Επιμέλεια: Κωνσταντίνος Πλατής
Πρώτη φορά, άκουσε για το έργο του Ντένις Κέλι τυχαία παρακολουθώντας μια ξένη εκπομπή. Το έψαξε, το βρήκε, το μετέφρασε και αποφάσισε να πάρει μ’ αυτό το βάπτισμα του πυρός στη σκηνοθεσία.
Αυτή της η ιδέα φάνηκε εξαιρετικά επιτυχημένη καθώς η παράσταση Girls and Boys συνεχίζεται για τρίτη χρονιά στο θέατρο 104, επιτυγχάνοντας απανωτά sold-out και διθυραμβικές κριτικές.
Η Άννα- Μαρία Στεφαδούρου οδήγησε σκηνοθετικά τη Δώρα Παρδάλη σε μονοπάτια που μόνο ενδιαφέρον έχουν για τον θεατή και την ψυχή του.
Μια παράσταση γροθιά στο στομάχι που αξίζει να δείτε!
Η παράστασή σας συνεχίζεται παρά την πανδημία για 3η σεζόν; Γιατί πιστεύετε ότι την αγκάλιασε το κοινό;
Αν κρίνω από τα σχόλια του κοινού, που μας δίνει εξαιρετικό feedback, θα έλεγα πως πρόκειται για ένα συνδυασμό αρτιότητας έργου, χρονικής στιγμής της Ελληνικής κοινωνίας -έχει επιθυμία δηλαδή το κοινό να συζητάει τέτοια θέματα- και σκηνικής απόδοσης. Το κείμενο είναι εξαιρετικό, με πολύ χιούμορ, πολλή αγωνία και τρομερές ανατροπές. Η επικαιρότητά του είναι, δυστυχώς, απίστευτη. Και, τέλος, η υποκριτική της Δώρας Παρδάλη είναι κάτι που είχαμε πολλά χρόνια να δούμε σε ελληνική θεατρική σκηνή. Αποφασίσαμε να αφήσουμε την ιστορία να πρωταγωνιστήσει στην παράσταση, αντί για τα σκηνοθετικά κόλπα, και αυτό πιστεύω τελικά χαλαρώνει το κοινό, γιατί αυτό που παρακολουθεί είναι κάτι τόσο γνώριμο και ανθρώπινο, που δε χρειάζεται να το αποκωδικοποιήσεις. Είναι κατά κάποιο τρόπο μία παράσταση θεάτρου τόσο καθαρή, σαν να βλέπεις κάτι ανάμεσα σε ταινία και σταντ-απ.
Ας πάμε λίγο πίσω...Πώς ανακαλύψατε το έργο;
Παρακολουθώ τις καριέρες και τις επιλογές ηθοποιών και σκηνοθετών, που θαυμάζω, με μεγάλο ενδιαφέρον και έχω μια τάση να ενημερώνομαι για ξένες χώρες όπως η Αγγλία και η Αμερική όχι μόνο από τις ειδήσεις αλλά και από την κωμωδία που παράγουν. Θεωρώ ότι η κωμωδία είναι κάτι σαν «ακτινογραφία» μιας κοινωνίας στη δεδομένη εκείνη στιγμή. Κάπως έτσι, είχε ο Stephen Colbert καλεσμένη την Carey Mulligan στην εκπομπή του και, επειδή μου αρέσει πάρα πολύ ως ηθοποιός, έβαλα αμέσως να δω τη συνέντευξή της. Έτσι έμαθα ότι παίζει αυτό το μονόλογο και αποφάσισα ότι θέλω οπωσδήποτε να τον διαβάσω κι εγώ. Ήταν το πιο ωραίο έργο που είχα διαβάσει εδώ και πολλά χρόνια και αμέσως ξεκίνησα τη, μακροχρόνια ομολογουμένως, διαδικασία για τα δικαιώματα.
Είναι η πρώτη σας σκηνοθετική δουλειά. Τι σας παρακίνησε να δοκιμαστείτε στη σκηνοθεσία.
Είχα αρκετά χρόνια στην υποκριτική οπότε νιώθω σαν να ήρθε κάπως σαν φυσική συνέχεια η σκηνοθεσία. Με βοήθησαν όμως πολύ δύο επιπλέον παράγοντες: το ότι είχα ασχοληθεί και με τη μετάφραση θεατρικών έργων και το ότι συμμετείχα για εφτά χρόνια στο σεμινάριο του Ανδρέα Μανωλικάκη. Εκεί εκπαιδεύτηκε το μάτι μου, χωρίς να το καταλάβω καν στην αρχή, και ένιωσα ότι μπορώ να αναλύσω κείμενο με τρόπο που να είναι παραστάσιμος και να συνεργαστώ με έναν ηθοποιό δημιουργικά προς αυτή την κατεύθυνση.
Αν μπορούσατε να κρατήσετε για πάντα κάτι από τη χρονιά που φεύγει τι θα ήταν αυτό;
Έχουν συμβεί πολύ μεγάλες αλλαγές στη ζωή μου φέτος. Θα τις κρατήσω σίγουρα στην καρδιά μου και ελπίζω ότι, όταν στο μέλλον τις επισκέπτομαι με τη μνήμη μου, θα μου δίνουν χαρά, συγκίνηση και δύναμη για τη συνέχεια.
Αν μπορούσατε να διαγράψετε μια εικόνα ή ένα γεγονός από το 2021 ποιο θα ήταν αυτό;
Τι να πρωτοσβήσει κανείς από αυτή τη χρονιά. Τις γυναικοκτονίες; Τις φωτιές; Τον covid; Έχουμε να διαλέγουμε!
Επόμενα επαγγελματικά σχέδια;
Ευτυχώς δε με πιέζει κάποια ανωτέρα βία για το επόμενο βήμα. Είμαι στη διαδικασία της έρευνας για το επόμενο έργο που θα σκηνοθετήσω και ας έρθει όποτε είναι η ώρα του, όπως ήρθε και του Girls and Boys!
Τελευταίες παραστάσεις κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 21:15 στο θέατρο 104
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
