Ζευγαρώματα

Λίγα λόγια για το έργο

Ο Νικολάι Γκόγκολ (1809-1852) καταφέρνει από τα πρώτα του έργα που παρουσιάζονται στη Ρωσία, πολύ εύστοχα να στήσει έναν πελώριο παραμορφωτικό καθρέφτη της κοινωνίας. Η γραφή του, ξεδιπλώνει έναν ρεαλισμό πρωτόγνωρο, γεγονός που τον καθιστά πρόσωπο ύποπτο και επικίνδυνο για τους κρατικούς ιθύνοντες. Πικραμένος, αναστατωμένος και αηδιασμένος, αποφασίζει να ξενιτευτεί στην Ρώμη . Εκεί στο αρχικό του σχεδίασμα με τον τίτλο "Μνηστήρες", θα δώσει την τελική μορφή στο έργο του αλλάζοντας του τον τίτλο σε: Παντρολογηματα. Το έργο το έστειλε από την Ρώμη, στη Ρωσία και παρουσιάστηκε στο θέατρο για πρώτη φορά στην Αγία Πετρούπολη τον Δεκέμβριο του 1842. Στην Ελλάδα πρωτοπαρουσιάστηκε το 1936 σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν.

Με μια γκροτέσκα σάτιρα της μικροαστικής ζωής, ο Γκόγκολ εμφανίζει χαρακτήρες παρορμητικούς , παράδοξους, αλλόκοτους, οι οποίοι συχνά κινούνται όπως αναφέρει χαρακτηριστικά σε ένα παράλογο πλαίσιο, που υπάρχει στον παράλογο αυτό κόσμο. Με αυτον τον τρόπο επιτυγχάνει να γίνει αυτό που επιθυμούσε ο ίδιος εξ αρχής: ένας κοινωνικός αναμορφωτής που μέσω της έντονης διακωμώδησης, θα επηρέαζε τους συγχρόνους του και θα τους προέτρεπε να γίνουν αλλιώτικοι και κυρίως καλύτεροι και ηθικότεροι άνθρωποι.

Σημείωμα του σκηνοθέτη

H κλασσική σάτιρα του Γκόγκολ στέκεται αφορμή στο να εξωτερικεύσουμε όλα αυτά που μας απασχολούν στον έρωτα και τις σχέσεις. Τα Ζευγαρώματα προκύπτουν από τις ανάγκες και τις ανασφάλειες μας. Του πως μας αρέσει να ζούμε τη ζωή μας. Το όνειρο του καθενός, είναι το κατάλληλο ζευγάρωμα, και προκειμένου να επιτευχθεί επιστρατεύεται κάθε παραδοξότητα.

Κάθε σύγχρονη εφαρμογή ,κάθε σχετικός και άσχετος μεσάζων.
Είναι οι μεσάζοντες απαραίτητοι για να για ταιριάξουν σωστά οι άνθρωποι;
Ένα κείμενο προσαρμοσμένο στο τώρα, με χαρακτήρες που υπήρχαν πάντα.
Αναζητούμε τις αιτίες που μας οδηγούν στο να συναναστρεφόμαστε ερωτικά.
Προκειται τελικά για το ξόρκισμα της ίδιας της προσωπικής μας μοναξιάς;
Ή μήπως τα όνειρα για κάποιους ανθρώπους, θα λειτουργούν ως εφιάλτες άλλων;
Ο καθένας είναι μόνος του στον έρωτα. Μόνος του ξέρει τι αισθάνεται για τον άλλο.

Βοηθοί σκηνοθέτη: Βάσω Παγιοπούλου, Τζώρτζης Χορταριάς
Φωτογραφίες: Χριστίνα Φυλακτοπούλου
Αφίσα: Κωνσταντίνος Σελλάς