Επιμέλεια: Μαργαρίτα Λιγνού
«Ο Θρύλος της Μουλάν» ένας από τους πιο γνωστούς μύθους παγκοσμίως, πείτε μας λίγα λόγια….
Βρισκόμαστε στην Κίνα, πολλά χρόνια πριν, όπου ο Αυτοκράτορας καλείτους άντρες πολίτες της Κίνας να επιστρατευτούν για να αντεπιτεθούν στην εισβολή των Μογγόλων Χαν. Στην οικογένεια της Μουλάν, ο πατέρας -τραυματίας πολέμου- με λίγες αντοχές επιθυμεί να πάει, αλλά η κόρη του Μουλάν αποφασίζει να φύγει από το σπίτι, να μεταμφιεστεί άντρας και να πολεμήσει στη θέση του πατέρα της.
Ποιος είναι o ρόλος σας σε αυτή την παράσταση;
Ο ρόλος μου είναι ο λαγός Πιτσούκο. Οι πρόγονοι τον έστειλαν στη Μουλάν για εμψυχωτή και σύμβουλό της, αλλά και να της κρατάει φιλική συντροφιά. Ο Πιτσούκο είναι μια εξωστρεφής και αντισυμβατική προσωπικότητα με συναισθηματικές διακυμάνσεις, πολύ χιούμορ και ευαισθησία.
Μύθος ή πραγματικότητα, η Χουά Μουλάν;
Μακάρι να ήξερα (γέλια). Είναι πάντως μια ιστορία που έχει περάσει με ενδιαφέρον μέσα στα χρόνια, βλέπουμε πώς αφορούν τα θέματα της σε σχέση με την κοινωνία του σήμερα.
Τι θα αποκομίσουμε παρακολουθώντας αυτή την παράσταση;
Πέρα από τα θέματα της ιστορίας μας, που έχουν να κάνουν με την πίστη στον εαυτό μας και την ψυχική δύναμη, είναι μια παράσταση, παραγωγή της εταιρείας Μέθεξις, σε σκηνοθεσία Χρήστου Τριπόδη, που φέρνει το κοινό σε επαφή με μια διαφορετική αισθητική σε σχέση με άλλες παραστάσεις -από τα κοστούμια και τα σκηνικά- αλλά και από το πως οι ηθοποιοί καλούμαστε να υπηρετήσουμε αυτό που έχουμε να κάνουμε
χωρίς εκπτώσεις και με καμία διάκριση ανάμεσα στο θέατρο για παιδιά και ενηλίκων. Επίσης, το διαδραστικό στοιχείο της παράστασης, παίζει μεγάλο ρόλο, το κοινό μας συμμετέχει ενεργά, γίνεται μέρος της ιστορίας, που αυτό την καθιστά πραγματικά ζωντανή.
Μεταξύ όλων των σπουδών σας τι σας έχει φανεί ποιο χρήσιμο στο θέατρο;
Θα προσπαθήσω να γίνω όσο συνοπτικός γίνεται τώρα (γέλιο, γέλιο). Το πιο χρήσιμο πράγμα στο θέατρο, όπως και στην ίδια τη ζωή, είναι να είσαι ο εαυτός σου. Τι σημαίνει αυτό; Λογικά να είσαι πιο κοντά στην αλήθειά σου. Στο θέατρο ότι κάνεις το συσχετίζεις με εσένα, όλη η ενασχόληση με έναν ρόλο, μια ιστορία, αλλά και με το πώς συνεργάζεσαι με την ομάδα, έχουν να κάνουν με το πώς φέρεις την ίδια σου την προσωπικότητά σου σε αυτό: το χιούμορ σου, την πειθαρχία σου, τον επαγγελματισμό σου, αλλά και φυσικά το αν παίρνεις τον εαυτό σου στα σοβαρά ή όχι.
Μια μαγική στιγμή στο θέατρο που θα σας μείνει ανεξίτηλη στη μνήμη σας;
Υπάρχουν πολλές σίγουρα. Ξεχωρίζω τις στιγμές που έχω αισθανθεί πραγματικά «ΜΑΖΙ» με τους ανθρώπους που είμαι στη σκηνή. Όταν είμαστε ο ένας για τον άλλον πραγματικά, υπάρχει μια ασφάλεια, δεν υπάρχει η ματαιοδοξία του να φανώ πιο πάνω από τον άλλον. Αυτό για μένα είναι η ουσιαστική θεατρική πράξη.
Τι έπεται;
Τον Σεπτέμβριο ξεκινάω πρόβες στο Εθνικό Θέατρο σε μια δουλειά, σε σκηνοθεσία του δασκάλου μου από τη σχολή, Στάθη Λιβαθινού. Ευγνώμων, πολύ χαρά και δημιουργική αγωνία.
Πληροφορίες για την παράσταση: εδώ
