Οι τραγωδίες ως θεατρικό είδος εμφανίστηκαν πάντα σε μεταβατικές φάσεις της Ιστορίας, σε στιγμές όπου ο άνθρωπος βρέθηκε στο κατώφλι μιας αλλαγής τις συνέπειες της οποίας δεν μπορούσε να προβλέψει. Μπροστά σε αυτόν τον φόβο του αγνώστου, οι τραγωδίες έδιναν στον άνθρωπο μια ευκαιρία να συναντηθεί με τον εαυτό του.
Οι τραγωδίες είναι ένας χώρος συνάντησης με το πιο σκοτεινό, απρόβλεπτο και ακραίο κομμάτι της ύπαρξής μας.
Πώς ο ήρωας ή ο σωτήρας γίνεται σφαγέας ή καταστροφέας,
πώς ο ιδεαλιστής γίνεται προδότης,
πώς ο έρωτας σκορπάει το θάνατο,
πώς η αθωότητα πνίγεται σε λουτρό αίματος,
πώς ο πολιτισμός ενδίδει στην αγριότητα,
πώς το αίτημα για δικαιοσύνη γίνεται τυφλή εκδίκηση,
πώς οι βεβαιότητες γλιστρούν μέσα από τα χέρια μας;
Οι τραγωδίες είναι πολιτικές πράξεις. Το τραγικό είναι συνυφασμένο με την κοινωνία των ανθρώπων. Ο άνθρωπος μπορεί να παραμένει ανθρώπινος, όσο έχει τη δύναμη να θυμίζει στον εαυτό του την αγριότητα που καραδοκεί ανά πάσα στιγμή.
Τα κείμενα που θα μελετηθούν στις συναντήσεις είναι:
Φιλοκτήτης του Σοφοκλή, Εκάβη, Ηρακλής Μαινόμενος και Βάκχες του Ευριπίδη, Ριχάρδος Γ’ του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, Δούκισσα του Μάλφι του Τζον Γουέμπστερ, Κρίμα που είναι Πόρνη του Τζον Φορντ, Δον Κάρλος του Φρίντριχ Σίλλερ και Μπόρις Γκουντουνόφ του Αλεξάντρ Πούσκιν.
Παράλληλα με την παρουσίαση και την ανάλυση των έργων, επισκεπτόμαστε τις ιστορικές συνθήκες που γέννησαν τα κείμενα και γνωριζόμαστε με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε συγγραφέα. Επίσης, ανιχνεύουμε το πλέγμα των σχέσεων ανάμεσα στους χαρακτήρες, προκειμένου να αναγνωρίσουμε κομμάτια της πραγματικότητάς μας και διαχρονικά στοιχεία στη λειτουργία του ανθρώπινου ψυχισμού.
Τέλος, η διαδικασία περιλαμβάνει και αναφορές στην ιστορία της υποκριτικής και των συστημάτων που αναπτύχθηκαν κατά καιρούς στην προσπάθεια των καλλιτεχνών να βρουν τον κατάλληλο τρόπο να αφηγηθούν μια ιστορία.
Το σεμινάριο εισηγείται η Βίκυ Γεωργιάδου.
Αν και το χάρισμά της δεν μπορεί να αποτυπωθεί σε ένα βιογραφικό, μάθετε περισσότερα για εκείνη με ένα κλικ εδώ.
