Επιμέλεια συνέντευξης: Κωνσταντίνος Πλατής
Πες μας λίγα λόγια για το ρόλο σου στην παράσταση
Η παράσταση χωρίζει τον Κώστα Μασσέλο Νούρο σε τρείς ηλικίες της ζωής του , στην παιδική στην μεσαία και στην κατασταλαγμένη. Εγώ επωμίζομαι το βάρος της μεσαίας , οι τρείς αυτές ηλικίες-ρόλοι κατά την διαρκεια της παράσταση συνδιαλέγονται μεταξύ τους με έναν ιδιαίτερο τρόπο , άλλοτε συγκρούονται άλλοτε συνομιλούν και κάποιες φορές πορεύονται μαζί αν και χώρια . Ο βαθύτερος σκοπός αυτού του διαλόγου είναι να εξελιχθεί , να θυμηθει, να ζήσει .
Οι μη συμβατικός θεατρικός χώρος στον οποίο διαδραματίζεται κάθε φορά η παράσταση είναι κάτι που εντυπωσιάζει το θεατή. Για τον ηθοποιό υπάρχει κάποια δυσκολία σε αυτό;
Ο μη συμβατικός χώρος είναι αναπόσπαστο κομμάτι της παράστασης , η πρόθεση ήταν να συνδεθούν να ξαναζωντανέψουν και να μείνουν ενεργοί οι χώροι που διάβηκε ο Κώστας Νούρος . Ήταν κομβικό σημείο της αρχικής πρότασης της Ανθής Γουρουντή . Η σκηνοθετική ματιά της Χρύσας Καψούλη και η διαμόρφωση του σκηνικού χώρου από τον Σπύρο Γκέκα δημιούργησαν ένα μαγικό περιβάλλονν, μέσα στον οποίο η παράσταση πήρε ζωή . Ενώ είναι η ίδια παράσταση κάθε φορά είναι διαφορετική δίνοντας σου την χαρά και την αγωνία να την ανακαλύψεις από την αρχή.
Ποια είναι τα δικά σου συμπεράσματα για την προσωπικότητα του Κώστα Μασσέλου-Νούρου;
Η προσωπικότητα του Νουρου συνοψίζεται στην πολύ ωραία φράση που έχει γράψει ο Τσιμάρας Τζανάτος σε κείμενο της παράστασης “ Στενή η ζωή σαν χαραμάδα δεν χωρούσα να ζήσω " ήταν ένας άνθρωπος που δεν χωρούσε σε τόπο.
Θα μπορούσε να βάλεις στη θέση του Νούρου μια προσωπικότητα της εποχής μας και γιατί;
Ο άνθρωπος που προσφέρει απλόχερα την ψυχή του τραγουδώντας τον πόνο σε μια ζωή που του δίνει μόνο θάνατο, πόλεμο, ξενιτιά, κοινωνικό στιγματισμό και τον αφήνει να πεθάνει μόνος και ξεχασμένος είναι μοναδικός.
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
