Συνέντευξη με την Ελευθερία Ρήγου για την παράσταση «Το Χρυσό Αρισμαρί»

Επιμέλεια: Μαργαρίτα Λιγνού

Πως νοιώθετε βιώνοντας τη νέα πραγματικότητα;

Ο κόσμος του θεάτρου, περνάει βαθιά κρίση τον τελευταίο χρόνο. Λόγω της πανδημίας τα θέατρα μένουν κλειστά κι αυτό σημαίνει ότι η ανεργία μαστίζει όχι μόνον εμάς τους ηθοποιούς αλλά και όλους τους επαγγελματίες  που έχουν σχέση. Παίρνουμε φυσικά μια αποζημίωση κάθε μήνα, η οποία δεν φτάνει να καλύψουμε ούτε τα βασικά. Όσοι από εμάς  είναι τυχεροί και έχουν σήριαλ, μπορεί να πει κανείς ότι έρχονται σε επαφή με το αντικείμενο τους αλλά δεν είναι το ίδιο. Η δια ζώσης επαφή με το κοινό, ο κύριος στόχος της θεατρικής πράξης έχει πληρωθεί ανεπανόρθωτα.

Από την άλλη,  η καθημερινότητα και οι απαιτήσεις της, δεν σε αφήνουν να καθίσεις με σταυρωμένα χέρια. Πολλοί από εμάς έχουμε αλλάξει επάγγελμα. Και εγώ έκανα απόπειρα να δουλέψω αλλού γιατί δεν είναι δυνατόν ένας νέος άνθρωπος να μένει παροπλισμένος. Καλές οι ταινίες αλλά το μυαλό πρέπει να έχει διέξοδο σε δημιουργικές ασχολίες. Φυσικά όλοι οι κλάδοι περνάνε κρίση και προσπαθούν να βρουν λύσεις οι οποίες είναι απλώς ημίμετρα. Η φυσική παρουσία των ανθρώπων έχει λείψει από τις διαπροσωπικές μας σχέσεις με ό,τι κι αν συνεπάγεται αυτό. Μας έχει λείψει η καλή κουβέντα, η αγκαλιά, το φιλί, η ανθρώπινη παρουσία στη δυσκολία. Τώρα τα δύσκολα τα περνάμε μόνοι. Και είναι μια μοναξιά που δεν έχουμε επιλέξει, αλλά μας έχει επιβληθεί. Η στέρηση της ελευθερίας, ακόμη κι όταν κατανοείς απόλυτα γιατί επιβάλλεται, σε κάποιες περιπτώσεις κάνουν τον άνθρωπο αγρίμι, ικανό να πράξει παράνομα γιατί είναι κουρασμένος και δεν αντέχει άλλο. Η υπομονή είναι μια λέξη που έχει εγκατασταθεί στο λεξιλόγιο μας για να ξορκίσουμε τις οικονομικές, κοινωνικές και ψυχολογικές επιπτώσεις στη ζωή μας, μπροστά στο φόβο του θανάτου και της εξαθλίωσης προς πάσα κατεύθυνση.

 

Πόσο δύσκολο θα είναι κατά τη γνώμη σας το αμέσως επόμενο διάστημα;

Χωρίς να θέλω να γίνω αρνητική, δεν είμαι και πολύ αισιόδοξη. Δεν ξεπερνιέται έτσι μια πανδημία. Και το κόστος που έχει επιφέρει σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης ζωής, θα το πληρώσουμε με το αίμα μας. Πρέπει  να "σταθούμε" οικονομικά, να ξανακερδίσουμε την εμπιστοσύνη στο διπλανό μας αν την είχαμε, να ξεπεράσουμε η να μάθουμε να ζούμε με τις ανθρώπινες απώλειες. Θα είναι δύσκολο να μην είμαστε μελαγχολικοί, επιφυλακτικοί και μεμψίμοιροι όσον αφορά το επόμενο διάστημα.

To παιδικό θέατρο έχω την αίσθηση ότι είναι ένας δυνατός τρόπος χειραγώγησης των παιδιών με διασκεδαστικό τρόπο, ποια η γνώμη σας;

Το θέατρο για παιδιά πιστεύω ότι είναι ένας χώρος όπου λες τα πιο ουσιαστικά πράγματα στα παιδιά και τα συστήνεις με έννοιες όπως η αγάπη ,η απώλεια, η δικαιοσύνη, η σημασία της ομαδικότητας, η αγάπη στα ζώα και τα πιο αδύναμα πλάσματα, με τον πιο ευφάνταστο και ευφυή τρόπο . Στην θεατρική παράσταση μπορούν και τα ίδια να συμμετέχουν. Η  διαδραστικότητα των ηθοποιών με το κοινό, είναι χαρακτηριστική και επωφελής .Τότε γίνεται πραγματική δουλειά στο μυαλό και τις παιδικές ψυχές. Τα παιδιά είναι άγραφη κόλλα και μέσω του θεάτρου κοινωνούν στον πραγματικό κόσμο με τον πιο διασκεδαστικό και δημιουργικό τρόπο.
To θέατρο λειτουργεί ως ένα είδος ψυχοθεραπείας για τους θεατές, συμβαίνει το ίδιο και για τους ηθοποιούς ;

Η θεατρική πράξη "εργάζεται  κυρίως έξω από τα όρια του βιολογικού ρυθμού ,γιατί κατατάσσεται στην ψυχαγωγία. Όταν ο νους αποσύρεται κουρασμένος από την καθημερινότητα και τη ρουτίνα, αρχίζουν να αναδύονται άλλες παρορμήσεις του σώματος και να γίνονται πράξεις χωρίς αυτός να παρεμβάλλεται ως εμπόδιο. Ναι είναι θεραπεία για την ψυχή γιατί κατά τη διάρκεια του δρώμενου, χαλαρώνουμε και αφήνουμε τις πληγές μας να ιαθούν.

Με αφορμή τη διαδικτυακή προβολή και το πρωταγωνιστικό ρόλο που έχετε στην παράσταση «Το Χρυσό Αρισμαρί» της Κέλλυς Σταμουλάκη, τι όφελος θα έχει αυτό στη διαπαιδαγώγηση των μικρών θεατών;

Το "Χρυσό Αρισμαρί" της Κέλλυς Σταμουλάκη διηγείται ουσιαστικά τις περιπέτειες δυο επιστήθιων φίλων στην προσπάθεια τους να βρουν το γιατρικό για την ασθένεια του πατέρα ενός εκ των δύο. Στο δρόμο τους θα συναντήσουν πολλές δυσκολίες, αλλά θα τις νικήσουν για το υπέρτατο αγαθό που είναι η υγεία και η μακροημέρευση ενός δικού σου ανθρώπου. Είναι επίκαιρο όσο ποτέ ,κυρίως στις μέρες μας. Η αγάπη ,η Καλοσύνη, η αυτοθυσία, η αυταπάρνηση αλλά και το μεγαλείο του έρωτα είναι μερικά μόνον από τα στοιχεία που ζωντανεύουν σε αυτήν την ιστορία και παρακινούν τους μικρούς αλλά και μεγάλους φίλους που θα το παρακολουθήσουν ,να το αγαπήσουν και να το δουν και να το ξαναδούν.

Αν σας ζητούσα να κατατάξετε κατά τη κρίση σας το το επίπεδο των παραστάσεων του σύγχρονου Ελληνικού θεάτρου σε μια  κλίμακα από το 1 έως το 10 ποια θα ήταν η βαθμολογία σας και γιατί;

Το ελληνικό θέατρο ,παρά τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετώπιζε κατά καιρούς δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το ξένο. Κι αυτό γιατί υπηρετείται από προχωρημένα μυαλά που στόχο δεν έχουν να γίνουν πολυεκατομμυριούχοι, αλλά να δηλώσουν την παρουσία τους χρησιμοποιώντας τα εκφραστικά τους μέσα και υπηρετώντας ένα θεμελιώδες κείμενο. Το κείμενο της παγκόσμιας γλώσσας της αλήθειας. Κι όσο γι' αυτήν έχω να πω ένα  μεγάλο Μπράβο και να βάλω ένα 10  με πολλούς τόνους και στους συναδέλφους μου και στον εαυτό μου.

Σας ευχαριστώ θερμά για αυτή την υπέροχη κουβέντα και κάθε καλό στο διάβα σας!

Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ