Επιμέλεια συνέντευξης: Κωνσταντίνος Πλατής
Ο θάνατος είναι η μόνη διέξοδος στη λύτρωση που ζητάει ο ήρωας;
Ο Κοριολανός είναι ήρωας με την έννοια ότι προτιμά το θάνατο, παρά να προδώσει όσα είναι γι’αυτόν ιερά. Δεν είναι αυτοκτονικός ή πεισιθάνατος, ούτε μηδενιστής· άλλωστε αυτοί οι όροι είναι μάλλον άσχετοι με το περιβάλλον μέσα στο οποίο κινείται το έργο. Ο θάνατος καθίσταται η μόνη διέξοδος, όταν όλες οι άλλες συνεπάγονται την έκπτωση από τις αξίες και τα ιδανικά του. Είναι ένας θάνατος, λοιπόν, με όρους τιμής.
Η αρχαία Ρώμη όπου αναζητούσαν περισσότερο την «τέρψη» του σώματος και όχι της ψυχής έχει συνάφεια με τη σημερινή εποχή παρόλο που έχουν μεσολαβήσει εποχές όπου ο άνθρωπος αναζήτησε την κάθαρση της ψυχής όπως η «Αναγέννηση»;
Ένας ιστορικός θα έλεγε πως όλες οι εποχές είναι εξίσου σκοτεινές και φωτεινές, ματαιόδοξες και ουσιώδεις. Η συνάφεια είναι ζήτημα προσωπικών επιλογών και προτιμήσεων. Προσωπικά είμαι μεγάλος οπαδός της εποχής μας· είναι μια εποχή ελευθερίας και απίθανων νέων δυνατοτήτων, που νιώθει κανείς ότι μπορεί να κατακτήσει το σύμπαν και πως τώρα γεννήθηκαν όλα. Μ’αυτή την έννοια, ο αναγεννησιακός Σαίξπηρ είναι ένας από εμάς. Οι ήρωες του τα παίζουν όλα για όλα και στέκονται στη ζωή, όπως προσπαθεί κανείς να σταθεί πάνω και κόντρα σε άγρια κύματα. Τα τελευταία χρόνια ξαναγυρνάει στις θεατρικές σκηνές σ’όλη την Ευρώπη μετά από περιόδους απουσίας, με πολύ υψηλές αξιώσεις και πάντοτε συνεπής με τις μεγάλες αλλαγές στην ζωή του ανθρώπου.
Καταπιάνεσαι με κλασσικά έργα όπως είναι ο «Κοριολάνος» αλλά και ο «Βερθέρος» που σκηνοθέτησες πριν. Έχεις σκοπό να δοκιμάσεις και κάποιο σύγχρονο έργο;
Η αρχή μου είναι να σκηνοθετώ τις παραστάσεις που θέλω να δω και πάνω σ’αυτό είμαι ανυποχώρητος. Διαβάζω πολλά έργα, γραμμένα για θέατρο ή όχι και επιλέγω όποιο. Άλλα είναι σύγχρονα, άλλα όχι. Δεν έχω αποφασίσει ακόμα ποια θα είναι η επόμενη σκηνοθεσία μου, άρα αυτή τη στιγμή, δεν μπορώ να σας απαντήσω με ειλικρίνεια.
Συνήθως το να προέρχεσαι από καλλιτεχνική οικογένεια δημιουργεί ένα «βάρος» . Εσύ πως το αντιμετωπίζεις;
Σέβομαι και τιμάω τους γονείς μου τόσο σαν γιος τους, όσο και σαν καλλιτέχνης. Είναι δυο άνθρωποι που υπηρέτησαν και συνεχίζουν να υπηρετούν την τέχνη τους με μεγάλη ευθύνη, ανιδιοτελή αγάπη και απόλυτη προσήλωση. Είμαι πολύ περήφανος γι’αυτούς. Από εκεί και πέρα, δεν θέλω να θεωρούμαι η προέκτασή τους και είναι στο χέρι μου να χαράξω τη δική μου ανεξάρτητη καλλιτεχνική πορεία.
Με τι «γεμίζεις» τον ελεύθερο χρόνο σου;
Αγαπώ τη θάλασσα. Αν δεν έκανα θέατρο, θα ήθελα να δουλεύω στη θάλασσα, κι ας ήμουν μούτσος. Από ‘κει και πέρα, προσπαθώ ο ελεύθερος χρόνος μου να είναι μακριά από το θέατρο. Μου αρέσει να κάνω πράγματα που να μου γνωρίζουν όσο περισσότερες όψεις της ζωής γίνεται. Θέλω να έχω ανοιχτούς ορίζοντες και να μην περιορίζομαι σε μικροκόσμους και ρουτίνες.
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
