Επιμέλεια: Μαργαρίτα Λιγνού
Φέτος πρωταγωνιστείτε στην παράσταση «Πρόσωπο με Πρόσωπο» στο θέατρο Μορφές έκφρασης, με ένα έργο δομημένο πάνω στην πυρηνική οικογένεια που επιτρέπει στις εγωιστικές βλέψεις των γονέων να τραυματίσουν ανεπανόρθωτα το παιδί τους, πιστεύετε ότι συμβαίνει το ίδιο και στην σημερινή ελληνική πραγματικότητα;
Δυστυχώς ναι, και για να μη γενικολογώ σ’ ένα μεγάλο ποσοστό. Κι αυτό συμβαίνει λόγω έλλειψης παιδείας, δηλαδή άγνοια βασικών νόμων που διέπουν τις σχέσεις των ανθρώπων. Ένας βασικός νόμος είναι το ότι κάθε σχέση πρέπει συνεχώς να δημιουργείται, γιατί αν μπει στον αυτόματο και θεωρήσουμε τους άλλους ως δεδομένους η σχέση θ’ αρχίσει να καταρρέει. Οι συνθήκες που δημιουργούνται από το περιβάλλοντα χώρο δεν είναι ευνοϊκές για τη δημιουργία υγιούς οικογενειακής σχέσης. Τόσο ο πατέρας όσο και η μητέρα τρέχουν πολλές φορές αδυσώπητα σε δουλειές για να φέρουν σε πέρας τα θέματα επιβίωσης. Πάνω σ’ αυτό αν προσθέσεις και την άγνοια που έχουν για το πως δημιουργούνται και διατηρούνται οι σχέσεις, το πρόβλημα γίνεται οξύ. Όμως υπάρχει ελπίδα. Πάνω απ’ όλα είναι η Επικοινωνία που πρέπει κανείς να τη διατηρεί και να την αναπτύσσει αδιάκοπα. Έπειτα είναι το θέμα των Συμφωνιών που πρέπει να γίνονται με ξεκάθαρο τρόπο και να αναλαμβάνουν την υπευθυνότητα να τις τηρούν. Κατόπιν είναι το θέμα της Στοργής που πρέπει συνεχώς και αδιάλειπτα να την παρέχουν. Έτσι όταν υπάρχει Επικοινωνία, Συμφωνίες και Στοργή επέρχεται η Κατανόηση.
Έχετε ταυτιστεί στη καριέρα σας με κάποιο ρόλο;
Ο ρόλος που πραγματικά με αντιπροσώπευσε και ταυτίστηκα μαζί του ήταν όταν έπαιξα το «Όνειρο ενός γελοίου» του Ντοστογιέφσκι. Ήταν ένας ρόλος που έδινε ελπίδα στην κοινωνία των ανθρώπων και έδινε στόχο στο να πορευόμαστε με βάση τη βοήθεια που πρέπει να παρέχουμε μεταξύ μας οι άνθρωποι. Έτσι κι αλλιώς αυτός είναι και ο στόχος της προσωπικής μου ζωής.
Η υποκριτική βοηθά στις δυσκολίες της καθημερινότητας σας;
Ο ηθοποιός καλείται να παίζει διάφορους ρόλους. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να διερευνά τις διάφορες εκφάνσεις των σχέσεων, των προσωπικοτήτων και ό,τι συνεπάγει αυτό (συγκρούσεις, έρωτες, δολοπλοκίες, κ.λπ.). Επομένως ο ηθοποιός οφείλει να γνωρίζει τι σημαίνει άνθρωπος και ποιες οι ψυχικές του διαδρομές. Αυτό συνεπάγει πως γνωρίζει και τη δική του ύπαρξη μ’ όλα τα προβλήματα και τις λύσεις που χρειάζεται.
Σας ήρθαν «εύκολα» στη πορεία της καριέρας σας ή είναι ένας διαρκής αγώνας;
Από την πρώτη στιγμή συνειδητοποίησα πως ο χώρος του θεάτρου είναι αυτός που με συγκινεί, με εκφράζει. Επομένως ό,τι σε κάνει ευτυχισμένο σε κάνει να μην υπολογίζεις τις δυσκολίες και τα προβλήματα. Ό,τι δε γνωρίζεις το μαθαίνεις και προχωράς. Δυσκολίες πάντα θα υπάρχουν, αλλά χρειάζεται να είσαι παρόν και να τις αντιμετωπίζεις.
Έχετε ιδρύσει τον Καλλιτεχνικό Οργανισμό «Μορφές Έκφρασης», όπου εδρεύει στην Αθήνα, πείτε μας σχετικά με τις δράσεις και την πορεία του οργανισμού;
Στις 13 Ιανουαρίου του έτους 1993 ίδρυσα τις Μορφές Έκφρασης και τις ίδρυσα με στόχο να μεταλαμπαδεύσω στους νέους καλλιτέχνες το μεγαλείο της Αρχαίας Ελληνικής Τραγωδίας, να τους μεταφέρω πως θέατρο και ηθοποιός σημαίνει υπομονή, άσκηση και ήθος. Ίδρυσα το «Κίνηση, Λόγος και Ρυθμός» θέλοντας να μυήσω τους νέους ηθοποιούς πως το θέατρο πάει μαζί με τη μουσική και την κίνηση. Ίδρυσα μαζί με την πιο πολύτιμη συνεργάτισσά μου την Άννα Τζίμα το παιδικό θέατρο, τα καλλιτεχνικά εργαστήρια για παιδιά και εφήβους, καθώς και καλλιτεχνικά θερινά camps στον υπέροχο χώρο του Βοτανικού Κήπου Διομήδους. Μέσα στα 29 χρόνια λειτουργίας των Μορφών Έκφρασης έχουμε ανεβάσει σπουδαίες θεατρικές παραγωγές είτε του κλασικού ρεπερτορίου είτε εμπνευσμένες από την Ελληνική μας παράδοση (Ιφιγένεια εν Αυλίδι του Ευριπίδη, Ηλέκτρα του Σοφοκλή, Εχθρός του Λαού του Ίψεν, το όνειρο ενός γελοίου του Ντοστογιέφσκι, Πρόσωπο με Πρόσωπο του Αλεξάντερ Γκέλμαν, διάφορες παραλογές από την Ελληνική μας παράδοση και πολλά άλλα). Πιστεύουμε ακράδαντα πως για να οραματίζεσαι το μέλλον πρέπει να φροντίζεις τους νέους και τα παιδιά.
Πείτε μου κατά τη γνώμη σας, ποια χαρακτηριστικά είναι αυτά που συνθέτουν ένα πολύ καλό ηθοποιό…
Να ποιεί ήθος. Να γνωρίζει τις ανθρώπινες ψυχικές διαδρομές, να ασκεί διαρκώς τα εκφραστικά του μέσα και να δημιουργεί μέσω των παραστάσεων υψηλή αισθητική.
Τι κατά τη γνώμη σας πρέπει να προσέξουν οι νέοι άνθρωποι που θέλουν να γίνουν ηθοποιοί;
Κατ’ αρχάς να αγαπούν υπερβολικά την Τέχνη τους, να ασκούν καθημερινά τα εκφραστικά τους μέσα, να εμφορούνται από ήθος να μην συμβιβάζονται να έχουν στην πίσω τσέπη του παντελονιού τους έτοιμη την παραίτησή τους έτσι ώστε να μην δέχονται ποτέ οποιαδήποτε παρενόχληση απ’ όπου κι αν προέρχεται.
Έχετε ανεκπλήρωτα όνειρα;
Να ανεβάσω την Ηλέκτρα του Σοφοκλή,μια παράσταση που να γίνει πρεσβευτής πολιτισμού στα πέρατα του κόσμου. Και τέλος ως ηθοποιός να παίξω κάποια στιγμή τον Βασιλιά Ληρ.
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδω
