Επιμέλεια: Μαργαρίτα Λιγνού
Με αφορμή την παράσταση που θα απολαύσουμε φέτος στο Faust «Εγκλήματα
καρδιάς» θα ήθελα να μου πείτε λίγα λόγια για το ρόλο σας……
Το βραβευμένο αυτό έργο, εστιάζει στη ζωή τριών πολύ διαφορετικών αδελφών.
Εγώ υποδύομαι τη Μεγκ Μαγκράθ, τη μεσαία αδελφή της οικογένειας. Η Μεγκ είναι
ένας ασταθής χαρακτήρας, πολύ δυναμική, που δεν αντέχει τους περιορισμούς και
τις συναισθηματικές εμπλοκές. Με την πρόφαση πως φεύγει για να χτίσει την
καριέρα της στο τραγούδι, εγκαταλείπει τον σύντροφό της σε μια πολύ δύσκολη για
τον ίδιο στιγμή. Όλοι την κατηγορούν. Γεγονότα της ζωής της όπως το ότι εκείνη
βρήκε τη μητέρα τους νεκρή ή ο θυμός που αισθάνεται για τον πατέρα της και τον
παππού της, τη βασανίζουν για χρόνια και καθιστούν τη φυγή της μονόδρομο. Η
επιστροφή της θα σημάνει μια νέα εποχή τόσο για την ίδια όσο και για τη σχέση της
με τις αδελφές της.
Έχετε αντλήσει εικόνες και συναισθήματα από τις διαπροσωπικές σας
σχέσεις ώστε να αποδώσετε τα μέγιστα σε αυτό ρόλο;
Η αλήθεια είναι πως με τρομάζει η σκέψη του να χρησιμοποιώ δικά μου βιώματα και να τα “χαρίζω” έτσι απλά σε έναν ήρωα. Ό,τι έχω ζήσει, θα ήθελα να είναι μοναδικό και να μην το σπαταλώ για να “ντύσω” έναν ρόλο, ο οποίος άλλωστε, αν είχε πνοή, θα ακολουθούσε διαφορετική συναισθηματική διαδρομή. Και αυτή ακριβώς είναι η πρόκληση. Το να ανακαλύψω άλλες πτυχές ενός ίδιου -φαινομενικά- συναισθήματος. Για μένα εκεί βρίσκεται όλη η γοητεία.
Ποια ήταν η αφορμή να ασχοληθείτε με το χώρο;
Θα είμαι ειλικρινής, δεν υπήρξε ποτέ ξεκάθαρη αφορμή. Όταν ήμουν μικρή, η μητέρα μου ήταν η μόνη στην οποία έλεγα «Εγώ θα κάνω θέατρο!». Στα σχολικά μου χρόνια το είχα πει σε κάποιους τότε φίλους μου, που όμως δεν πίστευαν ότι το εννοώ. Βλέπετε δεν το έλεγα με κάποια φοβερή θέρμη, διότι το αντιμετώπιζα σαν κάτι δεδομένο, σαν κάτι αυτονόητο. Όταν τελείωνα το 4ο έτος της Νομικής Σχολής στη Θεσσαλονίκη και έπαιρνα πια πτυχίο, επέστρεψα στην Αθήνα και χωρίς καν να το σκεφτώ, πήγα και γράφτηκα στη Δραματική Σχολή. Δεν ένιωθα τίποτα, δεν σκεφτόμουν τίποτα, απλώς περίμενα να ξεκινήσει επιτέλους κάτι που για μένα ήταν προδιαγεγραμμένο.
Δεν είναι η πρώτη φορά που συνεργάζεστε με τον Αλέξανδρο Κοέν, καθώς φέτος σκηνοθετεί το συναρπαστικό έργο της Μπεθ Χένλεϋ «Εγκλήματα καρδιάς», νοιώθετε ασφάλεια όταν έχετε γνώριμους ανθρώπους γύρω σας και κατά συνέπεια είναι πιο εύκολο για εσάς;
Κατ’ αρχάς είναι μεγάλη τιμή για μένα να είμαι σε παράσταση που σκηνοθετεί ο Αλέξανδρος Κοέν. Είναι ένας άνθρωπος που θαυμάζω και αγαπώ πάρα πολύ. Δεν έχω γνωρίσει πιο ευφυή άνθρωπο από εκείνον. Θα τολμούσα να πω πως για μένα είναι οικογένεια. Συνεπώς, ασφαλώς και αισθάνομαι πως βρίσκομαι σε ένα απολύτως προστατευμένο περιβάλλον. Έχω έναν σκηνοθέτη απέναντί μου που σέβεται τους ηθοποιούς και τους καθοδηγεί στην επίτευξη του καλύτερου δυνατού αποτελέσματος. Ωστόσο, για όλους αυτούς τους λόγους, το άγχος μου είναι μεγαλύτερο. Έχω υψηλότερες προσδοκίες από τον εαυτό μου και σε καμία περίπτωση δεν επαναπαύομαι.
Ένα μεγαλοπρεπές όνειρο που θα θέλατε να γίνει πραγματικότητα…
Μεγαλοπρεπές όνειρο… Μια μέρα θα φτιάξω το δικό μου θέατρο! Θέλω πολύ
να δημιουργήσω έναν χώρο που να μη θυμίζει τίποτα από το σήμερα και
τίποτα από το χθες. Δεν έχω βρει τις κατάλληλες λέξεις για να εξηγήσω τι
εννοώ, αλλά εύχομαι κάποια στιγμή να το πετύχω.
Τι σας χαρακτηρίζει ως άνθρωπο;
Το πείσμα μου. Το οποίο, τώρα που το σκέφτομαι, το κληρονόμησα από τη μητέρα μου. Και χαίρομαι γι’ αυτό. Με έχει μάθει να είμαι μαχήτρια, να διεκδικώ όσα επιθυμώ χωρίς τον φόβο ότι θα αποτύχω και να βασίζομαι μόνο στις δικές μου δυνάμεις. Ασχέτως αν εκείνη είναι συνέχεια από πίσω μου!
Επόμενα σχέδια…
Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κάτι βέβαιο ώστε να μπορώ να το μοιραστώ, ωστόσο εύχομαι να έρθουν κι άλλα όμορφα πράγματα. Κι αν δεν έρθουν μόνα τους, τα δημιουργούμε!
Πληροφορίες για την παράσταση: εδώ
