Επιμέλεια: Μαργαρίτα Λιγνού
« Καθαρίστρια » για δεύτερη χρονιά μετά τη μεγάλη αγκαλιά που λάβατε από το φιλοθεάμον κοινό, πείτε μας λίγα λόγια…
Καταρχάς καλησπέρα και εύχομαι να είστε καλά!
Ναι δεύτερη χρονιά η « Καθαρίστρια » !!! Και η αλήθεια είναι το συναίσθημα είναι φανταστικό! Έχει λίγο άγχος αλλά είναι τέλεια, ταυτόχρονα λόγω του καινούργιου χώρου είναι τελείως διαφορετικά όλα! Όποτε μου φαίνονται όλα τέλεια και πάλι από την αρχή.
Ένας μαγικός μονόλογος, που δείχνει σε όλους, πως η απόφαση είναι δική μας και μόνο, είναι πράγματι έτσι και πόσο δύσκολο είναι να το κατακτήσουμε;
Και εγώ το κατάλαβα πως τελικά η απόφαση είναι μόνο δική μας! Κι αυτό που κατάλαβα δυστυχώς είναι ότι λόγω των συνθηκών πολλές φορές χρειάζεται να φτάσεις στον πάτο που λέμε για να μπορέσεις να ξανά σηκωθείς…δύσκολο αλλά γίνεται!
Σας έχω ακούσει κατά καιρούς που λέτε ότι δεν είναι δυνατόν να βιοποριστείτε μονό από το θέατρο ή ακόμα και από τη τηλεόραση, είναι ένας λόγος να τα παρατήσετε και να ασχοληθείτε αποκλειστικά με κάτι άλλο;
Θα σας πω τι εννοώ.. Μπορείς να βιοποριστείς από το θέατρο αλλά υπό συνθήκες θαρρώ … και από τη τηλεόραση φυσικά, αλλά όσοι ασχολούνται με τέτοια επαγγέλματα γνωρίζουν Ότι υπάρχουνε και πολλοί μήνες που δεν δουλεύουμε! Είτε γιατί δεν υπάρχει δουλειά είτε γιατί πρέπει να γίνονται πρόβες ίσως για δυο μήνες; τρεις; Ε εκεί νομίζω χαλάς ότι έχεις αποταμιεύσει σχεδόν! Μου έχει τύχει πολλές φορές να ξεμείνω από λεφτά, δούλευα σε εστιατόριο, και ακόμα δουλεύω! Η εστίαση λοιπόν είναι το δεύτερο επάγγελμα που αγαπάω και είπα ότι αν δεν καταφέρω κάποια πράγματα κάποια όνειρα που έχω, θα ασχοληθώ με την εστίαση.
«Η Λόλα» είναι μια περσόνα που δε θα ξεχαστεί εύκολα από τον κόσμο, θα μπορούσε να στηθεί πάνω σε αυτή μια ολόκληρη παράσταση και να σχολιάζει π.χ την καθημερινότητα;
Ναι, πιστεύω θα μπορούσε να δημιουργηθεί μία τέτοια εκπομπή που να σχολιάζει η Λόλα την Καθημερινότητα! Με χιούμορ και χωρίς να προσβάλλει κανέναν άνθρωπο!
Ποιο είναι το σημαντικότερο αγαθό την σήμερον ημέρα;
Το πιο σημαντικό νομίζω είναι Υγεία, Αγάπη και Ειρήνη σε όλο τον κόσμο.
Πως φαντάζεσθε τον εαυτό σας σε μια δεκαετία, και ποιος στόχος θα θέλατε να έχει επιτευχθεί;
Σε 10 χρόνια θα 'μαι 55 αν συνεχίσω έτσι θα βγαίνω με καρέκλα...
Ένα από τα τελευταία μου όνειρα είναι να δουλέψω στην Θεσσαλονίκη! Και αυτό προσπαθώ αυτή την περίοδο!!! Μιλάω για μουσικές βραδιές στην Θεσσαλονίκη! Αν με ρωτάς, μακάρι να κρατήσει 10 χρόνια..
Πληροφορίες για την παράσταση: εδώ
