Επιμέλεια συνέντευξης: Κωνσταντίνος Πλατής
Τι άλλο απαιτείται εκτός από γνώσεις, τις οποίες σου προσέφεραν οι σπουδές σου στο εθνικό θέατρο, για να μπεις στη διαδικασία της σκηνοθετικής αναμέτρησης με ένα αρκετά απαιτητικό κείμενο όπως αυτό ;
- Δεν υφίσταται καμία σκηνοθετική αναμέτρηση. Είναι μόνο υποκριτική η αναμέτρηση με οποιοδήποτε κείμενο ανεβαίνει επί σκηνής. Στόχος αυτού που λέμε «σκηνοθέτη» είναι να αποδείξει στον εκάστοτε θίασο (ή ΘΕΙΑΣΩ) πως το θέατρο δεν υπάρχει χωρίς τον ηθοποιό. Είναι η τέχνη του. Οποιοσδήποτε άλλος παράγοντας λοιπόν (φώτα, μουσική, σκηνικά κτλ) δημιουργείται για να τον διευκολύνει και να τον βοηθήσει να ασκήσει την τέχνη του πιο εύκολα. Μου αρέσει όμως η ιδέα του ηθοποιού που τα φτιάχνει όλα μόνος. Πρέπει να πεινάσουμε λίγο περισσότερο μάλλον για να γίνει αυτό. Περί του κειμένου: Πιστεύω πως αν μπορούσαμε να βγάλουμε μια ακτινογραφία της ψυχής του κάθε δυτικού ανθρώπου σήμερα, αυτό που θα βλέπαμε, θα'ταν ο Κάφκα. Αυτό που κάνουμε λοιπόν με τον ΘΕΙΑΣΩ είναι η απόπειρα της εφεύρεσης αυτής της ακτινογραφίας. Αυτό απαιτεί κόπο, αγάπη και θυσία. Μου τα προσφέρουν όλα σε αφθονία στην πρόβα.
Τι μήνυμα θέλεις να περάσεις στο κοινό ;
- Έχει να κάνει με την γενικότερη συνθήκη της παράστασης. Θα'θελα ο κόσμος να σταματήσει να κρίνει όλες τις παραστάσεις νέων ομάδων με τα ίδια κριτήρια που κρίνουν μια παράσταση του Εθνικού Θεάτρου ή της Στέγης Γραμμάτων και τεχνών - δηλαδή οργανισμοί που προσφέρουν αυτό που θα'λεγε κανείς «ιδανικές συνθήκες» (μισθό, χρόνο, υποδομές). Εμείς είμαστε μια ομάδα ηθοποιών που κάνουμε μία παράσταση με λεφτά από την τσέπη μας -που δεν θα τα ξαναδούμε - με σκοπό να επικοινωνήσουμε με αυτόν τον κόσμο. Ας έρθουν λίγο πιο καλοπροαίρετοι. Ισχύει το ίδιο για τους συνάδελφούς μας στο κοινό. Δεν ζητάμε την κριτική τους 30 δεύτερα μετά το τέλος της παράστασης στα καμαρίνια. Ζητάμε την στήριξη τους. Ας μην τρομοκρατούμαστε τόσο πολύ για το ποιος θα κάνει καλύτερη παράσταση από μας. Και οι παλαιότεροι, ας πάψουν να φοβούνται μην τους ξεπεράσουμε. Θα γίνει. Αυτό είναι το υγιές. Εύχομαι επίσης να σταματήσουμε να μπερδεύουμε την Π λ ο κ ή με την Ι σ τ ο ρ ί α ενός κειμένου. Αυτό για όσους πάνε από παράσταση σε παράσταση διαμαρτυρόμενοι πως «δεν κατάλαβαν την Ι σ τ ο ρ ί α ».
Τι δυσκολίες έχεις αντιμετωπίσει μέχρι στιγμής ως επαγγελματίας ηθοποιός-σκηνοθέτης στο δύσκολο αυτό χώρο ; Ήσουν κατάλληλα προετοιμασμένος ;
- Θέλω να τονίσω πως με θεωρώ ηθοποιό. Δεν είμαι σκηνοθέτης, δεν θέλω να γίνω. Προς το παρόν τουλάχιστον. Ως ηθοποιός λοιπόν, μέχρι στιγμής είμαι πολύ τυχερός γιατί βρέθηκα σε δουλειές που με αφορούσαν σε καλλιτεχνικό επίπεδο, αλλά οι οικονομικές συνθήκες είναι εξαθλιωτικές για το θέατρο κι αυτόν που ασχολείται με αυτό (και δεν έχει πατέρα ή μητέρα με λεφτά). Φέτος δούλεψα σε 4 παραστάσεις για να καταφέρω απλώς να τα βγάλω πέρα. Ξέρω πως ήμουν σε όλες μέτριος γιατί δεν είχα το περιθώριο να ασχοληθώ μεμονωμένα με κάποια από αυτές, να επενδύσω. Προσωπικός χρόνος ανύπαρκτος, ύπνοι των 4 και 5 ωρών, κακή διατροφή και αποκορύφωμα μια ακραία κρίση πανικού κατά την διάρκεια μιας παράστασης λόγω σωματικής υπερκόπωσης από την οποία, νιώθω, ακόμα επανέρχομαι. Αν όντως σέβεσαι έναν ηθοποιό και τον θες στην παράσταση σου, τον διεκδικείς, του προσφέρεις έναν αξιοπρεπή μισθό. Και νομίζω δείχνει κι ένα ήθος από το να πεις «επόμενος». Έχω ακούσει για τόσο άνισες αμοιβές δημοφιλών σκηνοθετών στο θέατρο σε σχέση με τον θίασο τους που αποφασίζω ανά στιγμές να ντραπώ εγώ για χάρη τους. Δεν ήμουν έτοιμος νομίζω για μια τέτοια παντελή έλλειψη ρομαντισμού στον χώρο, για μια τόσο χυδαία επιχειρηματικότητα που τον περιβάλλει.
Το κείμενο, όπως αναφέρεται, μιλάει για τη βίαιη ενηλικίωση ενός παιδιού. Τη δική σου ενηλικίωση και της γενιάς σου γενικότερα πως θα την χαρακτήριζες ;
- Είμαστε αναμφισβήτητα η γενιά που αρνείται περισσότερο από κάθε άλλη να ενηλικιωθεί. Αυτό συμβαίνει όταν μια γενιά προβλέπει το μέλλον της σκοτεινότερο απ'το παρελθόν της. Κι αν αυτό ισχύει, τότε μιλάμε για μία ηττημένη γενιά. Δεν ξέρω, αλλά εγώ, προβλέπω φως στο μέλλον μας.
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ