Επιμέλεια συνέντευξης: Κωνσταντίνος Πλατής
Είναι εύκολο για ένα παιδί μικρής ηλικίας να αφομοιώσει τα νοήματα της παράστασης;
Έχω την εντύπωση ότι είναι πιο εύκολο για τα παιδιά παρά για τους μεγάλους να αφομοιώσουν τα νοήματα της παράστασης. Παρόλο που στο έργο φαίνεται να έχει μεγαλύτερη σημασία η απώλεια ενός πολύ προσωπικού ατόμου, το πρωτεύον ζήτημα και νόημα της παράστασης δεν είναι αυτό. Είναι πολύ πιο σημαντικό να αντιληφθεί - και νομίζω ότι τα περισσότερα παιδιά το αντιλαμβάνονται - ότι η προσπάθεια, η τόλμη και η επιμονή, είναι αυτά που μπορούν να γυρίσουν έναν ολόκληρο κόσμο ανάποδα. Άλλωστε, αυτό που μπορεί να αποκομίσει κανείς βλέποντας αυτή τη παράσταση, είτε μεγάλος είτε μικρός, είναι να προσπαθεί για τα θέλω του "ξανά και ξανά και ξανά", όπως ακριβώς αναφέρει και το κορίτσι στη παράσταση.
Τα παιδιά συμμετέχουν στην παράσταση;
Τα παιδιά σε κάθε παράσταση συμμετέχουν διαφορετικά. Άλλοτε είναι πολύ ήσυχα παρακολουθώντας τη ροή της ιστορίας, κι άλλοτε αντιδρούν σε συμβάντα που εκτυλίσσονται επί σκηνής. Τα παιδιά δεν έχουν συνηθίσει να βλέπουν ή να ακούνε παραμύθια που σε σχετικά σύντομο σημείο της ιστορίας υπάρχει ο θάνατος αγαπημένου προσώπου. Άρα, όπως αντιλαμβάνεσαι υπάρχουν και οι ανάλογες αντιδράσεις. Θεωρώ ότι αυτό το στοιχείο, της απώλειας, είναι αυτό που καθιστά την παράσταση και κατ' επέκτασιν το έργο διαφορετικό, με την καλή έννοια, από άλλες ιστορίες που προορίζονται για παιδιά.
Θυμάσαι κάποια αντίδραση από παιδί που να σε ξάφνισε;
Οι αντιδράσεις από τα παιδιά, ειδικά σε μία θεατρική παράσταση που είναι ζωντανό πράγμα είναι κάτι πολύ όμορφο. Σημαίνει ότι το παιδί αναπνέει μαζί σου και αντιλαμβάνεται τι θέλεις να του πεις. Όπως ανέφερα και πριν, στο έργο υπάρχει ο θάνατος, κι ο θάνατος στη παράσταση πραγματοποιείται πολύ συμβολικά. Σε μια παράσταση λοιπόν, επέρχεται ο θάνατος του αγοριού και μετά ακολουθεί παύση. Μέσα στη παύση ξαφνικά ακούγεται η φωνή ενός παιδιού να λέει, "Μαμά, πέθανε.". Με αυτό αντιλαμβάνεσαι ότι τα παιδιά καταλαβαίνουν και κατανοούν τα πάντα αρκεί να το κάνεις σωστά και με σεβασμό.
Κατά τη διάρκεια της παράστασης νοιώθεις ότι δισκεδάζεις ή ότι είσαι προσηλωμένος στο ρόλο σου;
Νομίζω ότι ο συνδυασμός και των δύο φέρει το καλύτερο αποτέλεσμα. Ναι, φυσικά πρέπει να είσαι προσηλωμένος στο ρόλο ή στους ρόλους που έχεις να παίξεις. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να το διασκεδάζεις ταυτόχρονα. Χωρίς να έχω μεγάλη εμπειρία στη σκηνή, όντας πολύ νέος στο επάγγελμα αυτό, παρατηρώ και λέω στον εαυτό μου, πόσο σημαντικό είναι να διασκεδάζεις και να ευχαριστιέσαι αυτό που κάνεις, πόσο μάλλον σε μία παιδική παράσταση που απαιτεί υψηλή σωματική και πνευματική ενέργεια. Αν δεν έχεις την όρεξη να το κάνεις, τότε καλύτερα μη το κάνεις.
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
