Επιμέλεια: Μαργαρίτα Λιγνού
Τη φετινή σεζόν σας βρίσκουμε να πρωταγωνιστείτε σε δυο
πολύ σημαντικές παραστάσεις για τα θεατρικά δρώμενα,
«Άρης» & «Κόκκινα φανάρια» στο χώρο του Cartel, δυο εκ
διαμέτρου αντίθετα κείμενα, σας δυσκολεύει αυτό;
Το σημαντικότερο από όλα είναι ότι επιτέλους µετά από δύο σεζόν
που είμασταν εκτός δουλειάς, λόγω του covid, καταφέραμε και πάλι,
µε όλες τις δυσκολίες, να ξαναπατήσουμε το πόδι µας στη θεατρική
σκηνή. Είναι ευτυχία το γεγονός ότι παίζω σε δύο παραστάσεις. Τον
Άρη που διανύει την τέταρτη συνεχόμενη σεζόν και φυσικά τα κόκκινα
φανάρια, µια πολύ ιδιαίτερη παράσταση. Η µόνη δυσκολία είναι ότι το
σαββατοκύριακο παίζω το απόγευμά τον Άρη και το βράδυ τον
Μιχαήλο στα φανάρια. Το γεγονός ότι είναι δύο εντελώς διαφορετικοί
ρόλοι δε µε δυσκολεύει καθόλου. Ίσα ίσα που θα έλεγα πως µε
ιντριγκάρει αυτή η µμετάβαση από τον έναν ρόλο στον άλλο. Είναι
δελεαστικό, πιστεύω, για έναν ηθοποιό να παίζει δύο διαφορετικούς
ρόλους στον ίδιο χώρο και σκηνοθετημένες από τον ίδιο σκηνοθέτη,
αλλά εξίσου απαιτητικούς. Ο κάθε ρόλος απαιτεί, άλλο τρόπο
προσέγγισης και άλλο τρόπο παιξίματος που καλείσαι να φέρεις σε
πέρας έχοντας όλη κι όλη µια ώρα ξεκούρασης, σκέψης,
συγκέντρωσης και προετοιμασίας. Αυτό είναι που µε κρατάει σε
εγρήγορση µε τα αντανακλαστικά µου και όλα τα µέσα έκφρασης σε
ετοιμότητα.
Ποιος από τους δυο ρόλους που υποδύεστε σας
συναρπάζει περισσότερο και γιατί;
Μετά από 4 χρόνια παραστάσεων ακόμα µε συναρπάζει ο Άρης. Είναι
µια αστείρευτη πηγή έμπνευσης που µε κάνει κάθε φορά που
ανεβαίνω στην σκηνή να θέλω να τον ψάξω ακόμα πιο βαθιά. Σε
αυτό ίσως φταίει και το γεγονός ότι είμαι µόνος µου πάνω στην σκηνή
και έχω να αναμετρηθώ και µε τον εαυτό µου και µε τον Άρη. Είναι
πλέον ένας βιωματικός ρόλος και συνεχίζει να µε εκπλήσσει που σε
κάθε παράσταση θα ξεπηδήσουν νέες καταστάσεις. Από την εκφορά
του λόγου και τον τονισμό µια φράσης ή λέξης µέχρι και η
συναισθηματική αλλαγή σε σχέση µε κάποιο πολιτικό ή ιστορικό
γεγονός που αναφέρεται στην παράσταση. Από την άλλη το
συναρπαστικό µε τον Μιχαήλο στα κόκκινα φανάρια είναι ότι µετά από
πολύ καιρό που παίζω µόνος µου συνυπάρχω και µε άλλους
ηθοποιούς στη σκηνή. Κάτι που γεννάει σε κάθε λεπτό που περνάει
καινούργια πράγματα σε σχέση και µε τον ρόλο, αλλά και µε τους
άλλους.
Ποιά θεωρείτε ότι είναι µέχρι τώρα η πιο ουσιαστική στιγμή
στην καριέρα σας;
Θα προτιμούσα τον όρο “πορεία” ή “διαδρομή” και όχι “καριέρα”. Γιατί
στην τέχνη µας ό,τι και να κάνουμε, όσο µακριά και ψηλά µπορεί να
φτάσουμε, ποτέ δε σταματάμε να είμαστε ανήσυχοι και να ψάχνουμε
τον τρόπο να γίνουμε καλύτεροι, πρώτα σαν άνθρωποι και µετά σαν
καλλιτέχνες. Σε αυτή την πορεία λοιπόν - µέχρι στιγμής - διακρίνω δύο
σπουδαίες στιγμές. Η µία είναι αναμφίβολα ο Άρης που τον θεωρώ
ρόλο ζωής ως τώρα και η δεύτερη η συµµετοχή µου ως κορυφαίος του
χορού και Άγγελος στην Αντιγόνη του Σπύρου Βραχωρίτη στα αρχαία
ελληνικά. Μια ιστορική παράσταση που είχα την τιμή να είμαι κι εγώ
µέρος της. Ένα πραγματικό σχολείο πάνω στο αρχαίο δράμα, από
έναν σπουδαίο δάσκαλό και σκηνοθέτη, όπως ήταν και είναι ο
Σπύρος.
Υπάρχουν όνειρα που θεωρείτε ότι είναι ακατόρθωτα µε τα
σημερινά δεδομένα;
Με µια κουβέντα θα σας πώ πως εάν πιστεύεις κάτι πραγματικά και το
θέλεις µε όλη τη δύναμη της καρδιάς σου δεν µπορεί να είναι
ακατόρθωτο όσο δύσκολα και να είναι τα δεδομένα. Όλα έρχονται
στον χρόνο τους, αρκεί να µη σταματάς να παλεύεις και να
αγωνίζεσαι.
Τι είναι αυτό που σας εμπνέει;
Το σήμερα. Η στιγμή. Με την πανδημία και τον εγκλεισμό φάγαμε όλοι
ένα µμεγάλο χαστούκι και είδαμε πόσο εύκολο είναι να γίνουν όλα
σκόνη εν ριπή οφθαλμού.
Το αγαπημένο σας "κλασσικό έργο";
Η Αντιγόνη του Σοφοκλή και ο Τίτος Ανδρόνικος του Σαίξπηρ.
Ποιοι είναι οι ήρωες-πρότυπα σας;
Οι άνθρωποι που ξυπνάνε µε χαμόγελο στις 4 το πρωί και πάνε στη
δουλειά τους ξέροντας ότι όταν γυρίσουν στο σπίτι τους δε θα ξέρουν
που θα βάλουν τα χέρια τους από την κούραση, αλλά θα ξέρουν ότι δε
θα λείψει τίποτα από την οικογένειά τους και θα µμεγαλώσουν τα
παιδιά τους µε αξίες και ιδανικά.
Μουσική ή υποκριτική;
Με μικρή διαφορά…Μουσική. Ξαναρωτήστε όμως σε λίγα χρόνια,
γιατί σιγά σιγά συνειδητοποιώ ότι το ένα εμπεριέχει το άλλο.
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδω
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδω
