Επιμέλεια: Μαργαρίτα Λιγνού
Φέτος πρωταγωνιστείτε σε μια ανατρεπτική παράσταση που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον των θεατών, οι οποίοι καλούνται για δύο ώρες, να γίνουν ένορκοι στη δίκη και να αθωώσουν ή να καταδικάσουν τον κατηγορούμενο, βγάζοντας την τελική απόφαση, μια άκρως δια δραστική παράσταση που το κοινό έχει πολύ ενεργό ρόλο πόσο εύκολα πιστεύετε ότι θα λειτουργήσει αυτό;
Κυρίες και κύριοι, ονομάζομαι Τ.Κ.. και θα είμαι η πρόεδρος του δικαστηρίου στην υπόθεση για την οποία έχετε επιλεγεί ως ένορκοι!
Ξεκινώντας η παράσταση-δίκη, οι ένορκοι (κοινό) καλούνται να αξιολογήσουν επιχειρήματα, μαρτυρίες, αποδείξεις ώστε να προχωρήσουν ανεπηρέαστοι στην ετυμηγορία τους, από την ψήφο τους θα εξαρτηθεί η τύχη του κατηγορουμένου!!!
Η συνύπαρξη κοινού και σκηνής είναι το ζητούμενο και κατά τη γνώμη μου θεμελιώδης προϋπόθεση της θεατρικής διαδικασίας, όσο πιο δια δραστική τόσο πιο ουσιαστική κι ενδιαφέρουσα η θεατρική πράξη! Λειτουργεί πάντα, εξάπτει το ενδιαφέρον και οξύνει την προσοχή των θεατών, δεν παρακολουθούν μόνον αλλά και αποφασίζουν για την έκβαση της ...παράστασης. Κυρίες και κύριοι ένορκοι ήρθε η ώρα να ψηφίσετε..
Οι δονήσεις στην αίθουσα ανεβαίνουν, μία ευχάριστη έξαψη, ένα παιχνίδι που κορυφώνεται φτάνει στο τέλος, στη λύση.. Άλλωστε η ασφάλεια της θεατρικής σύμβασης προστατεύει από την. Ίσως λανθασμένη απόφαση!
Θέτει δε το τεράστιο θέμα της δικαιοσύνης και το κατά πόσο είναι εφικτή στα ανθρώπινα..!
Δώστε μας κάποια στοιχεία για το δικό σας ρόλο….
Η πρόεδρος του δικαστηρίου, είναι η μαέστρος της ορχήστρας, κατευθύνει την εξέλιξη της διαδικασίας κρατώντας ισορροπίες και όσο είναι εφικτό ηρεμία, διαύγεια, ψυχραιμία και αντικειμενικότητα. Αμερόληπτη,
ανθρώπινη. Τουλάχιστον αυτό είναι ιδανικά.. μια πρόεδρος.
Κάποια δικαστικός που είδε την παράσταση ,ποινικού δικαστηρίου, μου είπε άτι κανένα νομικό σύστημα στον κόσμο, δεν ασχολείται με την ουσιαστική δικαιοσύνη παρά μόνο με την πρακτική, με ότι δηλαδή μπορεί να αποδειχθεί..
Πόσο δρόμο έχουμε ακόμα να διανύσουμε ως άνθρωποι και πόσο μακριά η αλήθεια και η δικαιοσύνη..
Έχετε διανύσει μια μεγάλη πορεία στη τηλεόραση αλλά και στη μεγάλη οθόνη πείτε μας μια από τις συνεργασίες σας που θα μείνει ανεξίτηλη στη μνήμη σας και γιατί;
Θα αφήσω τη μεγάλη πορεία και θα έρθω στο σήμερα, ας μου επιτραπεί. Είμαι χαρούμενη κάθε φορά που έρχομαι στο ΕLIART, στο θεατράκι που δικάζω ,ζω...έρχομαι με διάθεση κι αν δεν είμαι και πολύ καλά με το που συναντώ τους συναδέλφους μου αμέσως γίνομαι καλά!!!
Δεν συμβαίνει πάντα αυτό ξέρετε, όμορφες ,υγιείς σχέσεις χωρίς αιχμές, αντιπαλότητα και γκρίνια.. Είναι αναζωογονητικό, δημιουργικό, θεραπευτικό θα τολμούσα να πω και φυσικά μεταδίδεται, στον κόσμο που μας τιμά με την επιλογή του να έρθει στη παράσταση μας.
Κατά τη γνώμη σας επανερχόμαστε σε μια κανονικότητα σε ότι αφορά τον πολιτισμό στη περίπου μετά covid περίοδο που διανύουμε; 
Ο πολιτισμός είναι παντού στα σχολεία, στις οικογένειές στα λεωφορεία στο μετρό στις σχέσεις μας στο Πώς υπάρχουμε και αντιμετωπίζουμε ότι μας περιβάλλει. Σίγουρα στο πρακτικό μέρος επανερχόμαστε, οι αίθουσες άνοιξαν.. οι ρυθμοί επανέρχονται, τώρα στο ουσιαστικό κομμάτι περί πολιτισμού...δεν ξέρω που βρισκόμαστε.. Μια κοινωνία με τόσα θέματα επιβίωσης, καθημερινής ταλαιπωρίας και αγωνίας, αναρωτιέμαι προς τα που πορεύεται. Δεν είμαι απαισιόδοξη αλλά νιώθω πως έχουμε μακρύ δρόμο να διανύσουμε και πολύ λίγο χώρο σε μια συνέντευξη για να το αναπτύξουμε..
Ας θυμόμαστε ότι ο πολιτισμός είναι προσωπική αλλά και συλλογική υπόθεση
Πείτε μας για τα επόμενα σχέδια σας…
Τον Μάρτιο θα πάμε Θεσσαλονίκη την παράσταση μας. Παίρνω μέρος στη σειρά Παραλία της ΕΡΤ, όσο γι' αλλά σχέδια. Να είμαι όρθια και δημιουργική..!
Πληροφορίες για την παράσταση: εδώ
