Επιμέλεια: Μαργαρίτα Λιγνού
Φέτος θα παρακολουθήσουμε την παράσταση «Τα σ’ αγαπώ του κόσμου»
στο Νέο Θέατρο Κατερίνας Βασιλάκου, πείτε μας λίγα λόγια....
Η παράσταση είναι βασισμένη στην σειρά βιβλίων “Σ’ αγαπώ” εκδόσεις Μίνωας , που έχω γράψει και περιλαμβάνει 5 βιβλία . Είναι μια ιδέα του φίλου χορογράφου και σκηνοθέτη Αναστάση Δεληγιάννη , που μου το πρότεινε και το αγκάλιασα αμέσως . Το αγκάλιασα γιατί θέλω πολύ όλα όσα πρεσβεύουν να αγγίξουν τους μικρούς ακροατές . Η παράσταση είναι χρωματισμένη με την εν συναίσθηση που θεωρώ ότι πρέπει οι γονείς να την καλλιεργούν από πολύ μικρή ηλικία στα παιδιά τους. Το παιδικό θέατρο μπορεί να γίνει ένα κανάλι
αξιών και σπουδαίων εννοιών.
Πόσο δύσκολο είναι να μεταφερθεί ένα βιβλίο στο θεατρικό σανίδι;
Η δραματοποίηση ενός παραμυθιού είναι πάντα μια ενδιαφέρουσα πρόκληση. Όταν έχεις καλούς συνεργάτες δεν είναι δύσκολο να γίνει .Επιπλέον η παράσταση χτίστηκε συγγραφικά μαζί με εμένα , την συγγραφέα, οπότε αυτό είναι ένα συν . Ενσωματώσαμε νέα στοιχεία με τον Αναστάση έτσι ώστε να δώσουμε πνοή στους χαρακτήρες κι αφουγκραστήκαμε το σήμερα έτσι ώστε να είμαστε μέσα στον παλμό .
Κατά τη γνώμη μου τα παιδιά είναι αυστηροί κριτές και όταν κάτι δεν αρέσει
στην αισθητική τους είναι πολύ δύσκολο να το ανατρέψεις, ποια είναι η δική
σας γνώμη;
Τα παιδιά , βλέποντας ένα θεατρικό έργο , μπορούν να παίξουν με την φαντασία τους , τις επιθυμίες τους , τους φόβους τους , τα θέλω τους . Με αυτό τον τρόπο κάνουν ένα μικρό ταξίδι κατανόησης εαυτού. Δεν είναι δύσκολο να τα κερδίσεις αρκεί να τα σέβεσαι ως κοινό, να μην υποτιμάς την κρίση τους , να συνδιαλέγεσαι μαζί τους έτσι ώστε να μην απομακρύνεσαι από την κεντρική ιδέα του κειμένου .
Η κληρονομία του ονόματος σας από τον αείμνηστο πατέρα σας, δημοσιογράφο και ποιητή Γιάννη Θεοδωράκη, αδελφό του αξέχαστου Μίκη Θεοδωράκη σας δυσκόλεψε στη πορεία σας;
Είναι μια κληρονομιά σπουδαία και ευγνωμονώ γι' αυτό. Περισσότερο είχα πάντα το αίσθημα της ευθύνης στο να είμαι άξια να ανταποκριθώ απέναντι στο όνομα . Ένα όνομα που φώτισε όλη την Ελλάδα με την μουσική του και τις αξίες του. Όταν ήμουν στα Ωδεία κυρίως σπουδάστρια , εκεί θεωρούσα ότι έπρεπε να είμαι “τέλεια” λόγω αυτής της συνθήκης . Δίχως φυσικά να μου το έχει ζητήσει κανείς . Αργότερα ,μεγαλώνοντας , κι όταν πια βρήκα τα πατήματα μου στη μουσική όλα άλλαξαν. Ο πατέρας μου ο Γιάννης , ο θείος μου ο Μίκης , ο παππούς μου ο Γιώργος , η ρίζα μου είναι ευλογημένη !
Ποιος είναι ο πρώτος άνθρωπος που θα διαβάσει το βιβλίο σας μετά την
ολοκλήρωση του και γιατί;
Οι κόρες μου ! Πολύτιμες ! Η γνώμη τους έχει ιδιαίτερη βαρύτητα γι' αυτό κι
εμπιστεύομαι τη κρίση τους.
Τι πιστεύετε ότι χρειάζεται ο τόπος και η κοινωνία για να γίνει πιο
ανθρώπινη;
Εν συναίσθηση , εγκαρδιότητα , συμπόνοια . Έννοιες που όλο και γίνονται πιο θολές .Να δίνουμε χώρο οι άνθρωποι μέσα μας στην αλληλεγγύη κι όχι στην ανταγωνιστικότητα. Να αναγνωρίζουμε τον πόνο και την δυσκολία του άλλου. Να μην χαρίζουμε τον οίκτο μας αλλά να είμαστε πρόθυμοι για τον συνάνθρωπο .
Πείτε μας τι έπεται....
Μόλις εκδόθηκε το νέο μου παιδικό βιβλίο “Μια παράξενη κυρία που την λένε Δυσλεξία” από τις εκδόσεις Έναστρον το οποίο πρόκειται να παρουσιάσω σε διάφορους χώρους και βιβλιοπωλεία σε όλη Ελλάδα . Είμαι πολύ περήφανη γι' αυτό μου το βιβλίο γιατί ήθελα πολύ να μιλήσω στα παιδιά για αυτή την μαθησιακή δυσκολία.
Πληροφορίες για την παράσταση: εδώ
