξαιρετική υπόθεση με πολλά μηνύματα, θαυμάσια ευρηματική σκηνοθεσία. Η κα Αληφραγκή μας μάγεψε με την μελωδική της φωνή και την υπέροχη μουσική της!
Περάσαμε ένα πολύ όμορφο βράδυ.
Θερμά συγχαρητήρια σ όλους τους συντελεστές!
Μπορεί το θεατράκι "Εργοτάξιο"να μην έχει τα μέσα και την αίγλη των μεγάλων θεάτρων αλλά κάνει αξιολογότατες παραστάσεις!
Σπεύσατε....

προβλέψιμο σενάριο, ερμηνείες που θέλουν λίγη δουλειά ακόμη, όμορφη ατμόσφαιρα, στιγμές γέλιου, έξυπνες εναλλαγές ρόλων

Κι εγώ δεν έχω να προσθέτω κάτι άλλο στα τόσο θετικά σχόλια για τη συγκεκριμένη παράσταση! Απλά ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ! Ένα μόνο μικρό σχόλιο: το βιντεάκι που έχουν ανεβάσει για να τη διαφημίσει περισσότερο την αδικεί παρά τη διαφημίζει. Ευχαριστούμε για άλλη μια φορά τη ΘΕΑΤΡΟΜάΝΙΑ!

Ατμοσφαιρική παράσταση που σε γεμίζει εικόνες. Η μουσική καταπληκτική, πλαισίωνει αρμονικά το έργο και η φωνή της μουσικού πολύ μελωδική. Οι ηθοποιοί εξαιρετικά ταλαντούχοι και εκφραστικοί απέδωσαν με επιτυχία όλους τους ρόλους πλην της χαροκαμένης μάνας. Κατά την γνώμη μου αυτός ο ρόλος έχει άλλη βαρύτητα και μόνο μια γυναίκα ηθοποιός θα μπορούσε να δώσει το βάθος που του πρέπει. Ωστόσο το όλο στήσιμο φάνηκε λίγο ερασιτεχνικό, ίσως λόγω ένδειας σκηνικών. Εν κατακλείδι φιλότιμη προσπάθεια με καλές ερμηνείες που σου αφήνουν μια γλυκιά αίσθηση! Ευχαριστώ για την πρόσκληση!

Εξαιρετική παράσταση από δύο νέους ταλαντούχους ηθοποιούς και μία μουσικό με υπέροχη φωνή,κύριο χαρακτηριστικό οι συνεχείς εναλλαγές ρόλων βασισμένες στις υποκριτικές ικανότητες των ηθοποιών.Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την πρόσκληση.

Πολύ δεμένη ομάδα και όμορφες ερμηνείες από τα παιδιά! Πραγματικά δίνουν ό, τι μπορούν να δώσουν! Η μουσική κάλυψη εξαιρετική από μια υπέροχη φωνή και ο χώρος ιδιαίτερα ζεστός!

Ευχαριστώ για την πρόσκληση Θεατρομανια

Πολύ έξυπνη και ιδιαίτερη μεταφορά του κλασικού ποιήματος - παραλογής "Του νεκρού αδερφού" όπου όλοι οι ρόλοι παίζονταν εναλλάξ και πολύ επιτυχημένα από 2 άντρες ηθοποιούς με την υποστηρικτική παρουσία μιας γυναίκας κυρίως στο μουσικό κομμάτι. Είναι τόσο έξυπνα δομημένη, σε μεταφέρει στην υποβλητική ατμόσφαιρα της ιστορίας και μιας άλλης εποχής, σε συγκινεί ενώ σε κάποιες σκηνές βγάζει και χιούμορ. Μπράβο στα παιδιά για την εξαιρετική προσπάθεια.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ. Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΗΤΑΝ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ. ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΗΤΑΝ ΥΠΕΡΟΧΑ. ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΝΤΑ ΦΙΛΟΞΕΝΟ. ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΠΑΙΧΤΕΙ ΓΙΑ ΚΑΙΡΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΔΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΘΕΑΤΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΠΟΛΥ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ.

Χίλια μπράβο στα νέα και πολύ ταλαντούχα παιδιά για την πολύ ωραία παράσταση που παρακολούθησα. Πρωτότυπη και συγκινητική. Η μουσική και τα τραγούδια υπέροχα. Ευχαριστώ πολύ θεατρομανία για την ευκαιρία που μας δίνεται να παρακολουθούμε τόσο ωραίες δουλειές.

Aξιέπαινη η προσπάθεια των παιδιών αν & δεν μου αρεσε σαν έργο, ειχε ωραια ζωντανή μουσική & τραγουδι όμως & εξυπνη σκηνοθεσία. Η σκηνή με το αναμμενο κερί στην σκηνή ηταν πολύ ατμοσφαιρική ....

Παρά πολύ ωραία παράσταση και τα τρία παιδιά ήταν πολύ καλά στους ρόλους τους. Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση.

Από τη θεατρολόγο Μαρία Μαρή

Στον εναλλακτικό χώρο "Εργοτάξιον" στη Δάφνη η ομάδα "ΑΥΤΗ κ’ ΑΥΤΟΙ", που αποτελείται από τους Ελένη Αληφραγκή, Σπύρο Αναστασίνη και Αντρέα Ψύλλια, μία μουσικό και δυο ηθοποιούς, παρουσιάζει το έργο του Αργύρη Εφταλιώτη "Βουρκόλακας" που βασίζεται στο δημοτικό τραγούδι «του Νεκρού Αδελφού» και σε λαϊκούς μύθους.

Ο Αργύρης Εφτιαλιώτης (1849-1923) υπήρξε μία από τις σημαντικότερες μορφές της ελληνικής διανόησης στη μάχη για την επικράτηση της δημοτικής γλώσσας, μαζί με τον Αλέξανδρο Πάλλη και τον Γιάννη Ψυχάρη. Γράφει με μια γλώσσα πλούσια σε μνήμες και συναίσθημα, και ύφος ευθυγραμμισμένο με τα εκφραστικά μοτίβα των ρομαντικών. Ο «Βουρκόλακας» γράφεται ως μια τραγωδία σε τρεις πράξεις στην οποία σκιαγραφείται η κοινωνική διάρθρωση της εποχής και όχι μόνο, με έναν εντελώς νέο, σύγχρονο τρόπο. Ο θεατής παρακολουθεί τα όνειρα των ανθρώπων, τις προκαταλήψεις τους, τις φοβίες τους, την πατριαρχική δομή της κοινωνίας, τη δύναμη του έρωτα, την ανεκπλήρωτη αγάπη, την καταπίεση της οικογένειας, τη μελαγχολία της ξενιτείας, τον πόνο του αποχωρισμού, την οδύνη του θανάτου.

Το έργο έχει ως εξής : Η Περμαθιώ και η Πιπινιώ, δυο γειτόνισσες ανοίγουν το έργο εμφανιζόμενες στη συνέχεια σε αρκετά σημεία για να περιγράψουν τα γεγονότα ή να πλαισιώσουν τα κεντρικά πρόσωπα της δράσης. Κουβεντιάζουν στο δρόμο του χωριού, έξω από το σπίτι της Δέσπως, της μάνας με τους εννιά γιους και με τη μια την κόρη, την Αρετούλα. Το θέμα της κουβέντας είναι ο έρωτας του Στεφανή, του καλού αλλά φτωχού παπαδόπαιδου, για την αρχοντοπούλα Αρετή. Ο Στεφανής εξομολογείται τον έρωτά του στην Αρετή μα εκείνη, αν και συγκινημένη, δεν του δίνει θάρρος και τον στέλνει να μιλήσει στη μητέρα και στ’ αδέρφια της. Εκείνος ξέρει ότι δεν είναι από σόι, καθώς «είχε θειά μοιρολογήτρα», και δεν έχει πιθανότητες να πάρει την αρχοντοπούλα. Η Δέσπω περιγράφει το άσχημό της όνειρο στην κόρη της και στον πρωτότοκο γιο της Κωνσταντή κι έπειτα μάνα και γιος συζητούν για το γάμο της Αρετής. Η Δέσπω υποστηρίζει την αγνή αγάπη του Στεφανή, αλλά ο Κωνσταντής δε θέλει ούτε ν’ ακούσει για της «μοιρολογίστρας τ’ ανίψι».

Ο γιος φέρνει στο σπίτι για γαμπρό τον Κράλη, «πραματευτή» από την Βαβυλώνα. Η μάνα πληγώνεται που η μονάκριβή της θα φύγει στα ξένα, αλλά δεν μπορεί να παρακούσει τη γνώμη του πρωτότοκου, ο οποίος έχει πάρει τη θέση του πεθαμένου πατέρα. Ο Κωνσταντής υπόσχεται πως θα φέρει την Αρετή για να κλείσει τα μάτια της μάνας τους. Ακολουθούν γλέντι, τραγούδια και χαρές στους αρραβώνες της - σαστισμένης από την ταχύτητα με την οποία την παντρεύουν - Αρετής και του Κράλη. Ο Στεφανής βρίσκεται έξω από το χωριό, κοντά στην Αγία Μαρίνα, νύχτα και έχει χάσει τα λογικά του από την πληγή που του άνοιξε η αγάπη για την Αρετή. Παραληρεί και στο τέλος κοιμάται. Στον ύπνο του βλέπει την Αγία Μαρίνα με τη μορφή της Αρετής, να του λέει να γίνει καλόγερος, να παρηγορεί και να σώζει τις ψυχές των χωριανών του, που θα τους βρει θανατικό μεγάλο.

Όταν ξυπνά ο Στεφανής έχει πάρει την απόφαση. Ακολουθεί ο παραδοσιακός γάμος και η αναχώρηση της Αρετής και του Κράλη για τη Βαβυλώνα. Μετά από τρεις μήνες βαρύ θανατικό έχει πέσει και ο Στεφανής, τώρα πάτερ Συνέσιος, έχει αναλάβει το ρόλο του παρηγορητή και σωτήρα του χωριού. Η Δέσπω χάνει και τους εννιά γιους της και τη νύχτα, στο κοιμητήριο, ζητά από τον Κωνσταντή, που πέθανε τελευταίος, να τηρήσει την υπόσχεσή του, έστω και πεθαμένος: να φέρει την Αρετή από τα ξένα. Και ο «βουρκολακιασμένος» γιος τηρεί την υπόσχεσή του. Εμφανίζεται η Αρετή μοναχή με ξέπλεκα μαλλιά κι «αμελημένα φορέματα», μονολογεί και αναρωτιέται μήπως βλέπει όνειρο και ποια είναι η αλήθεια. Περιγράφει το ταξίδι της με τον Κωνσταντή και την αίσθηση της κρυάδας του θανάτου. Πέφτει μπροστά στην πόρτα της Δέσπως, κι όταν εκείνη βγαίνει, μάνα και κόρη αγκαλιάζονται και πεθαίνουν.

Ωραία τραγούδια, κωμικές σκηνές, εξαιρετικές οι σκηνές με τις κουτσομπόλες γειτόνισσες, η τσιγγάνα που προμηνύει στην Αρετή ότι θα αποχωριστεί το περιβόλι της, η πίκρα του Στεφανή στην ταβέρνα, η αναπαράσταση του τραπεζιού με ένα σάλι για τραπεζομάντηλο. Μια παράσταση με ελάχιστα αντικείμενα, «καθαρή» υποκριτική , πολλά θεατρικά παιχνίδια, πολύ χιούμορ, όλα αντιστικτικά στο ρομαντικό και σκοτεινό αυτό κείμενο.

« Νάσαι πάντα λαμπερή σαν τ’ αργυρό φεγγάρι!» η ευχή στη φοβισμένη στο γάμο Αρετή, η οποία καλείται να μείνει στην Βαβυλώνα με τον πλούσιο γαμπρό, μακριά από τη μάνα της. Κλαίνε και οι δυο τους: «Δώσε μου τα δάκρυά σου κόρη μου να τα κλάψω!»

Κομβικό σημείο της παράσταση η εναλλαγή ρόλων, που ενσαρκώνονται με απόλυτη επιτυχία από τους δυο ηθοποιούς Τάσο Χαλά και Αντρέα Ψύλλια. Οι γειτόνισσες, η τσιγγάνα, οι περίοικοι, ο Κωνσταντής, η Μάνα, ο Στεφανής, η Αρετή, ο Κράλλης, ο δαίμονας.

Σε όλους τους ρόλους τόσο γλαφυροί, αστείοι και παράλληλα δραματικοί για την απόδοση της μοίρας και εν τέλει του θανάτου. « Τα πουλάκια λένε ότι περπατούν οι ζωντανοί με τους αποθαμένους». Σε όλη την παράσταση η ζωντανή μουσική από την Ελένη Αληφραγκή, υπήρξε ο τρίτος «ηθοποιός», ο απόλυτος συναισθηματικός και όχι μόνο σχολιαστής, αλλά και ρυθμιστής της έντασης.

Μια εξαιρετική παράσταση σε έναν χώρο που ευνοεί από μόνος του τη μέθεξη του θεατή στα διαδραματιζόμενα επί σκηνής.

Εξαιρετική παράσταση! Αρμονικό αποτέλεσμα που προσφέρει γέλιο αλλά και συγκίνηση, με πολύ ωραία σκηνοθεσία! Η ομάδα των παιδιών πολύ δεμένη, με τους ηθοποιούς να εναλλάσσονται σε όλους τους ρόλους κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή και την μουσικό να έχει ντύσει μοναδικά την παράσταση με την ερμηνεία της. Θα ήθελα πολύ να τους δω και σε επόμενα έργα τους! Ευχαριστούμε πραγματικά την θεατρομάνια για τις προσκλήσεις, που μας έδωσε έτσι την ευκαιρία να ανακαλύψουμε μία υπέροχη παράσταση που αλλιώς μάλλον θα χάναμε!

Δεν έχω να προσθέσω κάτι στα ήδη δημοσιευμένα σχόλια.
ΠραγματικαΕξαιρετική θεατρική παράσταση από 3 νέα παιδιά.
Το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό!
Πραγματικά τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια και ευελπιστώ να συνεχίσουν και τα επόμενα χρόνια στο ιδιο επίπεδο.

Πόσο ταλαντούχα είναι αυτά τα παιδιά! Εξαιρετικές ερμηνείες, η απόδοση του κειμένου έχει γίνει με μοναδικό τρόπο. Η μουσικός τραγουδάει σαν αηδόνι! Ευχαριστούμε πολύ για την πρόσκληση.

Ο βουρκόλακας του Αργύρη Εφταλιώτη είναι ένα υπέροχο μυθιστόρημα. Η θεατρική του προσέγγιση απο τον συγκεκριμένο θίασο ηθοποιών είναι εξαιρετική, οι ερμηνείες τους πάρα πολύ δυνατές και επάξια ανταποκρινόμενες στην γρήγορη εναλλαγή των ρόλων τους. Η παράσταση βρίθει συναισθημάτων χαράς-λύπης, κωμικού τραγικού, γέλιων και δακρύων, που διαδέχονται το ένα το άλλο. Εκπληκτική και η κοπέλα που πλαισίωνε όμορφα τα διαλογικά μέρη του έργου με την μουσική της και την καταπληκτική φωνή της. Συγχαρητήρια και στους υπεύθυνους του θεάτρου Εργοτάξιον, που ενθαρρύνουν τέτοιες ποιοτικές παραγωγές. Ευχαριστώ πολύ Θεατρομανία για την πρόσκληση!!!

Εξαιρετική παράσταση με υπέροχες ερμηνείες από τους δύο πραγματικά ταλαντούχους νέους ηθοποιούς που ανταποκρίνονται πλήρως στις γρήγορες εναλλαγές ρόλων και κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή από την πρώτη έως την τελευταία στιγμή. Εξαιρετική και η νεαρή μουσικός που συνοδεύει με την ωραία φωνή της τους ηθοποιούς . Ευρηματική η σκηνοθεσία που έχει γίνει από τους ίδιους τους ηθοποιούς. Πολλά συγχαρητήρια!!!

Πρωτότυπη παράσταση. Οι ηθοποιοί έπαιζαν τους ρόλους φανταστικά. Μπράβο που κατάφεραν το ποίημα να το κάνουν έργο.. Είχε και γέλιο και φυσικά στο τέλος συγκίνηση. Αξίζει να το δείτε!!,

Πολύ ενδιαφέρουσα παράσταση. Πολλές εναλλαγές και μεταμορφώσεις. Πραγματικά πολύ καλή ηθοποιία. Πέρασα καλά. Ευχαριστώ για την πρόσκληση.

Πολύ καλή παρασταση.Οι ηθοποιοί πράγματι πολύ ταλαντούχοι.Μονο και μονο που κατάφεραν να κάνουν το συγκεκριμένο ποίημα θεατρική παράσταση είναι αξιοθαύμαστο.Ποσο μάλλον που έκαναν μια τόσο καλή παρασταση.Η έφηβη κόρη μου ενθουσιάστηκε όπως και εγώ.Να πάτε να τη δείτε.Τετοιες προσπάθειες πρέπει να επιβραβεύονται.

Φιλότιμη προσπάθεια

Το χιλιοτραγουδισμενο "Του νεκρου αδελφου" εγινε θεατρικη παρασταση, πολυ δυνατη, με εκπληκτικες ηθοποιιες και μουσικη που εδενε αρμονικα. Πολυ πετυχημενες εναλλαγες προσωπων, με τους ιδιους ηθοποιους σε πολλαπλους ρολους( τους αποδιδανε τελεια) , και συνεχεις μεταβολες, χαρας-λυπης, κωμικου-τραγικου, γελιου-δακρυων. Και ηταν ολα τοσο ομορφα δοσμενα που δεν υπηρχε κατι να σε ξενιζει. Και ολα τοσο φυσικα και ευμεταβλητα.. Δειχνει τη δυναμη της αγαπης, του πονου της ψυχης και της τηρησης της υποσχεσης..

Από τον Κωνσταντίνο Πλατή

Το θέατρο "Εργοτάξιον" στη Δάφνη είναι από τους θεατρικούς χώρους που ενισχύουν την αποκέντρωση της θεατρικής τέχνης και επιπροσθέτως δίνει βήμα σε νέες ομάδες για να παρουσιάσουν τη δουλειά τους.

Μία από αυτές, η ομάδα "ΑΥΤΗ κ’ ΑΥΤΟΙ", αποτελείται από τους Ελένη Αληφραγκή, Σπύρο Αναστασίνη και Αντρέα Ψύλλια, δυο ηθοποιούς και μία μουσικό και παρουσιάζουν φέτος την παράσταση "Βουρκόλακας" που βασίζεται στο θεατρικό έργο του Αργύρη Εφταλιώτη. Αρχικά η δραματουργική επεξεργασία που έχει γίνει δεν αλλοιώνει σε τίποτα το πρωτότυπο κείμενο και βοηθάει ακόμα περισσότερο την κατανόηση του από το νέο ηλικιακά κοινό.

Οι δύο ταλαντούχοι ηθοποιοί Σπύρος Αναστασίνης, Αντρέας Ψύλλιας ερμηνεύουν εξαιρετικά όλους τους ρόλους της παράστασης με εμπνευσμένους αυτοσχεδιασμούς και σκηνοθετικά ευρήματα, δημιουργόντας τις εικόνες που έχει ανάγκη ο θεατής για να ακολουθήσει ένα μη θεατρικό κείμενο. Επίσης, έχουν εμπλουτίσει την παράσταση με αρκετά κωμικά στοιχεία τα οποία συνδυάζονται αρμονικά με το δραματικό στοιχείο του έργου.

Οι φωτισμοί του Γιάννη Καραλιά ακολουθούν αρμονικά τη ροή του κειμένου.

Η μουσικός Ελένη Αληφραγκή επίσης έχει μια αξιόλογη παρουσία καθ όλη τη διάρκεια της παράστασης ερμηνεύοντας αλλά και συνθέτοντας τη μουσική για τα τραγούδια που ακούγονται.

Συμπερασματικά πρόκειται για μια φρέσκια θεατρική απόδοση του γνωστού λογοτεχνικού κειμένου, το οποίο επιβίωσε στο πέρασμα του χρόνου, από μια νέα και ταλαντούχα θεατρική ομάδα η οποία δεν φοβήθηκε να έρθει αντιμέτωπη με ένα δύσκολο εγχείρημα και το αποτέλεσμα που συνοδεύεται από το χειροκρότημα του κοινού, τη δικαιώνει απόλυτα.