Επιμέλεια συνέντευξης: Ναντίν Αθανασίου
Τα τελευταία χρόνια έχουμε συνηθίσει να σας βλέπουμε σε ανεβάσματα δικών σας έργων. Πως αποφάσισατε αυτή τη φορά να μας παρουσιάσετε το έργο ενός άλλου και δη της νέας συγγραφέως Μίρκας Στρατικοπούλου;
Το έργο ήταν καταχωνιασμένο σε κάποιο συρτάρι ενός συναδέλφου που κάποια στιγμή ήθελε να το κάνει αυτός. Όταν με γνώρισε καλά και είδε δουλειές μου , μου ζήτησε να το σκηνοθετήσω και να βρω το κορίτσι που θα έπαιζε. Αυτός θα είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Μόλις το διάβασα δέχτηκα αμέσως. Το ‘’11’’ έχει κινηματογραφική γραφή και οι ανατροπές έρχονται ακριβώς εκεί που δεν τις περιμένεις. Επιπλέον άγγιζε το θέμα του sex trafficking από μια άλλη πλευρά. Τα θύματα πλέον , δεν παρέμεναν θύματα άλλα γίνονταν θύτες. Έπαιρναν το νόμο στα χέρια τους και εκτελούσαν όλα τα αποβράσματα που κάνανε εμπόριο κοριτσιών. Ευτυχώς για μένα, ο συνάδελφος που μου έδωσε το έργο, πολύ γρήγορα είδε πόσο απαιτητικός ήταν ό ρόλος που ήθελε να κάνει και μου είπε πως καλύτερα θα ήταν να τον κάνω εγώ. Κι έτσι ξεκίνησε το ‘’11’’ όπως το γνώρισαν οι θεατές.
Υπάρχουν βίαιες σκηνές δράσης και πόσο εύκολο είναι να παιχτούν σε θεατρική σκηνή;
Δεν είναι καθόλου εύκολο. Θέλει πάρα πολύ καλό συντονισμό και πάρα πολύ εξάσκηση. Δουλέψαμε πολύ για να φαίνεται το αποτέλεσμα αληθινό. Οι θεατές ταράζονται όταν γίνεται μια βίαιη σκηνή γιατί πολύ απλά πιστεύουν ότι τα χτυπήματα είναι αληθινά. Ποιος ξέρει; Μπορεί και να είναι.
Έχετε φερθεί ποτέ βίαια σε γυναίκα;
Μόνο όταν μου το ζήτησε.
Έχετε κάποιο ρόλο «απωθημένο»
Όχι απ’ αυτούς που υπάρχουν. Γενικά τα βαριέμαι τα κλασικά έργα. Δεν υποτιμώ την αξία τους, απλά εγώ τα βαριέμαι. Τα απωθημένα μου δεν είναι στο παρελθόν, τα απωθημένα μου είναι στο μέλλον. Ψάχνω έργα που δεν έχουν παρουσιαστεί ή καινούρια που γράφονται τώρα. Πάντα με απασχολούσε το μετά όχι το πριν, μερικές φορές ούτε καν το τώρα.
Πόσο δύσκολη ήταν η επιλογή της νέας και χωρίς μεγάλη εμπειρία συμπρωταγωνίστριας σας;
Η αλήθεια είναι ότι είδα και σκέφτηκα πολλά κορίτσια για τον ρόλο της Πωλίνας στο έργο. Η Αντιγόνη Σταυροπούλου ήταν αυτή που με έπεισε όχι μόνο ότι ήταν η πιο κατάλληλη για τον ρόλο αλλά και η πιο παθιασμένη. Πρόκειται για ένα πολύ ταλαντούχο άτομο που δουλεύει πάρα πολύ σκληρά. Χαίρομαι πάρα πολύ για την επιλογή μου.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας;
Μετά την επιτυχία που είχε την περσινή σεζόν, θα επαναλάβω την επαναστατική κωμωδία μου ‘’2047’’ τον Δεκέμβριο στο θέατρο Λύχνος. Είμαι πολύ χαρούμενος γι αυτό. Επίσης έχει γραφτεί και η συνέχεια του το ‘’2048’’ που θα παρουσιαστεί μετά το Πάσχα. Ελπίζω η αγάπη του κόσμου να μας βοηθήσει να το κάνουμε τριλογία.
Επίσης έχω αναλάβει ένα καταπληκτικό πρότζεκτ που θα το παρουσιάσω στο θησείο, ένα θέατρο για τις τέχνες από 09/12. Είναι ένα έργο του Θανάση Τριαρίδη ‘’Η αληθινή ιστορία της Αίντας και του Ρανταμές’’ και καταπιάνεται με την ιστορία που έχει ειπωθεί πρώτη φορά μέσα απ’ τη διάσημη όπερα του Βέρντι ‘’Αίντα’’.
Το έργο αποκαλύπτει όλα αυτά που επιμελώς έκρυψε ο Βέρντι και οι λιμπρετίστες του για να ετοιμάσουν την τότε κοινή γνώμη για την εισβολή της Αιγύπτου και της Ιταλίας στην Αιθιοπία. Κάτι παρόμοιο που γίνεται και τώρα όταν μια μεγάλη δύναμη θέλει να εισβάλει σε μια χώρα και δημιουργεί το κατάλληλο κλίμα διαδίδοντας τις περισσότερες φορές ψευδείς ειδήσεις για να κατευθύνει την γνώμη του κόσμου.
Σε πρώτο πλάνο βέβαια βλέπουμε τον καταραμένο έρωτα της Αίντας και του Ρανταμές. Σκλάβα της κόρης του Φαραώ η πρώτη και Αρχιστράτηγος της Αιγύπτου ο δεύτερος. Μην επεκταθώ όμως άλλο θα μιλήσουμε στο άμεσο μέλλον γι’ αυτό. Τώρα το θέμα μας είναι το ‘’11’’ μια ιστορία εκδίκησης που έχει να κάνει με το εμπόριο κοριτσιών για σεξουαλική εκμετάλλευση..
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
