Επιμέλεια συνέντευξης: Κωνσταντίνος Πλατής
Τι είναι αυτό που σας κέντρισε το ενδιαφέρον σε αυτό το μη θεατρικό κείμενο
Το πρώτο στοιχείο που διακρίναμε, ήταν η δύναμη της θεματογραφίας του κειμένου, εφόσον αγγίζει ζητήματα που δεν περιορίζονται χρονικά και τοπικά στην εποχή του συγγραφέα, αλλά προεκτείνονται με εντυπωσιακό τρόπο μέχρι και τη δική μας εποχή. Έπειτα οι αφηγηματικοί τρόποι που αξιοποιεί ο Παπαδιαμάντης, οργανώνουν το κείμενο με έναν πρωτότυπο και θα έλεγα σχεδόν κινηματογραφικό ρυθμό, με αλλεπάλληλες μετακινήσεις στο παρελθόν και στο μέλλον πλαισιώνοντας με ευρηματικό τρόπο το παρόν. Ένα ακόμη ενδιαφέρον στοιχείο είναι ο τρόπος που πλάθει τα πρόσωπα της ιστορίας, επιτυγχάνοντας να δημιουργήσει μια «πινακοθήκη» αδρών χαρακτήρων, δίνοντας ταυτόχρονα το υλικό για την σκηνική τους αποτύπωση. Ο συγγραφέας στέκεται διακριτικά στην διαπραγμάτευση του κυρίως θέματος και αυτό έδωσε μεγάλα περιθώρια ελευθερίας στην ομάδα, ώστε να στοχαστεί δημιουργικά πάνω στους άξονες του κειμένου
Ποια είναι η συνάφεια του κειμένου αυτού με την εποχή μας
Ο Παπαδιαμάντης δεν περιορίζεται στην εξωτερική σκιαγράφηση της εποχής του και γιαυτό το λόγο τα κείμενά του τοποθετούνται πέρα από την περιοχή της ηθογραφίας. Στρέφει την προσοχή του τόσο στους μηχανισμούς που ενεργοποιούν την κοινωνική δυναμική, και παραπέρα ανατέμνει με τον δικό του μοναδικό τρόπο την ανθρώπινη κατάσταση, άλλοτε σαν φιλόσοφος, άλλοτε σαν ψυχαναλυτής, μα πάνω από όλα σαν ποιητής και καλλιτέχνης. Κατ’ αυτόν τον τρόπο πετυχαίνει να καταστήσει το έργο του διαχρονικό, όσο εξακολουθεί και σήμερα να μας απασχολεί το θέμα της διαμόρφωσης της προσωπικής ταυτότητας, ειδικά στην νεανική ηλικία, η έννοια του ψυχικού τραύματος, ή το πώς αντιμετωπίζει μια κοινότητα τη διαφορετικότητα, πώς την νοηματοδοτεί, συχνά και πώς την δημιουργεί η ίδια. Στη εποχή των ηλεκτρονικών μέσων δικτύωσης μπορούμε να συλλάβουμε τη δυναμική της κοινής γνώμης, τις λεκτικές αντιπαραθέσεις και τον κοινωνικό αυτοματισμό, τη γλωσσική βία και τα «λαϊκά δικαστήρια», φαινόμενο που παρατηρούμε στην καθημερινή μας ζωή.
Η αιτία που συμβαίνουν περιστατικά εκφοβισμού (bullying), όπως αυτά του κειμένου, παραμένει ίδια μέχρι σήμερα;
Αυτό που παραμένει ίδιο, είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε την ανθρώπινη αδυναμία, αυτό που διαφοροποιεί έναν άνθρωπο, είτε οφείλεται σε εξωτερικά χαρακτηριστικά, κοινωνικά, οικονομικά, πνευματικά, ηθικά, όπου ηθική εδώ ορίζεται ένας διαφορετικός τρόπος αντίληψης και συμπεριφοράς. Στην εποχή του κειμένου δεν υπάρχουν όλα εκείνα τα στοιχεία που υπάρχουν στη δική μας εποχή και διευρύνουν, αν θέλετε, το πεδίο της στοχοποίησης. Εμείς όμως, για τη δική μας εποχή στοχαζόμαστε, στη δική μας εποχή απευθυνόμαστε, και αν ακόμη δεν κάνουμε αναχρονισμούς, ωστόσο οι αναλογίες και οι συνδέσεις των δύο εποχών είναι καταφανείς.
Σε τι θεατές απευθύνεστε; Χρειάζεται καλή ικανότητα κατανόησης της καθαρεύουσας;
Το θέμα της γλώσσας αποτέλεσε ένα θεμελιακό ζήτημα της σκηνοθεσίας, καθώς επιλέξαμε να διατηρήσουμε το γλωσσικό ιδίωμα του συγγραφέα, θεωρώντας το αναπόσπαστο κομμάτι της ποιητικής του. Μορφή και περιεχόμενο αποτελούν μιαν οργανική ενότητα. Η γλώσσα, που αντλεί από τον οικείο στον Παπαδιαμάντη εκκλησιαστικό λόγο, έντεχνα πλεγμένη με το καθημερινό ιδίωμα και τη ντοπιολαλιά της Σκιάθου υψώνεται σε ποιητική ύλη. Εμείς δεν προσπαθούμε να την επεξηγήσουμε, ο στόχος μας δεν είναι διδακτικός. Επιχειρούμε να αναδείξουμε τη ρυθμική της ποικιλία, τη μουσικότητα και τις δονήσεις της. Επιχειρούμε να την καταστήσουμε ομιλιακή πράξη. Γιαυτό και δεν χρειάζεται ειδική γνώση της καθαρεύουσας, αλλά ένα ευνοϊκό αυτί, ένα καθαρό μυαλό και μια ανοιχτή καρδιά.
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
