Επιμέλεια: Μαργαρίτα Λιγνού
Για δεύτερη χρονιά στο θέατρο Αλκμήνη από 15 Οκτωβρίου, μια παράσταση αφιερωμένη στη μνήμη του Θύμιου Καρακατσάνη, βάλτε μας στο κλίμα…
Στο κέντρο της πόλης, σ΄ έναν ακάλυπτο, η «Ακάλυπτη» μόνη προσπαθεί να ισορροπήσει μεταξύ πραγματικότητας και ονείρου. Πυροδοτεί την φαντασία κι ενσαρκώνει τη «γυναίκα κλόουν» με το χαμόγελο να στολίζει το πρόσωπό της, απέναντι στο αφιλόξενο σχεδόν απάνθρωπο πατριαρχικό τοπίο της σημερινής κοινωνίας. Διεκδικεί έναν άλλο κόσμο, όπου η τρυφερότητα θέτει τα θεμέλιά του.
Γιατί «Ακάλυπτη»;
Όλοι μας κάπου είμαστε ακάλυπτοι. Είτε οικονομικά κι επαγγελματικά, είτε κοινωνικά, συναισθηματικά… «Ακάλυπτη» λοιπόν γιατί ένα φωτεινό πλάσμα γίνεται σύμβολο ελπίδας.
Το κείμενο γραμμένο από τη μητέρα σας, Ρούλα Καρακατσάνη, είναι απόλυτα συμβατό με τη σημερινή καθημερινότητα και διεκδικεί το όνειρο, άραγε είναι εφικτό;
Ο Πωλ Βαλερύ λέει, «ο καλύτερος τρόπος να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου, είναι να ξυπνήσεις». Το κείμενο της μητέρας μου με αφύπνισε. Ακροβατεί στον άμεσο λόγο και την ποιητικότητα, δημιουργώντας τις συνθήκες όπου η πραγματικότητα λυτρώνεται μέσω του ονείρου. «Κάθε μπόρα κρύβει έναν ήλιο. Με το ξημέρωμα θα γεννηθεί το όνειρο», λέει η
«Ακάλυπτη».
Τι προτιμάτε, μονόλογο ή να είστε κομμάτι ενός μεγάλου θιάσου και γιατί;
Η τέχνη του ηθοποιού δεν είναι μοναχική, αλλά κρύβει απέραντη μοναξιά.
Ποιο ήταν το έναυσμα να ανεβάσετε μια παράσταση αφιέρωμα για τα 10 χρόνια απουσίας του Θύμιου Καρακατσάνη;
Έκλειναν δέκα χρόνια απουσίας του πατέρα μου κι ένιωσα την ανάγκη να του αφιερώσω την «Ακάλυπτη».
Επόμενα σχέδια;
Δεν θέλω να κάνω τον Θεό να γελάσει.
Πληροφορίες για την παράσταση: εδώ
