Επιμέλεια: Μαργαρίτα Λιγνού
Μετά από μια πολύ δύσκολη περίοδο για το χώρο του θεάτρου, πως σας φαντάζει η νέα πραγματικότητα στο χώρο;
Δεν μπορώ να απαντήσω σε αυτό το ερώτημα ακόμα, μιας και η περιοδεία μας με το έργο “Σκηνές από ένα Γάμο” του Ingmar Bergman ξεκινά σε λίγες μέρες, και τότε θα έχω πλήρη εικόνα. Το θέατρο είναι μια ιστορία διάδρασης, πρέπει να έρθεις σε επαφή με το κοινό για να καταλάβεις κάποια πράγματα.
Φέτος το καλοκαίρι θα περιοδεύετε με το βραβευμένο αριστούργημα του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν «Σκηνές από έναν γάμο», θα σκηνοθετήσετε την παράσταση και θα ερμηνεύσετε τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Ποιες οι δυσκολίες αυτού του εγχειρήματος;Το έργο βρίσκεται ήδη στον δεύτερο χρόνο επιτυχίας του, αρχικά στη Βόρεια Ελλάδα και τώρα θα κάνει το βήμα και για την υπόλοιπη. Το βασικό πρόβλημα ήταν πρώτα από όλα η έλλειψη χρόνου. Αλλά για όσα αγαπάς δημιουργείς χρόνο. Κι “Οι σκηνές από ένα γάμο” ήταν ένα έργο που λαχταρούσα να ανεβάσω, να το παρουσιάσω μέσα από μια δική μου ματιά. Ένιωθα ότι είχα κάτι να προσφέρω μέσα από αυτό. Πλέον στον δεύτερο χρόνο τα πράγματα κυλάνε πιο αρμονικά, ωριμάζουν μέσα και σε εμένα και στην Παυλίνα Χαρέλα οι χαρακτήρες, αρχίζουμε να νιώθουμε όλο και περισσότερο “Γιόχαν” και “Μαριάννα”.Έρευνες που έγιναν πρόσφατα λένε ότι μετά την καραντίνα τα ζευγάρια αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα και βρίσκονται πολλά εξ αυτών προ των πυλών του διαζυγίου; Είναι αυτό ένα στοιχείο που κάνει το έργο επίκαιρο;
Προβλήματα τα ζευγάρια αντιμετώπιζαν ανέκαθεν. Ωστόσο αφενός υπήρχαν περισπασμοί που τους έκαναν να μην αντιλαμβάνονται τόσο εύκολα ότι ασφυκτιούσαν, αφετέρου με την κρίση του κορωνοϊού έγινε φανερό το πόσο εύκολα μπορεί να ανατραπούν όλα και κάποιοι αποφάσισαν πως η ζωή είναι πολύ μικρή για να ζεις σε μια σχέση που σε πνίγει. Ωστόσο υπήρχαν και εκείνοι που χωρίς τους περισπασμούς κατάλαβαν ότι τελικά τα βρίσκουν περισσότερο από όσο πίστευαν με το ταίρι τους. Βρήκαν την αφθονία των συναισθημάτων στην αφαίρεση των ερεθισμάτων. Ο Γιόχαν και η Μαριάννα είναι ένα ζευγάρι που ζούσε μέσα σε περισπασμούς μέχρι τη στιγμή που ο Γιόχαν αποφάσισε να ακολουθήσει το “vivere pericolosamente”. Εν τέλει χωρίς τους περισπασμούς του κοινωνικού πλαισίου, η σχέση τους παίρνει άλλη ρότα. Κι αυτό είναι που κάνει το έργο τόσο επίκαιρο. Η ασφυξία, η ανάγκη για αλλαγή και η ανατροπή.
Σας δυσκόλεψε να καθοδηγήσετε σκηνοθετικά τη συμπρωταγωνίστρια σας και καλλιτεχνική διευθύντρια του θεάτρου “Σοφούλη” Παυλίνα Χαρέλα, στη νέα σας παράσταση;Καθόλου. Η Παυλίνα είναι μια πολύ εργατική, υπάκουη και ταλαντούχα ηθοποιός. Κι έχουμε απίστευτη χημεία μεταξύ μας. Μιλάμε με τα μάτια. Πρώτη φορά βιώνω κάτι τέτοιο με συνεργάτη μου.
Έχω την αίσθηση ότι θα αργήσουμε να δούμε παραγωγές που να απαρτίζονται από μεγάλο αριθμό συντελεστών, ποια είναι η δική σας γνώμη; Γίνεται θέατρο κρατώντας αποστάσεις;Θα μπορούσε να το δει κανείς και ως πρόκληση. Ναι, θα είναι δύσκολο να επιβιώσουν παραγωγές 30-40 ατόμων όπως ήμασταν στην Παριζιάνα, αλλά το θέατρο είναι η τέχνη της επινόησης, πάντα βρίσκει τρόπους να επιβιώνει. Μην ξεχνάμε πως στο αρχαίο θέατρο τρεις υποκριτές ενσάρκωναν όλους τους ρόλους.
Κάνετε σχέδια για το μέλλον και αν ναι θα θέλατε να τα μοιραστείτε μαζί μας;Η κρίση αυτή μας υπενθύμισε πως όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελάει. Οπότε τα σχέδια μου, προς το παρόν, αφορούν την προσεχή περιοδεία της παράστασης “Σκηνές από ένα γάμο”.Σας ευχαριστούμε θερμά για αυτή την κουβέντα και ευχόμαστε ολόψυχα όλα κατ’ ευχήν στο δρόμο σας !!!
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
