Επιμέλεια συνέντευξης: Κωνσταντίνος Πλατής
Συναντήσαμε την ηθοποιό Ευγενία Αποστόλου στο φουαγιέ του θεάτρου «Αγγέλων Βήμα» και συζητήσαμε μαζί της με αφορμή την παράσταση «Πόρτες» της Χρύσας Σπηλιώτη.
Δεύτερος χρόνος για τις «Πόρτες»! Πού πιστεύετε ότι οφείλεται η επιτυχία;
Η Χρύσα Σπηλιώτη είναι μία πολύ αγαπητή και καταξιωμένη συγγραφέας στο ευρύ θεατρικό κοινό. Τα έργα της αγγίζουν πτυχές όλων μας. Αυτό νομίζω συμβαίνει και με τις «Πόρτες». Μέσα από την ιστορία μιας οικογένειας και την εσωτερική διαδρομή της ηρωίδας, ερχόμαστε όλοι αντιμέτωποι με τις πόρτες που δεν μπορούμε να περάσουμε. Πάνω σ’ αυτή τη δυνατή βάση, το κείμενο δηλαδή, όλοι οι συντελεστές δουλέψαμε με πολύ αγάπη και ευαισθησία, δημιουργώντας μια δεμένη συνεργασία. Ο Αυγουστίνος Ρεμούνδος σκηνοθέτησε με ευφάνταστο τρόπο, φωτίζοντας όλες αυτές τις εναλλαγές καταστάσεων και εποχών, μέσα στις οποίες συναντιούνται η αλήθεια, οι ψευδαισθήσεις, οι μνήμες, η συγκίνηση και το χιούμορ. Το έργο σε βάζει σε σκέψη και προβληματισμό, δίνοντας όμως διέξοδο. Κι αυτό είναι κάτι που χρειάζεται η εποχή μας. Κι αν δεν ανοίγει εύκολα μια πόρτα, θ’ ανοίξει ένα παράθυρο!
Τι σας αρέσει περισσότερο στην ηρωίδα που υποδύεστε;
Η ηρωίδα ταυτίζεται με το πρόβλημα, αλλά μέσα από το παιχνίδι των ρόλων μπορεί να γίνει και παρατηρητής του, άρα να βγει και πάνω από αυτό. Συμπαθώ τις αδυναμίες της, μου αρέσει η δύναμή της και οι μεταμορφώσεις της: η παιδική της ηλικία, η μητέρα της, η γιαγιά της. Ιδιαίτερα οι δύο τελευταίες, επειδή βρίσκονται στο μυαλό της, υποκριτικά αποδίδονται μέσα από μια πιο σχηματική θα μπορούσε να πει κανείς προσέγγιση και έχει πολύ ενδιαφέρον για μένα να μπορώ να βρίσκω και να υποστηρίζω την αλήθεια τους.
Βρίσκετε κοινά στοιχεία;
Το ότι αποφασίζει να δει, να αντιμετωπίσει το πρόβλημα και να μπει σε μια αναζήτηση του εαυτού της.
Στη δική σας ζωή υπάρχουν φόβοι και φοβίες;
Όλοι έχουμε φόβους και φοβίες. Πίσω από κάθε φόβο κρύβεται πάντα η σκέψη του θανάτου. Το αναπόφευκτο. Όμως όλη η δύναμη και η μαγεία της ζωής βρίσκεται στο τι αποφασίζεις να κάνεις τελικά με αυτούς τους φόβους, έτσι ώστε να μπεις σε μια διαδικασία εξέλιξης και να βρεις νόημα ύπαρξης.
Το έργο εντάσσεται στο Φεστιβάλ Διαρκείας Ελληνικού Έργου που διοργανώνει το «Αγγέλων Βήμα» υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Λείας Βιτάλη. Πώς βλέπετε αυτή τη δραστηριότητα και πόσο σημαντική είναι για την ανάδειξη της ελληνικής δραματουργίας;
Το Φεστιβάλ διαρκείας Ελληνικού Έργου του 21ου αιώνα υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Λείας Βιτάλη, συνεχίζεται για δεύτερη χρονιά στο «Αγγέλων Βήμα», δίνοντας τη δυνατότητα σε νέους αλλά και ήδη καταξιωμένους Έλληνες συγγραφείς να δουν τα έργα τους επάνω στη σκηνή. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό: να υλοποιούνται τα κείμενα σε παραστάσεις και να γίνονται γνωστά στο κοινό. Εύχομαι πραγματικά να συνεχιστεί ως θεσμός και να διεξάγεται πάντα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Πού αλλού σας βρίσκουμε φέτος;
Πάλι σε ένα ελληνικό έργο, τις «Πρακτόρισσες» του Γιάννη Καλαβριανού, σε σκηνοθεσία Αυγουστίνου Ρεμούνδου, κάθε Σάββατο και Κυριακή στο θέατρο Vault.
Φωτογραφία συνέντευξης: Αναστασία Παπαδούλη
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
