Επιμέλεια συνέντευξης: Κωνσταντίνος Πλατής
Τι είναι αυτό που κάνει επίκαιρη την τραγωδία αυτή στη σημερινή εποχή;
Έρη Παπαγαλάνη: Η Ελένη γράφτηκε από τον Ευριπίδη σε μια εποχή που η Αθήνα πλήττεται από πολιτική και ηθική κρίση. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και σήμερα όπου το δίκαιο του ισχυρού υπερισχύει και το παράλογο των πολέμων συνεχίζεται στο όνομα μιας "Ελένης" προκειμένου να χορτάσει το αδηφάγο τέρας του καπιταλισμού. Όπως τότε έτσι κ σήμερα η σωτηρία μας εξαρτάται από την επινοητικότητα μας.
Αγησίλαος Σιούνας: Πρόκειται για ένα αντιπολεμικό έργο που υμνεί τον έρωτα και την αγάπη καυτηριάζοντας το παράλογο των πολέμων και τη μανία των ισχυρών να ξεπουλάνε τα πάντα χωρίς να σέβονται και να υπολογίζουν τίποτα. Τονίζεται μέσα από το έργο ότι καμία Ελένη δεν ήταν η πραγματική αιτία του πολέμου, αλλά όπως και σήμερα οι αιτίες των πολέμων βρίσκονται καθαρά στα οικονομικά συμφέροντα.
Το κείμενο μιλάει για τον έρωτα ή είναι μια ιστορία για την πολιτική και τον τρόπο με τον οποίο ασκείται από τα αρχαία χρόνια και μέχρι σήμερα ίσως;
Έρη Παπαγαλάνη: Ο Ευριπίδης γράφει έναν ύμνο στην αληθινή αγάπη που τότε, τώρα και πάντα θα είναι ότι πιο σημαντικό στη ζωή των ανθρώπων και μέσα από αυτό με τρόπο έξυπνο καταγγέλλει την ματαιότητα των πολέμων κ αυτών που τους προκαλούν. Προσπαθεί να ξεχωρίσει την ήρα από το στάρι. Να επαναπροσδιορίσει τις αξίες, τη θέση που έχει η "πληρότητα" που προκύπτει από την ένωση των δυο στη ζωή του καθενός, στην επίτευξη της προσωπικής ευτυχίας και στην ένωση του συνόλου της κοινωνίας.
Αγησίλαος Σιούνας: Από την μιά είναι αντιληπτό ότι η αιτία του πολέμου ήταν τα οικονομικά ωφέλη, από την άλλη όμως προκύπτει το βαθύτερο νόημα του έργου, που δεν είναι άλλο από το πως η αληθινή αγάπη και η αφοσίωση μπορούν στο τέλος να νικήσουν τα πάντα.
Υπάρχει κάποιο χαρακτηριστικό πάνω στο οποίο επικεντρώνετε το ρόλο σας;
Έρη Παπαγαλάνη: Η Ελένη είναι ένα ονειρικό, άπιαστο πλάσμα. Κυριαρχείται από ένα απροσδιόριστο μυστήριο, μια έντονη δυναμική μα και κάτι απόλυτα εύθραυστο, νομίζω δεν χωράει σε καλούπια, θέλει ελευθερία να αναπνεύσει να βγει η αλήθεια της, κι όπως είπε κι ο Λόρδος Βύρων "αυτό είναι παράξενο, μα αληθινό, γιατί η αλήθεια είναι πάντα αλλόκοτη".
Αγησίλαος Σιούνας: Στις περισσότερες τραγωδίες ο Μενέλαος παρουσιάζεται αρκετά οκνηρός και μαλθακός. Στη συγκεκριμένη όμως τραγωδία , ο Ευριπίδης, παρουσιάζει τον Μενέλαο έμπειρο, ηρωικό, γεμάτο θάρρος, έχει πίστη και αφοσίωση στη γυναίκα που αγαπά και είναι έτοιμος να θυσιάσει τα πάντα , ακόμα και τη ζωή του, για να είναι μαζί της. Ένας τέτοιος χαρακτήρας λοιπόν, γενναίος και δυναμικός που ετοιμάζεται να ρισκάρει τα πάντα για τον έρωτα, είναι λογικό να έχει γοητεύσει μια ομάδα ανθρώπων, διότι ο συγκεκριμένος χαρακτήρας έχει εκλείψει στις μέρες μας.
Στην εποχή μας τι είναι αυτό για το οποίο αξίζει κάποιος να «πολεμήσει» μέσα σε μια κοινωνία;
Έρη Παπαγαλάνη: Αξίζει να πολεμήσει για να κρατήσει τον εαυτό του, να μην γίνει αυτό που θέλουν οι άλλοι και που ο φόβος κι η ανασφάλεια της εποχής επιβάλλουν.
Να συνεχιστούν τα όνειρα και οι προσπάθειες που τα τελευταία χρόνια έπεσαν σε αδιέξοδο. Επικρατεί μια παραίτηση που πια δεν ωφελεί, ήδη φτάσαμε πολύ κάτω, δεν υπάρχει λόγος να φοβόμαστε για το χειρότερο, νομίζω είναι καιρός για ανάταση.
Αγησίλαος Σιούνας: Ζούμε σε μια κοινωνία όπου πολλοί άνθρωποι είναι έτοιμοι να θυσιάσουν τα πάντα στο βωμό του εύκολου χρήματος και της εφήμερης δόξας. Πρέπει λοιπόν να μιμηθούμε τον Ηρακλή και να επιλέξουμε το δύσκολο δρόμο της αρετής και να διεκδικήσουμε τις ηθικές αξίες που θα μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους. Δεν πρέπει ,τέλος, να ξεχνάμε ότι η κρίση που περνάμε δεν είναι μόνο οικονομική αλλά κυρίως μια κρίση αξιών.
Το θέατρο είναι για εσάς ένα ταξίδι, κι αν ναι, υπάρχει τελικός προορισμός;
Έρη Παπαγαλάνη: Το θέατρο είναι ένα μόνιμο ταξίδι όπου ο χρόνος κι ο τόπος δεν έχουν και τόση σημασία. Το μόνο ταξίδι που η επανάληψη δεν κουράζει γιατί κάθε φορά οι αποσκευές αλλάζουν προσδίδοντας του κάτι άλλο και το πιο συναρπαστικό είναι το γεγονός ότι είναι ένα μοναχικό ταξίδι με πολύ προσωπικές αποσκευές που μοιράζεται, μπερδεύεται κ ενώνεται με τα ταξίδια αυτών που το παρακολουθούν κι έτσι όλα τα ταξίδια σε μια στιγμή κι όσο κρατά αυτή γίνονται ένα.
Αγησίλαος Σιούνας: Το Θέατρο είναι τα πάντα για μένα. Είναι μέσο εκτόνωσης, απελευθέρωσης και απενοχοποίησης που μας κάνει καλύτερους ανθρώπους. Απο κάθε συνεργασία μου προσπαθώ να πάρω κάτι καινούργιο και θεωρώ πως είναι η καλύτερη μορφή ψυχοθεραπείας. Τίποτα δεν γεμίζει την ζωή μου, όπως το Θέατρο.
Η παράσταση θα παρουσιαστεί στο «Σπίτι του ηθοποιού» στις 26 & 27/ Αυγούστου και στον Πολυχώρο «Αλεξάνδρεια» στις 7 & 9 Σεπτεμβρίου 2017.
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
