Επιμέλεια συνέντευξης Φρουζάκη Μαρινέλλα - Παντελίδης Γιάννης
Παίζετε σε τρεις παραστάσεις , πόσο δύσκολο είναι όσον αφορά την συγκέντρωση σας αλλά και από φυσική κατάσταση, κυρίως την Κυριακή που η μια παράσταση διαδέχεται την άλλη.
Την περίοδο αυτή συμμετέχω σε τρείς θεατρικές παραστάσεις, «Εθνικός Ελληνορώσων», «Χαρτοπόλεμος» και «Φάρμα του Διαδικτύου». Ειδικά την Κυριακή έχω τριπλή παράσταση. Είναι σίγουρα, σωματικά επίπονο και η αλήθεια είναι ότι η φυσική μου κατάσταση (στα σαράντα μου) δεν είναι και στο καλύτερο σημείο. Παρ’όλα αυτά νιώθω πολύ τυχερός που κάνω αυτό που αγαπώ και σε παραγωγές που θεωρώ αξιόλογές. Πιστεύω ότι ο άνθρωπος έχει δυνατότητες και αντοχές που δεν τις φαντάζεται. Είμαι σίγουρος ότι πολλοί άνθρωποι κουράζονται στις δουλειές τους και στην καθημερινότητα τους πολύ περισσότερο από εμένα, ας μην γκρινιάζουμε λοιπόν. . Το βράδυ της Κυριακής η κούραση είναι τεράστια και χρειάζομαι περίπου μιάμιση μέρα για να συνέλθω σωματικά αλλά η χαρά που παίρνω από την δουλειά που κάνω είναι τόσο μεγάλη που όλα τα άλλα περισσεύουν. Λένε ότι όταν είσαι κουρασμένος πέφτουν οι άμυνές σου και θεατρικά αποδίδεις καλύτερα. Μπορεί και να ισχύει δεν ξέρω… πάντως όταν είμαι κουρασμένος σκέφτομαι λιγότερο πάνω στην σκηνή και αυτό είναι σίγουρα καλό για την υποκριτική. Όσο αφορά την συγκέντρωση, ο ηθοποιός καλείται να είναι πάντα «στο εδώ και τώρα» και κάθε φορά που βρίσκομαι στην σκήνη προσπαθώ αυτό… και όταν έχω μία παράσταση και όταν έχω τρείς παραστάσεις την ήμερα.
Πως βρεθήκατε στην παράσταση εθνικός Ελληνορώσων και πως στο Χαρτοπόλεμο;
Ο «Εθνικός Ελληνορώσων» θα μπορούσε κάποιος να πει πως ξεκίνησε από έμενα. Έφερα σε επαφή δυο συνεργάτες μου που δεν είχαν δουλέψει ποτέ μαζί. Τον σκηνοθέτη Γιώργο Παλούμπη και τον ηθοποιό και συγγραφέα Αντώνη Τσιοτσιόπουλο. Πίστευα πως αυτή η καλλιτεχνική συνύπαρξη θα γεννούσε κάτι πολύ ιδιαίτερο, έτσι όπως τελικά και έγινε με την παράσταση «Εθνικός Ελληνορώσων». Είμαι σίγουρος πως αυτή η παράσταση ήταν η αρχή για μια χρόνια συνεργασία ανάμεσα στους δυο, μακάρι να είμαι και εγώ συνοδοιπόρος σε αυτό το καλλιτεχνικό ταξίδι(γιατί φίλος τους θα είμαι πάντα).
Με τον «Χαρτοπόλεμο» έγινε αυτό το κλασικό… με φώναξαν για ακρόαση. Πήγα με είδαν και ενώ αρχικά φυσιογνωμικά δεν ταίριαζα με τον ρόλο (ψάχνανε κάποιον με παραπανίσια κιλά), τελικά μετά από πολλές συζητήσεις με επιλέξανε. Όλα υπέροχα λοιπόν!!!
Συμμετέχετε σε δυο πολύ επιτυχημένες παραστάσεις ( από τις καλύτερες στην φετινή σεζόν). Πως το εισπράττετε αυτό σε προσωπικό επίπεδο αλλά και ως ομάδα;
Ναι είναι αλήθεια ότι συμμετέχω σε δύο πολύ επιτυχημένες παραστάσεις φέτος. Δεν είναι τυχαίο και θα εξηγήσω ευθύς αμέσως. Είμαι 18 χρόνια στο χώρο… από τα χρόνια μου στο Επί κολωνώ και την ομάδα ΝΑΜΑ έμαθα και κατάλαβα ότι το θέατρο είναι ομαδική τέχνη. Ακόμα και όταν έφυγα από την ομπρέλα της Ελένης Σκότη και της ομάδα ΝΑΜΑ έψαχνα πάντα να υπάρχω στο θέατρο μέσα από μια ομάδα χωρίς να κυνηγάω την προσωπική- ατομική προβολή. Ένιωθα πάντα πιο δημιουργικός και αποτελεσματικός όταν ήμουν μέρος ενός συνόλου ανθρώπων που μοιράζονται κοινούς στόχους και κοινή γλώσσα πάνω στην θεατρική τέχνη. Σίγουρα δεν είναι ο πιο εύκολος δρόμος και αν δεν είχα ανθρώπους δίπλα μου να με στηρίζουν όπως την γυναίκα μου δεν θα είχα αντέξει τόσα χρόνια στο χώρο. Τελικά μετά από πολύ κόπο, φέτος νιώθω περήφανος για την επίμονή μου και τον τρόπο που παλεύω για την τέχνη μου. Φέτος νιώθω δικαιωμένος, του χρόνου βέβαια μπορεί να μην έχω δουλειά αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση. Τώρα είμαι χαρούμενος, γεμάτος και αισιόδοξος. Γενικά αυτό που προτείνω είναι λιγότερο «εγώ» και περισσότερο «εμείς», και αυτό είναι το στοιχείο που διακατέχει και της δύο επιτυχημένες δουλειές που συμμετέχω φέτος. Ταλαντούχους ανθρώπους που βάλανε κάτω το εγώ τους για έναν μεγαλύτερο σκοπό. Φέτος λοιπόν επιβραβεύονται συνεργάτες που τόσα χρόνια κάνουν λίγο διαφορετικά τα πράγματα από ότι προτάσσει η «showbiz»,( δεν διάλεξαν τον εύκολο δρόμο και πιστέψτε με μπορούσαν) όπως ο Γιώργος Παλούμπης, Αντώνης Τσιοτσιόπουλος, Γιωργής Τσουρής και αναφέρω μόνο αυτούς, ενώ κανονικά θα έπρεπε να ονομάσω όλους τους συντελεστές, γιατί αυτοί είναι η καρδιά των δύο παραστάσεων «Εθνικός Ελληνορώσων» και «Χαρτοπόλεμος».
Πόσο εύκολο ή δύσκολο σας είναι η συνέχεια των παραστάσεων μετά την απώλεια του Βαγγέλη Ρωμνιού;
Τον Βαγγέλη τον είχα γνωρίσει σαν συνάδελφο και τον εκτιμούσα σαν ηθοποιό και συγγραφέα καθώς τον είχα δει στο «Χαρτοπόλεμο». Μετά την απώλεια του Βαγγέλη η ομάδα του «Χαρτοπόλεμου» με αρχηγό τον Γιωργή Τσουρή αποφάσισε να ξανά ανεβάσει το έργο προς τιμή του. Εφόσον πήρα τον ρόλο δεν μπορούσα να αφήσω τον εαυτό μου να εμπλακεί συναισθηματικά με το βάρος του ρόλου λόγω της απώλειας του Βαγγέλη. Αυτό δεν θα βοηθούσε ούτε εμένα να ανταπεξέλθω στο ρόλο ούτε θα έκανε καλό στην ομάδα και στην παράσταση. Έκανα λοιπόν πρόβες όπως θα έκανα για ένα οποιοδήποτε άλλο έργο. Αντιλήφθηκα την βαρύτητα του όλου εγχειρήματος όταν οι γονείς του Βαγγέλη ήρθαν στην παράσταση και η μητέρα του με πήρε στην αγκαλιά της για περίπου 30 δευτερόλεπτα και δεν με άφηνε να πάρω ανάσα(ή έτσι νόμιζα τουλάχιστον)… η αλήθεια είναι πως λύγισα και δάκρυσα μαζί της. Χαίρομαι βαθύτατα που είμαι μέρος αυτής της παράστασης και πιστεύω πως ο Βαγγέλης κοιτάει από κάπου ψηλά και χαμογελάει.
Έχετε βρει κάποιο σημείο ταύτισής σας με κάποιον από τους δύο ήρωες που υποδύεστε, και αν ναι, ποιο;
Στον «Εθνικός Ελληνορώσων» υποδύομαι τον Παύλο Δημήτριου έναν βαθιά ενοχικό κτηνίατρο. Ε καλά τώρα να είσαι Έλληνας, να έχεις μεγαλώσει στην κλασική Ελληνική οικογένεια και να μην σε έχουν γεμίσει χιλιάδες ενοχές μόνο που υπάρχεις… δεν παίζει! Άρα κατάλαβα από την αρχή την βάση του χαρακτήρα. Είμαι ενοχικός σαν άνθρωπος αλλά τα τελευταία χρόνια και μετά από 5 χρόνια ψυχοθεραπείας νομίζω ότι είμαι σε καλύτερο σημείο από τον χαρακτήρα που υποδύομαι.
Στον «Χαρτοπόλεμο» υποδύομαι τον Στέφανο έναν καταθλιπτικό και παραδομένο μεγάλο αδελφό. Η κατάθλιψη νομίζω ότι είναι μια μάστιγα στην εποχή μας. Εγώ προσωπικά αφήνω τον εαυτό μου στα δύσκολα να βυθιστεί μέσα στην θλίψη, δεν το πολεμάω, άρα είχα κάπου μια δεξαμενή που μπορούσα να αντλήσω στοιχεία για την κατάσταση του χαρακτήρα. Γενικότερα νομίζω λίγο πολύ μέσα μας έχουμε όλα τα στοιχεία για όλους τους ρόλους ακόμα και του παρανοϊκού ή του δολοφόνου. Το θέμα είναι να καταφέρεις να ανατρέξεις σε αυτά και να τα φέρεις στην επιφάνεια. Δεν είναι εύκολο αλλά όταν το καταφέρνεις είναι μαγικό, και υπέροχο να το μοιράζεσαι με τους θεατές.
Ποια είναι τα επόμενα σας σχέδια;
Στόχος μου είναι αρχικά να συνεχιστούν ο «Εθνικός Ελληνορώσων» και ο «Χαρτοπόλεμος» και να δουν αυτές τις παραστάσεις όσο πιο πολύς κόσμος μπορεί. Νομίζω ότι είναι καλά σύγχρονα Ελληνικά κείμενα που αφορούν και είναι σημαντικό που υπάρχουν στη Θεατρική Αθήνα. Ιδανικά θα ήθελα να δουλέψω πάνω κάτω με τους ίδιους συνεργάτες και να ετοιμάσουμε κάτι καινούργιο για την επόμενη θεατρική σεζόν. Αυτά τα πράγματα δεν μπορείς να τα προβλέψεις, πάντως είναι μία καλή συγκύρια μετά την καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία της φετινής χρονιάς η ομάδα να ετοιμάσει την επόμενη κίνηση…θα δούμε.
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
