Επιμέλεια: Μαργαρίτα Λιγνού
Η νέα θεατρική σεζόν σας βρίσκει να σκηνοθετείτε µια σύγχρονη κωµωδία που αντικατοπτρίζει ένα κοµµάτι από την ελληνική κοινωνία, πείτε µας λίγα λόγια…
To Πίσσα και Πούπουλα έχει πολλούς διαφορετικούς χαρακτήρες και σίγουρα ο κάθε θεατής θα δει ένα ή περισσότερα κοµµάτια του εαυτού του σε έναν από αυτούς. Επίσης, υπάρχει µια πολύ ενδιαφέρουσα πλοκή, γεµάτη σασπένς, καθώς υπάρχει και ένα µυστήριο προς λύση στην ιστορία που παρακολουθούµε! Όλα αυτά µε ρυθµό, χιούµορ, κωµικές ανατροπές και εκρηκτική ενέργεια! Σήµερα βλέπουµε ότι οι ανθρώπινες σχέσεις περνούν κρίση, υπάρχει µία έξαρση του ατοµισµού καθώς ζούµε σε µία ναρκισσιστική εποχή και αυτό το παρατηρούµε και στο Πίσσα και Πούπουλα αλλά µέσα από τον µεγεθυντικό φακό της κωµωδίας, όπου οι χαρακτήρες είναι αφενός µεγενθυµένοι αφετέρου πιο ανάλαφροι και µαγικοί.
Θα παρακολουθήσουµε µια σειρά από καταστάσεις που σε πολλούς από εµάς θα φανούν γνώριµες καθώς έχω την αίσθηση ότι συµβαίνουν άρδην και στη σηµερινή κοινωνία, ποια η δική σας γνώµη;
Θα περιηγηθούμε μαζί µε τους χαρακτήρες της παράστασης στον κόσµο των dating apps, στις καθηµερινές προδοσίες, στις αποτυχηµένες ψυχοθεραπείες, στην ελπίδα, στην απογοήτευση και πάλι στην ελπίδα. Για εµένα, η επιτυχία αυτής της παράστασης συνίσταται στο ότι βάζει τον θεατή να σκεφτεί πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις αλλά όχι µέσα από τον δρόµο του διδακτισµού. Αυτό γίνεται µε τρόπο ανεπαίσθητο, γιατί είναι µία πολύ άµεση παράσταση που αγγίζει τους θεατές και τα συναισθήματα που γεννιούνται στον κάθε θεατή τον κάνουν να σκεφτεί πάνω στα ζητήµατα που θίγει το έργο.
Περιγράψτε µας µια δυνατή σκηνή της παράστασης…
Υπάρχουν πολλές αγαπηµένες σκηνές, ποια να πρωτοξεχωρίσω; Εµένα µου αρέσει πολύ η σκηνή µε το "παράνοµο” ζευγάρι της παράστασης, όπου συναντιούνται οι απατηµένοι σύντροφοι τυχαία έξω από το σπίτι των εραστών για να τους παρακολουθήσουν. Εκεί συµβαίνουν διάφορα ευτράπελα, και παρακολουθούµε τους χαρακτήρες πάνω στο διαµέρισµα που περνούν από την ερωτική διάθεση στον πανικό και αντίστροφα βλέπουµε κάτω στον δρόµο τους απατηµένους συντρόφους που περνούν από την απογοήτευση στην κατάστρωση ενός σχεδίου για να πάρουν το αίµα τους πίσω! Παρακολουθώντας σε κάθε παράσταση τις αντιδράσεις του κόσµου, αυτή είναι µία από τις πιο αστείες και αγαπηµένες σκηνές της παράστασης.
Κάθε ρόλος και µια εµπειρία, βοηθά άραγε να ανακαλύψουµε καινούργιες
πτυχές του χαρακτήρα µας και της προσωπικότητας µας;
Το θέατρο εµένα προσωπικά µε κάνει να καταλαβαίνω περισσότερο την ανθρώπινη φύση. Να καταλαβαίνω περισσότερο τους άλλους ανθρώπους και τα κίνητρά τους. Σχεδόν ποτέ δεν υπάρχουν ξεκάθαρα καλοί και κακοί και ότι αυτά τα µανιχαϊστικά δίπολα στην ουσία δεν υφίστανται. Επίσης, µέσα από τη διαδικασία της δηµιουργίας µίας παράστασης, νιώθω ότι διευρύνεται ο εαυτός µου, ότι τον γνωρίζω καλύτερα και ότι ωριµάζω περισσότερο, τόσο καλλιτεχνικά όσο και προσωπικά.
Πόσο βοηθητικό είναι το καλό θέατρο είναι στη ψυχολογία του θεατή;
Το θέατρο είναι τροφή για τη ψυχή µας. Δεν είναι τυχαίο ότι αν και είναι µία αρχαία τέχνη δεν έχει παραγκωνιστεί από την τεχνολογία. Το έχουµε ανάγκη ως ανθρωπότητα, θεωρώ ότι είναι σύµφυτο µε την ανθρώπινη φύση. Μία παράσταση µπορεί να µας αναπτερώσει, να µας προβληµατίσει, να µας κάνει να µετατοπιστούµε. Είναι ένας καθρέφτης της φύσης, της κοινωνίας, των ανθρώπων και των ιδεών. Επηρεάζει τόσο τα συναισθήµατα όσο και τη νόηση των θεατών για αυτό επιδρά πάνω µας πολύ πιο άµεσα σε σχέση µε άλλες µορφές τέχνης. Αν πηγαίναµε όλοι στο θέατρο, θα οδηγούµασταν και σε µια κοινωνία, αν µη τι άλλο, µε περισσότερη ενσυναίσθηση.
Ποιο ήταν το έναυσµα για να ακολουθήσατε το δρόµο της υποκριτικής τέχνης;
Από µικρή µε εντυπωσίαζε, πήγαινα θέατρο µε την οικογένειά µου από τότε που ήµουν παιδάκι. Στην τρίτη δηµοτικού, προσπάθησα να γραφτώ στην οµάδα του δήµου, αλλά ο δάσκαλος δεν ήθελε τόσο µικρά παιδιά, είπε να ξαναέρθω του χρόνου. Το θυµόµουν ένα χρόνο ολόκληρο, για να πάω να γραφτώ στην τετάρτη. Στα δεκαεννιά µου, έδωσα εξετάσεις στη δραµατική σχολή “Ανδρέας Βουτσινάς” και πέρασα µε υποτροφία, αυτό ήταν και το πέρασµα από το ερασιτεχνικό στο επαγγελµατικό θέατρο για εµένα. Είχα πάντα µία τεράστια, άσβεστη αγάπη για το θέατρο, δε ξέρω από που έρχεται και αν θα κρατήσει µέχρι να πεθάνω.
Επόµενα σχέδια….
Να συνεχίσουµε να κάνουµε δηµιουργικές και ενδιαφέρουσες παραγωγές µε την εταιρία που ίδρυσα µαζί µε τον Δηµήτρη Κάρα, τη Φως και Σκιά Α.Μ.Κ.Ε. Θέλω να συνεργάζοµαι µε ενδιαφέροντες ανθρώπους σε αξιόλογες δουλειές, να φτιάχνουµε παραστάσεις που να ταξιδεύουν σε µέρη που το θέατρο δεν είναι εύκολα προσβάσιµο και ο κόσµος το έχει ανάγκη. Ακόµα µακρύτερα ταξίδια σε ακόµα πιο µακρινούς ορίζοντες!
Πληροφορίες για την παράσταση: εδώ
