Επιμέλεια: Μαργαρίτα Λιγνού
Η σκηνοθεσία είναι η μεγάλη σας αγάπη;
Έχω μια ικανότητα να μ’ενδιαφέρει ο χώρος, ο χρόνος, η ατμόσφαιρα και το παιχνίδι λύσεων πέρα απο εμένα και τον ρόλο μου . Αυτό με τον καιρό και μέσα απο την διδασκαλία θεάτρου μου έδωσε φτερά να μπορώ να φτιάχνω κόσμους κι αυτό στα χέρια ενός παιδιού έχει πολλά καλά αλλά και λάθη. Πετάω με όλα αυτά και ρισκάρω και σκηνοθετικά. Δεν χάθηκε ο κόσμος .
Τι είναι αυτό που σας κατευθύνει για τη προσέγγιση ενός ρόλου και τι σας δυσκολεύει;
Οι ρόλοι είναι ιδέες και στην πράξη ανοίγουν ή κλείνουν. Οι ρόλοι είναι ένα σύστημα, μια δομή, ένα ένστικτο και μια λογική, που φτιάχνεις εσύ αντλώντας από τον πρώτο χώρο του έργου και μετά της παράστασης . Είναι δυο διαφορετικοί κόσμοι, ο γραμμένος ρόλος και ο προφορικός. Γυρνάει η σελίδα και φουντώνει η φαντασία, όταν τον διαβάζεις, αλλά όταν τον ερμηνεύεις, ντύνεσαι, παίζεις κλπ τότε θέλει πόδια, κέντρο, νεύρο και συσχετισμούς. Ο ρόλος έχει βέλος, διαδρομή, συνθήκες και ερμηνείες απο την ίδια την ζωή. Υπάρχει τόση θεωρία γύρω από όλα αυτά, ανθρωπολογία, συμπεριφορά, σχέση και ψυχολογία . Πάνω απ’ όλα συνάντηση με ανθρώπους που ξέρουν τους ανθρώπους. Όλα δύσκολα είναι στο θέατρο, όταν είναι χαοτικά και καμωμένα μόνο για ν’αρέσουν ή τι θα πει ο κόσμος.
Μοιραστείτε μαζί μας τη μεγαλύτερη πρόκληση για εσάς πάνω στο σανίδι….
Να υπάρχει έλεγχος και χαρά .Να μην υπάρχει ο φόβος .Να με νοιάζει αληθινά .Να μην έχω έπαρση. Να μην βαριέμαι.
Ένας ρόλος μπορεί να απογειωθεί μόνο από ένα μεγάλο ταλέντο ή μπορεί η σκηνοθεσία να του δώσει το έναυσμα να αποδώσει τα μέγιστα;
Καταρχάς ο ρόλος δεν είναι μόνος του. Μεγάλα ταλέντα είναι μόνα κάποιες φορές. Ταλέντο έχω κάποιες στιγμές, όχι πάντα. Είμαι ταλαντούχος σε κάποια στιγμή της πρόβας και όχι σ’ολόκληρη. Είμαι ατάλαντος σε κάποιο τομέα ή σε κάποια άσκηση ή αυτοσχεδιασμό. Ας αφήσουμε αυτήν την μανία με το ταλέντο. Όλοι κάτι καταφέρνουμε κι άλλα τόσα απαραίτητα για να είναι η τέχνη μας, όπως τους πίνακες του Σαγκάλ που δεν απογειώθηκαν ποτέ. Αγώνας και δουλειά για ανθρώπους που έχουν τα υλικά. Ίσως να βρίσκονται στην αποθήκη και πρέπει να σκάψουν, ίσως μπροστά τους στον πάγκο της κουζίνας κ δεν τα θωρούν. Εγώ είμαι ένας ηθοποιός και κάθε φορά ψάχνω τους άλλους, δεν είμαι μόνος, δεν ουρλιάζω για την μοναξιά στην σκηνή, άλλα για την σχέση. Έτσι βγήκαν κάποιες ωραίες παραστάσεις. Οι ρόλοι μόνοι είναι ρόλοι. Οι ρόλοι που προκύπτουν από την αδιαπραγμάτευτη ανάγκη του άλλου, του συνόλου και του σκηνοθέτη και τελικά του θεατή είναι παρέες ονείρων και δυνατοτήτων, χωρίς αυτό τον φρικτό ψίθυρο του θεάτρου "εσύ ήσουν καλός όλοι οι άλλοι όχι."
Βάση των λεγόμενων σας « Η εποχή μας έχει ανάγκη περισσότερο από ποτέ την σωτηρία, το ταξίδι προς το φως, την αγάπη» πως πιστεύεται ότι θα το επιτύχουμε αυτό;
Επειδή μιλάω πάντα μέσα από το θέατρο και δεν δίνω συμβουλές ζωής - Δεν είναι αυτός ο σκοπός μου - θα ευχηθώ να κάνουμε τη δουλειά μας, χωρίς να βασανιζόμαστε, χωρίς ανταγωνισμούς και κακίες, χωρίς τεράστια εγώ. Αν εμείς της τέχνης παραδεχτούμε ότι είμαστε κακοί άνθρωποι, πολλές φορές και μισαλλόδοξοι, θα αλλάξουμε πάραυτα κ θα μας λούσει παραδοχή κ φως. Ας ξεκινήσουμε εμείς που δίνουμε στους συνανθρώπους μας ψυχαγωγία, ας αρχίσουμε να μαλακώνουμε και ν’αγαπάμε αυστηρά, εμμονικά, φωναχτά, θυμωμένα, αλλά ν’αγαπάμε. Άρα ας βρει το φως ο κόσμος μέσα από τον χώρο δουλειάς του κάθε ανθρώπου. Το πιστεύω πολύ αυτό.
Τι θα αποκομίσει το κοινό παρακολουθώντας αυτή τη παράσταση;
Θυμό για το άδικο και την ίδια ώρα συντριβή του κακού, γιατί ο Βαλ και η Λέηντυ είναι άγγελοι και μαζί.
Υπάρχουν συστατικά επιτυχίας στην τέχνη σας, και αν ναι, ποια είναι αυτά;
Κανένα. Ίσως μόνο το ότι είμαι δοσμένος και δεν επιτρέπω ποτέ να βγάλω την ουρά μου απ’εξω.
Πείτε μας ένα ηθικό κανόνα που δεν καταπατείτε για κανένα λόγο στη ζωή σας….
Δεν ενδιαφέρει κανέναν το αξιακό μου σύστημα. Επαναλαμβάνω όλοι οι καλλιτέχνες να προσέχουμε και να φροντίζουμε την εργασία μας. Δεν είμαι από τους ηθοποιούς που θα σας αραδιάσω τα πιστεύω μου για τον κόσμο κ τη ζωή. Θα σας πω θεατρικά να έχουμε αξία μεγάλη, τον θεατή, αλλά και την ομάδα με την οποία δημιουργούμε. Έχω καταλάβει πια πως εκεί στην εργασία κρύβεται ναι το κουκούτσι της ηθικής και στο θέατρο θέλω να είμαι καθαρός και επαγγελματίας. Αυτή την αξία ή τον ηθικό κανόνα θέλω να μην ξεχάσω.
Επιλέγετε “φόρμα” στη σκηνοθεσία σας ή δεν σας αρέσουν οι “επεμβάσεις στο κείμενο;
Ροή, όμορφες ιδέες, ιστορία, συνθήκες και να ζωντανεύει ένα άλλο σύμπαν, που όσο κι αν μοιάζει θεατρικό, γιατί όλα έτσι είναι... να έχει υποψία ρεαλισμού και επικίνδυνου τώρα. Το θέατρο όμως πάντα το ξέρουμε χαϊδεύει εμμονικά το ψέμα του. Είναι πιο έξυπνο απο εμάς.
Πληροφορίες για την παράσταση: εδώ
Ευχαριστούμε θερμά για την υπέροχη κουβέντα, καλή συνέχεια στο έργο σας και πάντα επιτυχίες.
